بیت کوین یک ارز رمزنگاری شده است که در سال ۲۰۰۸ توسط فرد یا گروهی ناشناس با نام مستعار ساتوشی ناکاموتو (Satoshi Nakamoto) اختراع شد و در سال ۲۰۰۹ شروع به کار کرد. به زبانی ساده‌تر می‌توان گفت BTC نوعی پول مجازی است که می‌توان از آن برای خرید محصولات و خدمات استفاده کرد. بیت کوین به عنوان یک نوع سرمایه‌گذاری مطرح شود که ارزش اندوخته‌های شما را در بلندمدت حفظ می‌کند یا بستری برای برنامه‌های غیرمتمرکز در آینده باشد که در جنبه‌های غیرمالی از زندگی شما وارد می‌شود.
بیت کوین شامل مجموعه‌ای از کامپیوترهاست که به آنها “گره” گفته می‌شود. این کامپیوترها کُدهای بیت کوین را اجرا کرده و آنها را در فضایی به نام بلاک چین ذخیره می‌کنند؛ از آنجایی که تعداد بسیار زیادی از کامپیوترها به‌صورت هم‌زمان در حال اجرای این کدها و ذخیره‌سازی کردن آنها در بلاک چین‌ها هستند، همه افراد (چه کسانی که گره‌ها را در اختیار دارند و چه افراد معمولی) می‌توانند به اطلاعات تراکنش‌ها به‌صورت شفاف و فیلتر نشده دسترسی داشته باشند و امکان تقلب در این شبکه در حدود صفر درصد است.
برای انجام هرگونه اقدام خراب‌کارانه در این شبکه، شخص یا شرکت باید بتواند ۵۱% از قدرت پردازشی کامپیوترهای بیت کوینی را در اختیار بگیرد. بیت کوین در حال حاضر بیش از ده هزار گره پردازشی دارد و مقدار این عدد هر لحظه در حال افزایش است، این موضوع احتمال وقوع چنین حملاتی را بیش از پیش کاهش می‌دهد. حتی اگر حمله‌ای به شبکه صورت بگیرد، گره‌های بیت کوین یا افرادی که با کامپیوترهایشان در شبکه بیت کوین فعالیت می‌کنند، یک عملیات فورک به یک بلاک چین جدید را انجام می‌دهند، بدین ترتیب حمله بی‌اثر شده و چیزی به مهاجمان نمی‌رسد.
دو ویژگی اصلی بیت کوین یعنی غیرمتمرکز بودن و در امان ماندن از چاپ واحدهای پولی بیشتر، دستاورد مهمی در برابر پول‌های امروزی به حساب می‌آیند که مسیر را برای شکل جدیدی از نظام اقتصادی باز می‌کند. بیت کوین را می‌توان به عنوان یک ابزار سرمایه‌گذاری در نظر گرفت، به وسیله آن انتقالات ارزی انجام و از فروشگاه‌های آنلاین خرید کرد.
بلاک چین یک نوع سیستم ثبت اطلاعات و گزارش است. تفاوت آن با سیستم‌های دیگر این است که اطلاعات ذخیره‌شده روی این نوع سیستم، میان همه اعضای یک شبکه به اشتراک گذاشته می‌شود. با استفاده از رمزنگاری و توزیع داده‌ها، امکان هک، حذف و دستکاری اطلاعات ثبت‌شده، تقریباً از بین می‌رود. مفهوم بلاک چین اولین بار با پیدایش بیت کوین به وجود آمد.
بلاک چین یا به عبارتی زنجیره بلوکی، پایگاه داده‌ای متشکل از فهرست سوابق تراکنش‌هایی است که همواره رشد می‌کند و بر تعداد آن افزوده می‌شود. به این سوابق بلاک (Block) می‌گویند که از طریق رمزنگاری (Cryptography) به یکدیگر متصل می‌شوند. بلاک‌ها در زنجیره‌ای از نودهایی (Node) با شبکه‌ی همتابه‌همتا قرار می‌گیرند و به مخزن ذخیره‌سازی که تشکیل می‌شود، دفتر کل دیجیتال (Digital Ledger) می‌گویند. به عبارتی دیگر، بلاک چین به‌عنوان نوعی دفتر کلی توزیع‌شده (Distributed Ledger) شناخته می‌شود که تاریخچه‌ی دارایی دیجیتال را با استفاده از غیر متمرکزسازی و هش رمزنگاری (Cryptographic Hash) غیر قابل تغییر و شفاف می‌کند.
یک مثال ساده برای درک بلاک چین مقایسه‌ی آن با سرویس Google Doc است. زمانی‌که یک کاربر سندی ایجاد می‌کند و آن را با گروهی از افراد به اشتراک می‌گذارد، در واقع سند به جای اینکه کپی یا واگذار شود، توزیع می‌شود. این فرایند زنجیره توزیع غیر متمرکز به وجود می‌آورد که همه‌ی افراد به‌صورت هم‌زمان به سند دسترسی دارند. هیچ‌کدام از افراد در انتظار اعمال تغییرات توسط فرد دیگری مسدود نمی‌شوند و تمام اصلاحات روی سند بدون معطلی ثبت می‌شوند و اعمال تغییرات کاملاً شفاف صورت می‌پذیرد. البته که فناوری بلاک چین بسیار پیچیده‌تر از Google Doc است.
