به گزارش مشرق، توسعه صنعتی تاثیرات مستقیمی بر روی رشد اقتصادی دارد و در این بین صنایع آلاینده نیز به عنوان بخشی از زنجیره صنعتی-اقتصادی دارای ایفای نقش مولد هستند. از اواخر دهه ۱۷۰۰ و اوایل دهه ۱۸۰۰(عصر آغاز انقلاب صنعتی)، فعالیت های صنعتی کشورها باعث انتشار غلظت های بالاتر گازهای گلخانه ای شده اند که در ادامه منجر به افزایش درجه حرارت در سطح جهانی و تغییرات اقلیمی می شوند.
بیشتر بخوانید
دیپلماسی محیط زیست فعال می‌شود
صنایع آلاینده مانند پتروشیمی ها و کارخانجات شیمیایی بخش بزرگی از صنایع مولد ثروت در کشور های دارای رشد بالای تولید ناخالص ملی از جمله چین را تشکیل می دهند. تنها در سال ۲۰۱۷ بیش از ۱۲ درصد از صنایع مولد کشور چین مربوط به کارخانجات شیمیایی بوده اند که در عین حال به عنوان صنایع دارای ریسک بالا در زمینه آسیب به انسان ها و محیط نیز دسته بندی می شوند.
اوضاع در سایر کشور های در حال توسعه مانند هندوستان و برزیل نیز کمابیش مشابه است و صنایع حادثه خیز آسیب رسان به طبیعت درصد بالایی از تولیدی های مولد این کشور ها را تشکیل می دهند. مصرف سوخت های فسیلی مانند نفت، گاز و زغال سنگ روی دیگر سکه توسعه اقتصادی آسیب رسان به طبیعت است. درصد بالایی از نیاز های انرژی کشور هایی مانند شیلی و ویتنام از سوختن زغال سنگ تامین می شود.
رشد فزاینده گاز های گلخانه ای در کنار رشد شهرنشینی نشانگر آن است که انسان امروزی حداقل از بعد صنعتی در ۴ حوزه تولید، شبکه های توزیع، ایمنی، آلودگی و پسماند های حاصل از فعالیت هایش دارای مشکل مدیریت صحیح می باشد و این موضوع در ادامه با اضافه شدن فاکتور هایی مانند فرسایش خاک، افزایش جمعیت، استحصال روز افزون انرژی، در معرض انقراض قرار گرفتن گونه های گیاهی و جانوری و گرمایش زمین نگرانی هایی جدی را درباره آینده سیاره ایجاد نموده است.
کارشناسان عقیده دارند ما در ششمین دوره انقراض حیات گیاهی و جانوری از ۵۰۰ میلیون سال گذشته قرار داریم که بدترین دوره انقراض از ۶۵ میلیون سال قبل نیز محسوب می شود. تحقیقات نشان می دهد سرعت انقراض گونه های گیاهی و جانوری در دوران فعلی بین ۱۰۰۰ تا ۱۰ هزار برابر رشد داشته است و با روند فعلی تا سال ۲۰۵۰ بیش از یک سوم تا نیمی از گونه های گیاهی و جانوری منقرض خواهند شد. موضوع نگران کننده این است که بر اساس تخمین ها بیش از ۹۹% عوامل انقراض، ریشه در فعالیت های انسانی دارند.
روند توسعه صنعتی بشر امروزی آسیب های جبران ناپذیری به محیط زیست در مقیاس سیاره ای زده است و برخی کارشناسان معتقدند جبران این موضوع جز با استفاده از ابزار های فناوری میسر نیست. در سال های اخیر توجه به توسعه صنایع سبز جایگاه خوبی در افکار عمومی و نخبگان داشته است. موضوعی که در ادامه چشم انداز توسعه کسب و کار های فناوری محور سبز را نوید می دهد. بررسی ها نشان می دهند تا سال ۲۰۲۰ بازار فناوری های سبز رقمی بالغ بر ۱۰.۷۶ میلیارد دلار بوده است و پیش بینی می شود این رقم تا سال ۲۰۲۸ به ۷۶.۵۵ میلیارد دلار برسد.
از این رو عده ای از دانشمندان معتقدند استفاده از ابزار هایی مانند هوش مصنوعی و اینترنت اشیا در صنعت نه تنها می توانند به پیاده سازی طرح های توسعه پایدار با اولویت حفظ منابع طبیعی کمک نمایند بلکه در ادامه منجر به خلق روش های نوآوری محوری نیز می شوند که اولویت شان رشد اقتصادی و اجتماعی در عین کاهش آسیب رسانی به اکوسیستم سیاره ای می باشد.
ویژگی تلفیق شدن اشیا، محیط و انسان به درک صحیحی از وضعیت فعلی و آینده روند توسعه ابعاد زندگی بشری منجر می شود و این موضوع اهمیت پیاده سازی سیستم های صنعتی دوستدار محیط زیست، مبتنی بر مفاهیم صنعت نسل ۴ را به خوبی آشکار می سازد.
