به گزارش اقتصادنیوز به نقل از روزنامه جمهوری اسلامی، واقعیت همین است و قبلاً هم همین بوده است. یعنی قبلاً هم تقصیر دولت نبوده هرچند برخی از محترمین تریبون دار، قبلاً به حساب دولت می‌گذاشتند و می‌گفتند.
واقعا هم کاهش باران ربطی به دولت ندارد. آنچه به دولت‌ها برمی‌گردد مدیریت همین میزان منابع آبی است که در اختیار است. دولت‌ها باید زمینه سازگاری با شرایط خاص خشکسالی را فراهم کنند. به داد محیط‌زیست برسند، به طرح‌های آبخوانداری و آبخیزداری، ویژه توجه کنند. قدم‌هایی از این دست که برداشتند مردم را هم با اصلاح الگوی مصرف کنار خود بخوانند. والا صرف دعوت به صبوری نه‌تنها دردی دوا نمی‌کند بلکه بسان نمک بر روی زخم اندک تحمل باقی مانده را هم بر آتش خشم می‌گذارد.
نکته دیگری که ازایشان نقل شده این است که "ما امروز با مشکلی مواجه هستیم که در 50 سال پیش ریشه دارد و اصلاح آن هم نیازمند زمان است."
این از آن دست فرمایشاتی است که از زبان ایشان نباید شنیده شود، چون 43 سال از این 50 سال در زمان نظام خودما سپری شده است که ایشان در مجلس و نهادهای کلان نظام حضور مستقیم داشته‌اند. مردم هم دقیقاً حرفشان همین است که چه کرده‌ایم؟ بدون جواب نمی‌توان گذاشت و گذشت که از ما نمی‌گذرند. فکر می‌کنم یک عذرخواهی روشن و صریح به مردم بدهکاریم تا بعد از ما بپذیرند دعوت به همراهی و سازگاری با شرایط را. والا برخی سخنان جز عصبانی کردن خلایق نتیجه‌ای نمی‌تواند داشته باشد مثل این گفته آن نماینده مجلس که گفته اگر گرما می‌خواهیم و می‌خواهیم زنده بمانیم باید آلودگی را مقداری تحمل کنیم. چرایی ماجرا را هم اینطور توضیح داده است که مردم را از مصرف مازوت در نیروگاه‌ها و صنایع نترسانیم چون اگر مازوت مصرف نکنیم 25 درصد کشور در خاموشی فرو می‌رود.
راستی چرا باید چنین شود؟ کسی جواب می‌دهد یا اینهم مثل حرف فلان هنرپیشه است که در تبلیغ یک نوع رژیم گفته است: اگر از گرانی و تورم رنج می‌بریم خب برویم رژیم بگیریم؟!
