به گزارش رکنا، در آیین نکوداشت سازندگان فوتبال ایران از جعفر تبریزی به عنوان عکاس حرفه ای که بیش از نیم قرن تجربه عکاسی در فوتبال را دارد تجلیل شد. در جریان معرفی این عکاس بزرگ اینطور گفته شد:
در روز اول اردیبهشت یکی از سالهای خدا در میدان خراسان چشم به جهان گشود.
میگن ماه اردیبهشت سمبل ثروت و چیزهاى مادى و زمینیست.
یعنی سرمایه گذاریهایى که در ارتباط با زمین انجام میگیرند مثل سرمایه گذارى در امالک، باغبانی علمى، صنعت الوار و چوب برى،
معدن، نفت و کشاورزى، براى متولد اردیبهشت بسیار متناسبند.
معمولا متولدین این ماه از طریق این نوع سرمایهگذاریها ثروتمند مىشوند اما برای قهرمان قصه ما این چنین نبوده
اغلب متولدین اردیبهشت اهل هنر بوده و در رشتههای هنری استعداد خوبی از خود نشان دادن.
قهرمان قصه ما هم هنرمنده و با وجود سن و سالی که داره همچنان پرانرژی و سرحال بی توجه به گذر عمر، مشغول کار و فعالیت
جدی تو ورزشه
تحصیلا ت ابتداییشو در مدرسه ادیب نیشابوری گذرانده.
از همون بچگی عالقه زیادی به عکاسی داشت و در دوران مدرسه هم با دوربینهای معمولی عکس محلی زیادی میگرفت و برای
روزنامه دیواری کار میکرد.
در دوران دبیرستان بود که این عالقه شدت گرفت و باعث شد تحصیلش رو رها کنه و سراغ این حرفه بره!
اواخر دهه پنجاه بود که با یک دوست ورزشکار آشنا شد و اونا به سمت ورزش کشوند
اولین عکسی که گرفت مربوط به بازی هما و پرسپولیس بود که توسط مرحوم حسین فکری در روزنامه ورزش روی جلد کار شد.
در آن روزنامه مرحوم ناصر احمدپور و اردشیر الرودی هم بودن.
بعد رفت روزنامه صبح آزادگان که باز هم با مرحوم حسین فکری کار کرد و بعد از اونم با همان اکیپ وارد ابرار ورزشی شد.
در اون زمون تنها عکاس روزنامه بود که تمام برنامه ها را میرفت.
پس از ابرار در روزنامه های خبر ورزشی و همشهری و مجله تماشاگران هم کار کرد.
به همه مسابقات ورزشی رفت الا بازیهای المپیک و جام جهانی فوتبال!
زمانی که ورزشگاه امجدیه چوبی بود عکس میگرفت
زمانی که کشتی میگرفت مرحوم تختی هم بود در کنارش عکس یادگاری گرفت اما به عنوان عکاس هیچوقت ازش عکس نگرفت.
حتی تختی جامی که در یک مسابقه گرفته بود را به او داد و قهرمان قصه ما هم آن را فروخت یک هفته چلوکباب خورد!
نوش جان! خسته نباشی دلاور
در اینجا دعوت میکنم از جعفر تبریزی مردی با نیم قرن تجربه عکاسی
