او قراردادی با شورای تجارت بریتانیا موسوم به «لردهای بازرگانی» به ارزش ۱۵هزار پوند بست و بر آن اساس قرار شد وی بندر کشف شده خود را به ولیعهد بریتانیا واگذار کند؛ این طرح در نشست ۱۷۶۵ به پارلمان بریتانیا ارائه شد. گلاس در ۱۷۶۴ همراه با همسر و دختر خود راهی آفریقا شد و پس از رسیدن به هدف تعیین شده خود با اعراب شمال آفریقا قراردادی امضا کرد. وی اقامتگاه خود را بندر هیلزبورو نامید. در نوامبر ۱۷۶۴ گلاس و برخی از همراهانش کشتی را ترک کرده و با قایق راهی لانزاروته شدند و از همانجا صورت قرارداد خود در راستای تصاحب بندر هیلزبورو را به لندن فرستاد. چند روز پس از آن اسپانیایی‌ها او را دستگیر کرده و با خود به تنریف بردند و در سانتا کروز تنریف زندانی‌اش کردند. وی در نامه‌ای که از آنجا به شورای تجارت بریتانیا نوشت دلیل بازداشتش را حسادت اسپانیایی‌ها نسبت به بندر هیلزبورو اعلام کرده و گفته است تصاحب این بندر از سوی بریتانیا می‌تواند به ماهی‌گیری اسپانیایی‌ها ضربه زده و در دوران جنگ تجارت ناحیه جزایر قناری را متوقف کند.
اسپانیایی‌ها بیشتر به این بندر به عنوان عزیمتگاهی در راستای فتح جزایر نظر داشتند. بنابراین به این فکر افتادند که چگونه ادعای حاکمیت خود بر این بندر را طرح کنند و در این راستا دست‌نوشته‌هایی قدیمی جعل کردند. در مارس ۱۷۶۵ کمپانی گلاس در بندر هیلزبورو از سوی بومیان مورد حمله قرار گرفت و چند تن در این درگیری کشته شدند. بازماندگان مشتمل بر همسر و دختر گلاس به تنریف رفتند. در اکتبر بعد، با تلاش‌های نمایندگان دولت بریتانیا گلاس از زندان آزاد شد و همراه با خانواده‌اش با کشتی راهی انگلستان شد. در ۱۷۶۴ گلاس کتاب «تاریخ کشف و فتح جزایر قناری» را در لندن منتشر کرد و در ۳۰ نوامبر ۱۷۶۵ درگذشت.
