دکتر فرشته روح‌افزا پژوهشگر حوزه زنان درخصوص بحث‌های پیش آمده برای حضور زنان ایرانی در ورزشگاه‌ها و فشار فیفا در این رابطه مصاحبه ای انجام داد که بخش های مهم آن را در زیر می خوانید:
*حضور زنان در ورزشگاه در سال ۹۸ مطرح شده بود. در واقع درخواستی بود که با تعامل میان مسئولان ایران و سازمان‌های ورزش بین‌المللی به نتیجه رسید و حدود ۳ هزار نفر از زنان ما در دولت قبل در بازی ایران و کره حضور یافتند. البته که ما با ورزش زنان و حضور آنها در عرصه‌های بین‌المللی مخالفتی نداریم ولی با نمادهایی که بخواهد این ورزش را از شکل سالم خود خارج کند و به نمادهای جنسیتی تبدیل کند مسئله داریم. در واقع روی این موضوع که زنان را به نام ورزش، کم ارزش کنند بحث و مطالبه داریم.
*ما اول از همه باید ورزشگاه‌هایمان را استاندارد بین‌المللی کنیم و بعد اگر لازم بود شرایط حضور زنان را فراهم کنیم. همین الان مردان ما در ورزشگاه‌ها از امنیت کاملی برخوردار نیستند این را از عکس‌ها و فیلم‌هایی که پخش می‌شود می‌توان دید. مواردی بوده که مثلا فرد با داس به وسط زمین می‌رود مگر می‌شود امنیت را با کتک‌کاری‌ها و درگیری‌ها و شکستن در و پنجره اتوبوس که بعد از بازی‌ها شکل می‌گیرد فراهم کرد؟ چگونه می‌خواهیم در محیط ورزشگاه‌های ناامن که در حال حاضر در کشور ما و محیط‌های ورزشی فوتبال وجود دارد زنان را وارد کنیم؟ اصلا چه چیزی در قبال این اقدام قرار است به دست‌آوریم؟ اینکه زنان را در محیطی که حتی خودشان هم ورزش نمی‌کنند و محیطی کاملا تفریحی است وارد کنیم اصلا به صلاح نیست.
*فیفا نمی‌تواند برای ما تعیین تکلیف کند. فیفا در ابتدا گفت که زنان باید به ورزشگاه‌ها بیایند، اما فیفا بعد از آنکه زنان را در دولت قبل به ورزشگاه بردیم مدعی شد که این حضور نباید گزینشی باشد. با این اوصاف دفعه بعد ممکن است فیفا بگوید زنان حجاب هم نداشته باشند. پس ما باید هرچه فیفا می‌گوید را قبول کنیم؟ اگر به حرفشان گوش دهیم در نهایت می‌گویند که باید زنان و مردان کنار هم بنشینند.
*متاسفانه ما را با کشور عربستان سعودی مقایسه می‌کنند در حالی‌که این کشور از هیچ نظر برای ما الگو نیست. عربستان سعودی نگاهش به زن ذلیلانه و حقیرانه است و اگر هم اجازه می‌دهند زنان در ورزشگاه کنار دست آقایان بنشینند به خاطر خود زنان نیست. لذا اینکه می‌گویند زنان باید در ورزشگاه حضور داشته باشند چون فیفا می‌خواهد درست نیست و ما باید در مجامع بین‌المللی این مسئله را مطرح کنیم. این موضوع حق ماست. فیفا اجازه ندارد در مسائل فرهنگی کشور وارد شود چرا که این موضوع کاملا فرهنگی است.
*الان در ورزشگاه‌هایمان مواد مخدر به راحتی مصرف و خرید و فروش می‌شود. گزارشگران ما بارها از سرویس بهداشتی‌ها فیلم گرفتند ما اصلا استاندارد نظافت را در ورزشگاه نداریم یا افرادی که از شهرستان‌ها برای نگاه کردن ورزش می‌آیند پشت درب این ورزشگاه ساعت‌ها معطل می‌مانند و مسائل ضد فرهنگی متاسفانه رواج پیدا می‌کند. در این فضای به این آلودگی می‌خواهیم زنان را هم وارد کنیم تا با این کار مشکل ورزش فوتبال را حل کنیم؟
*مشکلات اصلی دختران و زنان ما حضور در ورزشگاه‌ها نیست بلکه چند نفری که با اندیشه‌های غربی هماهنگ هستند به این مسئله دامن می‌زنند.اگر می‌خواهند حضور زنان در ورزشگاه‌ها در مجلس هم بررسی شود باید با استانداردهای صحیح همراه باشد. با ورزشگاه‌هایی که در حال حاضر داریم هرچه قدر هم بگویند زنان را از مردان جدا می‌کنیم فضای بیرون از بازی قابل کنترل نیست.
*سبک زندگی ایرانی اسلامی حضور زنان در ورزشگاه‌ها را نمی‌پذیرد برای اینکه تعدی به زنان می‌شود. وقتی ما نمی‌توانیم جمعیتی را که حضور پیدا کنند یا حتی بازیکنانی را که حضور پیدا می‌کنند کنترل کنیم چگونه می‌توانیم حرمت زنان را حفظ کنیم؟ آیا به خاطر فحاشی‌های زیادی که هست یک بار صدای ورزشگاه‌ها را در پخش‌های تلویزیونی باز کردند؟ اصلا می‌توان پخش کرد؟ حالا ما می‌خواهیم در این فضای آلوده زنان را وارد کنیم تا یک حق مضاعفی از زنان با این تصمیم کاسته شود؟ سؤال اینجاست که چرا زنان دوست ندارند در ورزشگاه‌هایی که هم جنس خودشان بازی می‌کنند حضور داشته باشند و ورزش را ببینند؟ چرا حضور زنان کمرنگ است؟ برای چه فضای پرتنش اختلاط زن و مرد را داوطلب می‌شویم! مگر ما عبد و عبید فیفا هستیم.
*منبع: روزنامه کیهان
