پورحیدری به عنوان سرمربی تیم ملی قهرمان بازی‌های آسیایی بانکوک شد و به همراه استقلال نیز چه در قالب بازیگری و چه در قالب مربیگری جام قهرمانی باشگاه‌های آسیا را کسب کرد. حال بماند که قهرمانی‌های متعددی در رقابت‌های لیگ و حذفی فوتبال ایران نیز به دست آورد.
زنده یاد منصور پورحیدری به عنوان بازیکن در عرصه ملی زیاد موفق نبود و البته بدشانسی های زیادی نیز گریبان او را در این عرصه گرفت. منصورخان طی سال‌های ۱۳۴۹ تا ۱۳۵۰ به تیم ملی دعوت شد. نخستین تجربه ملی منصور پورحیدری موفقیت آمیز بود و ایران با حضور او در ترکیب اصلی توانست قهرمان تورنمنت بین المللی (پیمان سنتو) شود. اما پورحیدری در دومین تجربه ملی خودش بسیار بدشانسی آورد. او به همراه تیم ملی راهی بازی‌های آسیایی ۱۹۷۰ بانکوک شد اما اتفاقی برایش افتاد که باورکردنی نبود.
زنده یاد پور حیدری پیش از آغاز رقابت ها طوری از لحاظ غذایی دچار مسمومیت شد که مستقیماً او را به بیمارستان بردند و دو روز تمام در بیمارستان بستری بود اگرچه برخی از ورزشکاران ایرانی حاضر در بازی های آسیایی بانکوک نیز مثل پورحیدری دچار مسمومیت شده بودند و گویا در سیستم تغذیه ای تایلندی ها مشکلاتی وجود داشت که موجب شد پورحیدری و بسیاری از ملی پوشان ایرانی سایر رشته های ورزشی سریعاً راهی بیمارستان شوند. به همین دلیل پورحیدری عملاً به عنوان ناکام بزرگ تیم ملی فوتبال ایران در بازی‌های آسیایی ۱۹۷۰ بانکوک لقب گرفت.
پورحیدری آخرین تجربه ملی خود را در تهران تجربه کرد و با این تیم قهرمان تورنمنت بین المللی کوروش شد تا پرونده حضورش در تیم های ملی برای همیشه بسته شود.
جالب ترین موضوع درباره زنده یاد پورحیدری اینجاست که او در زمان سرمربیگری فرانک اوفارل سال ۱۳۵۳ یک بار دیگر به عنوان مدافع راست به تیم ملی دعوت شد تا در بازی‌های آسیایی تهران حضور داشته باشد اما پورحیدری در شرایطی که در آستانه ۳۰ سالگی قرار داشت با ارسال نامه‌ای برای سرمربی تیم ملی اعلام کرد که بهتر است جای خودش را به بازیکنان جوان‌تر بدهد و برای همیشه از فوتبال ملی خداحافظی کرد.
نکته اینجاست که پورحیدری در همان سال از فوتبال باشگاهی نیز خداحافظی کرد تا سریعاً به عنوان دستیار سرمربی فعالیت خودش را با رایکوف و جکیچ آغاز کند. پدر معنوی فوتبال ایران در پاییز ۱۳۵۴ و سومین دوره رقابت های لیگ تخت جمشید بر حسب ضرورت باشگاه تاج سابق دوباره به عنوان مدافع راست باتجربه به فوتبال برگشت و سه بازی پایانی لیگ را برای استقلال بازی کرد تا پرونده بازیگری اش برای همیشه بسته شود.
جانشین مرد با تجربه استقلال نیز یک مدافع راست جوان به نام حسن نظری بود که به تیم ملی هم دعوت شد و در جام جهانی ۱۹۷۸ آرژانتین برای ایران بازی کرد. زنده یاد منصور پورحیدری نیز حدود ۵دهه تحت عناوینی چون کمک مربی، سرمربی، مدیرفنی، سرپرست و......به تیم استقلال خدمت کرد که از حیث جمع آوری جام های متعدد و حضور فعال، یک رکورد به یاد ماندنی با آبی‌پوشان تهرانی از خود به نمایش گذاشت.
