بازیگر نمایش «هیولاخوانی» با اشاره به آموزش‌های غیرتخصصی که در آموزشگاه‌ها صورت می‌گیرد و حضور اساتید غیرحرفه‌ای در این حوزه عنوان کرد: البته معتقدم معضل اصلی به آموزش‌های نامناسب و غیرحرفه‌ای برمی‌گردد. در تمرین برخی از اجراهای گروه‌های جوان من به عنوان استاد مهمان حضور پیدا می‌کنم و وقتی مثلاً به بازیگر اصلی نمایش که بیان و بدن نامناسبی دارد می‌گویم در کارگاه آموزشی که با فلان بازیگر معروف داشتی و ۱۶ میلیون تومان هم هزینه کردی آیا درس بیان هم گذراندی؟ یا اینکه کدام نمایشنامه معروف را خوانده و تحلیل کرده‌ای که به من می‌گوید هیچ نمایشنامه‌ای را نخوانده و کلاس بیانی هم نگذرانده است. متاسفانه هنرجویان ما در برخی از کلاس‌های آموزشی هیچ تکنیکی یاد نمی‌گیرند و وقتی با آن‌ها برخورد می‌کنید از ابتدا باید اصول اولیه بازیگری را به آن‌ها آموزش دهید. در چنین وضعیتی هنرجو تقصیری ندارد چون فکر می‌کند آموزش بازیگری همینی است که او در این کلاس‌ها یاد گرفته است و مثلاً اگر من هم قرار بود به همین شیوه آموزش ببینم وضعیتم مانند همین جوانان می‌شد.
وی تصریح کرد: فروش نقش در عرصه سینما از سال‌ها قبل وجود داشته و مثلاً شاهد بودیم برخی دستیاران کارگردان یا تهیه‌کنندها و کارگردانان از علاقه مندان ورود به بازیگری در ازای سپردن نقش، پول می‌گرفتند اما در حال حاضر این مساله ابعاد گسترده‌تری پیدا کرده و به تئاتر هم کشیده شده است. اما متاسفانه می‌بینم افرادی که با این ترفندها وارد حوزه هنر می‌شوند استعدادی در این زمینه ندارند و در نهایت به جایی هم نمی‌رسند.
وی با اشاره به اینکه جدای از مساله بازیگری، برخی برای کارگردانی فیلم کوتاه توسط افراد دیگر و ساختن رزومه در این زمینه نیز هزینه می‌کنند، عنوان کرد: رسیدن سریع به خواسته‌هایی چون بازیگر شدن با ترفندهایی مانند پرداخت هزینه و خرید نقش به حوزه‌های دیگری مانند کارگردانی و فیلمسازی در حوزه فیلم کوتاه هم وارد شده است و شاهد هستیم برخی با صرف هزینه فیلم‌های کوتاهشان را توسط کارگردانان حرفه‌ای می‌سازند و در جشنواره‌های مختلفی هم شرکت می‌دهند و بعد که راه برایشان هموار شد با جذب اسپانسر و تهیه کننده وارد عرصه فیلم بلند می‌شوند.
ساعتچیان در پایان صحبت‌هایش درباره راه کاری که برای حل این معضل وجود دارد، بیان کرد: معتقدم باید برای حل این مشکل قوانین سیستماتیک سفت و سختی وضع کرد تا هرکس نتواند به راحتی وارد عرصه بازیگری یا فیلمسازی شود و همچنین باید روی فعالیت آموزشگاه‌ها هم نظارت بیشتری وجود داشته باشد. حتی این روزها به صورت علنی می‌بینیم که برای جذب اسپانسر - بازیگر در فضای مجازی آگهی می‌کنند و دیگر مساله پنهانی نیست. به نظر می‌رسد دورانی که ما مشق بازیگری می‌کردیم به پایان رسیده و دیگر کسی مانند گذشته خودش را موظف به تمرین و آموزش طولانی برای رسیدن به جایگاه مناسبی در بازیگری و حتی فیلمسازی نمی‌کند.
۵۸۵۸
