به گزارش بهداشت نیوز، مطالعات جدید نشان می‌دهد که به نظر می رسد پاسخ این سوال یک نه قاطع باشد. دانشمندان دانشگاه کمبریج می گویند قانون فاصله گذاری اجتماعی دو متری در برابر ابتلا به کووید-۱۹ حتی در فضای باز هم منجر به محافظت نمی شود. این تیم تحقیقاتی فاصله گذاری اجتماعی را یک اندازه گیری خودسرانه می نامد که نه تنها محاسبه نشده بلکه با انعطاف زیاد و با توجه به میزان نظر مقامات بهداشت، بین یک ونیم تا سه متر متغیر است.
در ادامه این تحقیق آمده است: افراد آلوده، ویروس را از طریق سرفه، صحبت کردن و حتی تنفس منتشر می کنند. افراد بیمار ویروس را در قالب ذرات بزرگتر که در روی سطوح می نشینند یا ذرات کوچکتر معلق در هوا، پیوسته دفع می کنند. این پژوهش از مدل سازی کامپیوتری برای تعیین کمیت نحوه حرکت این ذرات عفونی استفاده کرد. نتایج نشان می‌دهد که سرفه ها در دفع ذرات بسیار متفاوت هستند.
پروفسور اپامینونداس ماستوراکوس، محقق ارشد این پژوهش، در این باره چنین می گوید: به یاد دارم که در اوایل سال ۲۰۲۰ چیزهای زیادی در مورد نحوه انتشار کووید-۱۹ از طریق دستگیره های درب می شنیدم و با خودم فکر کردم که اگر چنین بود، پس ویروس باید طی فرآیندهای مکانیکی فرد آلوده را ترک کند و روی سطح فرود بیاید یا از طریق مایع در هوا پراکنده شود.
محققان معتقدند که یافته های فیزیک سیالات بر اهمیت تداوم واکسیناسیون، تهویه و ماسک ها تاکید دارد. در اوایل این همه گیری، کارشناسان بهداشت بر شستن دست ها و تمیز کردن سطوح تمرکز داشتند. با این حال، مهندسان کمبریج خاطرنشان می کنند که نزدیک به دو سال است که مشخص شده که کووید-۱۹ از طریق هوا منتقل می شود.
دکتر شری تریودی (Shrey Trivedi)، یکی دیگر از پژوهشگران این مطالعه می‌افزاید: انتقال ویروسی یکی از راه های گسترش این بیماری است و این انتقال ذرات ویروسی هنگام صحبت یا سرفه کردن اتفاق می افتد. اما بخش دیگری از این پدیده مربوط به مکانیک سیالات است چراکه وقتی قطرات حاوی ویروس در فضا پخش می شوند می توانیم به وسیله دانش مهندسی، آن ها را ارزیابی کنیم.
شبیه‌سازی‌ها ثابت کرد که مقدار بسیار زیادی از ویروس از طریق سرفه با حدود هزار قطره ریز به فرد دیگری در همان اتاق می‌رسد. محققان دریافتند زمانی که قطرات بیش از دو متر گسترش می یابند، دارای مرز فرود مشخصی نیستند.
وقتی فردی سرفه می کند و ماسک نمی زند، بیشتر قطرات بزرگ تر روی سطوح مجاور می ریزند، اما قطرات کوچک تر معلق در هوا می توانند به سرعت و به راحتی بسیار فراتر از دو متر منتشر شوند. میزان اندازه و سرعت انتشار این ذرات معلق در هوا به کیفیت تهویه اتاق بستگی دارد. به گفته محققین این امر البته به عوامل مختلفی از جمله ماسک، تهویه و شرایط محیطی بستگی دارد.
محققین در ادامه یادآور می شوند که با هر بار سرفه، ممکن است میزان متفاوتی ذرات معلق در هوا از خود ساطع کنیم، بنابراین اگر فردی به کووید-۱۹ مبتلا شود، ممکن است ذرات ویروس زیاد یا کمی را در اطراف خود پخش کند.
طبق گفته پژوهشگران، قانون دو متر پیامی موثر و آسان برای به خاطر سپردن در ذهن عموم است. با این حال، این مطالعه نشان داد که با توجه به تعداد زیادی از متغیرهای مرتبط با ویروس های موجود در هوا، این فاصله گذاری اجتماعی نمی تواند منجر به ایمنی شود. اگرچه واکسیناسیون، تهویه و ماسک ۱۰۰ درصد موثر نیستند اما برای مهار این بیماری همه گیر، حیاتی محسوب می شوند.
محققین در پایان اضافه می کنند :همه ما از دیدن این همه گیری به شدت ناراحت هستیم، اما اکیداً توصیه می کنیم که مردم در فضاهای سرپوشیده مانند دفاتر، کلاس های درس و مغازه ها از ماسک استفاده کنند.
در حال حاضر، محققان در حال انجام شبیه سازی های مشابهی برای فضاهایی مانند سالن های کنفرانس و مکان های عمومی برای ارزیابی خطر هستند. سازمان جهانی بهداشت فاصله حداقل سه فوت (یک متر) از دیگران را توصیه می کند. این سازمان همچنین به مردم توصیه می‌کند از تجمع های گروهی و تماس نزدیک خودداری کرده و در اتاق‌هایی که تهویه مناسبی ندارند از ماسک مناسب استفاده کنید.
منبع: سیناپرس
