بنابر توصیه های وزارت بهداشت، اگر مبتلا به وسواس» هستیم، بدانیم:
ما تنها نیسیتیم. طبیعی است که همه میزانی از اضطراب را داشته باشیم. به خودمان بگوییم «من ممکن است اضطراب زیادی داشته باشم و در این شرایط طبیعی است.» یا «واقعا شرایط سختی برای همه ماست»
توجه کنیم، چه چیزی شروع کننده «تمیز کردن و شستن» است؟
توجه کنیم، آیا شست و شو را برای رعایت توصیه های پیشگیرانه انجام میدهیم با برای رهایی از افکار مزاحم و اضطراب؟
رفتارهای بهداشتی توضیه شده را انجام دهیم نه بیشتر نه کمتر.
سعی کنیم به افکار وسواسی توجه نکنیم، وقتی به توصیه های بهداشتی عمل کردیم باخود بگوییم «کافی است»
اگر فکرهایی داریم مانند «آیا درست انجام دادم؟ مدت شستن دستم کافی بود؟» سعی کنیم آنها راکنار بگذاریم.
اخبار را تنها یک بار در روز و از منابع معتبر پیگیری کنیم.
از جستجوی مکرر اخبار و خواندن مطلب در مورد ویروس کرونا خودداری کنیم.
میزان خطر ویروس کرونا را بیش از آنچه هست تخمین نزنیم.
هرچند ابتلا به ویروس کرونا نگران کننده است، اما تعداد زیادی از افراد مبتلا علایم خفیف و متوسطدارند.
سعی کنیم روی موضوع کرونا و نگرانی های آن کمتر تمرکز کرده و خودمان را با کارهایدیگر سرگرم کنیم.
به «اکنون» و «اینجا» تمرکز کنیم. «حال حاضر» و «اینجا» همه چیز برای من مناسب است.
دایم فکر نکنیم چه اتفاقی در آینده خواهد افتاد.
عدم قطعیت را بپذیریم. اضطراب ریشه در عدم تحمل ابهام دارد. ما ویروس را نمی بینیم و نمی توانیممطمئن باشیم همه چیز امن است، ما همه چیز را نمی توانیم کنترل کنیم.
در صورت آزار دهنده بودن علایم و ادامه دار بودن آن، اگر با وجود به کارگیری روشهای خود مراقبتی نتوانستیم عملکرد روزمره خود را حفظ کنیم با پزشک، روانشناس یا روانپزشک مشورت کنیم. در حالحاضر بسیاری از خدمات درمانی به صورت آنلاین و تلفنی ارائه می شوند.
