خشکی دهان به دلایل متعددی رخ می دهد.
به گزارش رکنا، خشکی دهان یا زروستومی به شرایطی اطلاق می شود که در آن غدد بزاقی دهان به اندازه کافی برای مرطوب نگه داشتن دهان ترشح نمی کند.
کاهش ترشح بزاق و خشکی دهان می تواند از ایجاد مزاحمت برای مواردی باشد که تاثیر عمده ای در سلامت عمومی و سلامت دندان ها و لثه ها، همچنین اشتها و لذت بردن از غذا دارد.
خشکی دهان زمانی که غدد بزاقی دهان بزاق کافی برای مرطوب نگه داشتن دهان ترشح نکنند ایجاد می شود. این غدد ممکن است در نتیجه برخی موارد به درستی کار نکنند:
صدها دارو از جمله بسیاری از داروهای بدون نسخه برای دهان عارضه جانبی ایجاد می کنند. برخی از داروهای مورد استفاده برای درمان افسردگی، فشار خون بالا و اضطراب، همچنین برخی داروهای ضدهیستامین، ضداحتقان، شل کننده های عضلانی و داروهای ضددرد از جمله انواع احتمالی ایجاد این مشکل محسوب می شوند.
بسیاری از افراد مسن با افزایش سن خشکی دهان را تجربه می کنند. عوامل دخیل در بروز آن شامل مصرف برخی از داروها، تغییر در توانایی بدن برای پردازش دارو، تغذیه ناکافی و مشکلات سلامتی طولانی مدت است.
داروهای شیمی درمانی می توانند ماهیت بزاق و میزان تولید شده آن را تغییر دهند. این عارضه ممکن است موقتی باشد و پس از اتمام دوره درمان جریان بزاق به حالت طبیعی برگردد. پرتودرمانی های سر و گردن می تواند به غدد بزاقی آسیب برساند و باعث کاهش چشمگیر تولید بزاق شود. این عارضه بسته به دوز تابش و سطح درمان آن می تواند موقت یا دائمی باشد.
آسیب یا جراحی که باعث ایجاد آسیب عصبی به ناحیه سر و گردن شود می تواند منجر به خشکی دهان شود.
خشکی دهان می تواند به دلیل برخی شرایط پیرامون سلامتی مانند دیابت، سکته مغزی، عفونت مخمر (برفک) در دهان یا بیماری آلزایمر یا بیماری های خودایمنی مانند سندرم شوگرن یا اچ آی وی / ایدز باشد. خروپف و تنفس با دهان باز نیز از علل بروز خشکی دهان به شمار می آیند.
نوشیدن الکل و استعمال دخانیات یا جویدن تنباکو می تواند علائم خشکی دهان را افزایش دهد.
استفاده از مت آمفتامین می تواند باعث خشکی شدید دهان و آسیب رساندن به دندان شود، همچنین مصرف ماری جوانا نیز باعث خشکی دهان می شود.
