آیت الله علی اکبر رشاد در گفت و گو با خبرنگار معارف ایرنا درباره شخصیت علمی مرحوم آیت الله سید رضی شیرازی گفت: او شخصیتی کم نظیر و یکی از ستاره های حکمی حوزه های علمیه تهران بود. بزرگان دیگری هم بودند که به جوار حق رفتند ولی این بیشه از شیران فکری و حکمی تهی نیست و هستند کسانی که این راه را طی کنند ولی به هر حال هر یک از این بزرگان که می روند، جایشان خالی است خلاء بزرگی را بوجود می آورند.
رئیس و موسس پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی افزود: یک بار طلبه ای خدمت آیت الله عبدالله جوادی آملی رسید و گفت که می خواهد برای خواندن کتاب های بدایه و نهایه (در علم فلسفه) به قم بیاید ولی آقای جوادی فرمود تا زمانی که آقای رضی شیرازی هست، چرا به قم می آیید و بروید نزد ایشان.
وی افزود: آیت الله سید رضی استوانه ای به ویژه در بخش حکمت در حوزه های تهران بود و خلایی ایجاد شد ولی خدا بزرگان دیگر را که هستند، حفظ کند و فضلای جوان تر را که بالنده پیش می روند، کمک کند که بتوانند این خلاء ها را پر کنند.
حجت الاسلام عبدالحسین خسروپناه استاد فلسفه و حکمت در گفت و گو با ایرنا گفته بود حوزه علمیه تهران باید تکانی بخورد و تنبهی پیدا کند. چون یکی یکی بزرگان خود را از دست می دهد و این سوال مطرح است آیا ساختار موجود حوزه علمیه تهران می تواند سیدرضی ها، علامه شعرانی ها یا الهی قمشه ای ها را تربیت کند؟
آیت‌الله حاج سید رضی شیرازی متولد ۱۳۰۷ در نجف و از مریدان امام خمینی(ره) و از همراهان و مبلغان انقلاب اسلامی بود. او از اعضای خاندان میرزای‌شیرازی بزرگ بود که از سال ۱۳۳۸ هجری خورشیدی تاکنون به تدریس سطوح عالیه خارج فقه، اصول و فلسفه در تهران پرداخت و حاصل این سال‌ها تربیت علمی و اخلاقی شاگردان متعدد و تالیف کتاب‌های علمی است.
سیدرضی شیرازی در این مدت، علاوه بر اشتغالات علمی به اقامه نماز جماعت در مسجد شفای تهران و تفسیر قرآن و بیان مباحث اخلاقی و تربیت جوانان و مشتاقان علوم اسلامی و بحث و گفت‌وگو با اقلیت‌های مذهبی اهتمام داشت. سید رضی در نجف به تحصیل مراحل علمی، اعم از مقدمات، سطح و خارج فقه و اصول پرداخت؛ برجسته‌ترین استادان وی در نجف بزرگانی همچون سید محمدحسین شیرازی، جد مادری ایشان محمدکاظم شیرازی و حسین حلی بوده‌اند.
این فقیه و فیلسوف نخستین اجازه اجتهاد را در سال‌های جوانی از محمدحسین کاشف الغطا دریافت کرد و خارج فقه را به مدت هفت سال از محمدتقی آملی درک فیض کرد. وی کتاب‌های فلسفه و عرفان از قبیل شرح منظومه، اشارات، اسفار و شرح فصوص را نزد فلاسفه و فقهای مشهوری چون آقا میرزا مهدی الهی قمشه‌ای، آقا میرزا ابوالحسن شعرانی، سید ابوالحسن رفیعی قزوینی، آقا میرزا احمد آشتیانی، فاضل تونی، میرزا محمدعلی حکیم شیرازی و شیخ محمدصالح حائری مازندرانی (حائری سمنانی) فرا گرفت.
از آثار او درس‌هایی از شرح منظومه است؛ ابیات حکیم الهی، ملاهادی سبزواری (۱۲۱۲-۱۲۹۰ ه. ق) در حکمت الهی و مباحث مرتبط با آن (۱۰۴۹ بیت) با عنوان المنظومه فی الحکمه شناخته می‌شود؛ همچنین شرح جامع او بر همین ابیات، به شرح منظومه، در نزد اهل حکمت شناخته شده؛ این کتاب مجموعه تقریرات دروس سید رضی شیرازی و توضیحات لازم و ضروری پیرامون فهم هر قطعه از ابیات منظومه است؛ این اثر در ۲ مجلد و بیش از ۲ هزار صفحه توسط انتشارات حکمت در سال ۱۳۸۳ برای نخستین بار منتشر و به عنوان کتاب برگزیده سال حوزه انتخاب شد.
آیت‌الله حاج سید رضی شیرازی در دهم آذر ماه در ۹۳ سالگی دارفانی را وداع گفت و پیکرش روز جمعه از مسجد شفا تا مسجد نور در میدان فاطمی در تهران و سپس با حضور علما و طلاب حوزه های علمیه در شهر قم تشییع و برای تدفین در جوار بارگاه امیرمومنان علی (ع) به نجف منتقل شد.
