خواب سفربه مشهد، هدیه شناسایی شهید "پیکار"

خبرگزاری ایسنا شنبه 13 آذر 1400 - 11:20
"ابراهیم پیکار" با آنکه کم سن و سال بود ولی هنگام تحصیل، هم درس می خواند و برای کمک به خانواده کار می کرد، هرچند شغل مستمر و درآمدکافی نداشت ولی بخشی از درآمدش را به مستمندان هدیه می‌کرد، هر وقت از مرخصی به جبهه بر می‌گشت و بالعکس برای همسنگران، دوستان و آشنایان هدیه‌ای هرچند اندک تهیه می‌کرد و این کار را وظیفه خود می‌دانست، این بخشی از صحبت‌های عبدالرحیم محمدی همرزم شهید ابراهیم پیکار است.
خواب سفربه مشهد، هدیه شناسایی شهید "پیکار"

عبدالرحیم محمدی یکی از هم محلی‌های بوشهری شهید ابراهیم پیکار است که مدت زیادی در دوران دفاع مقدس در معیت این شهید بزرگوار در جبهه حق علیه باطل حضور داشته و خاطرات شنیدنی بسیاری از ایشان دارد، این روزها که شهید پیکار شناسایی شده، خواندن خاطراتی از وی جذابیت خواهد داشت.

هم‌رزم شهید در گفت‌وگو با ایسنا بیان کرد: اخلاص عمل، بی‌آلایشی و بی‌تکبر بودن اولین ویژگی‌ای بود که در ایشان به چشم می‌خورد ، در برنامه‌‍های مختلف همچون نماز جماعت و ادعیه و ورزش حاضر میشد و ارتباط صمیمانه‌ای با همسنگران خود برقرار می‌کرد.

وی افزود: شهید پیکار همیشه سعی می‌کرد از نظر جسمانی در آمادگی کامل باشد از این رو در ورزش‌هایی همچون فوتبال و دومیدانی سر رشته خوبی داشت. 

هم‌رزم شهید خاطر نشان کرد: ابراهیم جوانی پر شور، شوخ طبع و با ایمان بود، روحیه‌ای شاد و قوی داشت هیچ وقت از ناامیدی حرفی نمی‌زد، به مردم در هر زمینه‌ای مساعدت داشت و همه او را دوست داشتند.

وی گفت: شاید ابراهیم پیکار امر به معروف را یک فریضه می پنداشت و همیشه برای افرادی که در پوشش اسلامی کوتاهی و سهل انگاری می‌کردند حتی با بستگان نزدیک به ویژه خواهران و برادرانش با زبان نرم برخورد می‌کرد و آنها را به این فریضه مهم دعوت می‌کرد.

وی عنوان کرد: ابراهیم پاکیزگی را از جمله از صفات مومن برمی‌شمرد و همیشه از لباس‌های نو، تمیز، اتو کشیده و معطر به ویژه هنگام نماز و یا مهمانی استفاده  می‌کرد. 

محمدی، اخلاص را جوهره وجودی شهید ابراهیم پیکار خواند و گفت: شهید پیکار به پدر و مادر و بزرگترها احترام ویژه می‌گذاشت و از آنجایی که فردی متین و باوقار بود، دربین همسنگران زبان زد خاص و عام بود.

وی افزود : شهید به نماز اول وقت اهمیت می‌داد، نماز شب را مرتب می خواند و بقیه را هم تشویق می کرد و می‌گفت نماز شب کفاره گناهان کبیره است. اهل مسجد بود و در مراسمات مذهبی ، سیاسی ، اجتماعی و اعیاد شرکت فعال داشت و عشق به شهادت در دلش لحظه به لحظه جوانه می‌زد.

این هم‌رزم شهید شجاعت را عنصر دیگر وجودی شهید زین‌الدین عنوان کرد و گفت: در گفتار، رفتار و اعمال این شهید، راستی و صداقت موج می‌زد حتی اگر به ضرر و زیانش تمام می‌شد. 

هم‌رزم شهید در پایان خاطره ویژه‌ای از ایشان بیان کرد: این خاطره نشانه‌ای از مقید بودن ابراهیم به مسائل جنگ است. "چون من همیشه پیش ابراهیم بودم در منطقه عملیاتی والفجر ۸ در حین عملیات، به شدت مجروح شدند و با آن حجم آتش سنگین، امدادگران هرکاری کردند نتوانستند او را به عقب برگردانند. در لحظات آخر، شهید به همرزمش سفارش کرد که کار من تمام است، مرا رها کنید و ادامه عملیات را انجام دهید."

هم رزم شهید ادامه داد: یک هفته قبل از اینکه به مادرش خبر پیدا شدن شهید را بدهند، در عالم رویا مرحوم پدر شهید به خواب مادر ابراهیم می‌آید و به او می‌گوید وسایلت را آماده کن می‌خواهیم برویم زیارت امام رضا(ع) و برایت خریدکنیم.

همرزم شهید گفت :خواب دیدم که یک نفر به خوابم آمده و گفته برو وسایلت را آماده کن و محیای یک سفر مهم شوید ، بعد از این خواب خیلی مشتاق رفتن به همدان شهر (درگزین)  شدم و مطمئن شدم که شهید ابراهیم پیکار من را هم دعوت کرده است .

ابراهیم پیکار متولد خرداد ماه سال  ۱۳۴۷،  در کوی "سرتل" شهر بوشهر دیده به جهان گشوده، در تیرماه سال ۱۳۶۷ در منطقه عملیاتی والفجر ۸ (فاو) به شهادت رسید و در اسفند ماه سال ۱۳۹۳  در شهر درگزین به عنوان شهید گمنام دفن شد. سرانجام شهید در آذر ماه سال ۱۴۰۰ شناسایی شد .

انتهای پیام

خبرنگار ایسنا؛ محیا حقوردیلو

منبع خبر "خبرگزاری ایسنا" است و موتور جستجوگر خبر تیترآنلاین در قبال محتوای آن هیچ مسئولیتی ندارد. (ادامه)
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت تیترآنلاین مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویری است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هرگونه محتوای خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.