یک ارز در صورتی قابل استفاده است که دارای ارزش در طول زمان باشد. به عبارت دیگر، باید به این اطمینان رسید که ارزش آن در میان جامعه صفر نمی‌شود. بسیاری از جوامع در طول تاریخ، از کالاها یا فلزات گرانبها به عنوان ابزار پرداخت استفاده می‌کردند، زیرا از ارزش نسبتاً پایداری برخوردار بودند. به جای آنکه افراد مقادیر سنگینی از کالا، طلا و یا سایر ارزهای اولیه را برای معاملات حمل کنند، سرانجام جوامع تصمیم گرفتند از ارزهای جدید به عنوان یک جایگزین استفاده کنند. با این وجود، قابل استفاده بودنِ بسیاری از ارزهای اولیه، قابل اطمینان بودن آنها، ساخته شدن از فلزاتی با ماندگاری طولانی و ریسک کم در ارتباط با کاهش ارزش، باعث می‌شد تا همچنان مورد استفاده قرار بگیرند.
در عصر مدرن، ارزهای جدید غالباً شکل اسکناس به خود گرفته‌اند که ارزش حقیقی و ذاتی آنها به اندازه سکه‌های قدیمی که از فلزات گرانبها ساخته می‌شدند، نیست. البته اکنون بیشتر افراد پرداخت‌هایشان را از طریق اینترنت یا همان ارزهای الکترونیکی انجام می‌دهند که مانند همان اسکناس‌ها هستند با این تفاوت که به جای فیزیکی بودن، توسط دولت‌ها روی سرورهای کامپیوتری ایجاد می‌شوند.
زمانی اسکناس‌ها دارای پشتوانه طلا بودند. یعنی به اندازه همان مقدار پولی که دولت چاپ می‌کرد، در خزانه طلا ذخیره می‌شد. اما پس از خارج شدن ایالات متحده از قانون استاندارد طلا در سال ۱۹۷۰، اکنون حدود ۵۰ سال است که تقریباً تمام ارزهای دولتی موجود، هیچ‌گونه پشتوانه‌ای ندارند و به همین دلیل به آنها ارز فیات (به معنای بدون پشتوانه) می‌گویند. ارزهای فیات به‌وسیله دولت عرضه شده و توسط هیچ کالایی پشتوانه‌سازی نمی‌شوند.
ارزش یک ارز فیات تنها به این دلیل است که افراد با اعتماد به یک کشور، دولت یا حکومت از ارز آن برای مبادلات خود استفاده می‌کنند. در واقع بر اساس قرارداد، اشخاص و دولت‌های طرفین معامله، یک چیز را به عنوان ارز قبول می‌کنند. اگر مردم دنیا تصمیم بگیرند که از یک ارز استفاده نکنند، کاملاً بی ارزش می‌شود.
از ابتدای خلق بیت کوین به عنوان اولین ارز رمزگذاری شده، هویت ناشناس سازنده که با نام مستعار ساتوشی ناکاموتو به جوامع علمی معرفی شده، مجهول بوده است. اما از سال ۲۰۱۶ یک برنامه نویس و مدیر مدعی شد که ساتوشی است.
بیت‌کوین، در سال ۲۰۰۸ میلادی، با انتشار مقاله‌ای از سوی ساتوشی ناکاموتو، معرفی شد، فردی که ادعا می‌شد ژاپنی است، متولد سال ۱۹۷۵ میلادی است و ۴۶ سال دارد. او نخستین بار در سال ۲۰۰۸ میلادی از بیت‌کوین و ساز و کار آن به‌عنوان یک «رمزارز» صحبت کرد، فرزندی که در واقع خودش خلق کرده بود و سعی داشت در قالب توضیحاتی، شیوه کارکرد و فلسفه‌اش را به بقیه نشان بدهد.
تا سال ۲۰۱۰، ساتوشی ناکاموتو همچنان از بیت کوین حمایت می‌کرد و در جریان اصلاح کد نویسی اولیه هم فعال بود. با این همه، از همان سال به بعد، این نابغه مرموز ناپدید شد و کسی نمی‌داند حالا بین کوین به ۱۳ سالگی رسیده، ناکاموتو کجاست یا شخصاً چقدر بیت‌کوین در اختیار دارد.
کریگ استیون رایت (Craig Steven Wright)، یک مدیر حوزه IT که اصالتی استرالیایی دارد ادعا کرده است که خالق بیت کوین است. کریگ استیون رایت (متولد اکتبر ۱۹۷۰) یک دانشمند علوم رایانه و تاجر استرالیایی است که می‌گوید فرد واقعی پشت نام مستعار ساتوشی ناکاموتو خالق بیت کوین است، البته این ادعا در جامعه بیت کوین با شک بسیار روبرو شد و عموماً پذیرفته نشد.
وی پیش تر در مصاحبه خود اسنادی را به نمایش کشید که مرتبط با روزهای ابتدایی تولد بیت کوین بودند و گفت: «این ها همان بلاک‌هایی هستند که برای ارسال بیت کوین به «Hal Finney» در ژانویه ۲۰۰۹، و به عنوان اولین تراکنش بیت کوین استفاده کردم.»
کریگ اکنون مدارک خود را به دادگاهی در میامی ارائه داده است که اخبار مختلف نشان می‌دهد قاضی به نفع او را رأی داده و کریگ استیون رایت همان ساتوشی ناکاموتو است.
کریگ رایت توسط آیرا کلیمان (Ira Kleiman) که نماینده املاک و W&K Info Defense بود به دادگاه خوانده شد. برادر او، دیو کلیمان، قبل از فوت در سال ۲۰۱۳ (۱۳۹۲) درکنار کریگ رایت کار می‌کرد و اکنون رایت متهم به کلاهبرداری از شریک تجاری خود به وسیله املاک کلیمان شده است. شاکی درخواست ۵۰ درصد از ثروت ادعایی رایت و همچنین دارایی معنوی وی را داشت.
هیئت منصفه در دادگاه کلیمان در مقابل رایت می‌گوید خالق بیت کوین، کریگ رایت ۱۰۰% ساتوشی ناکاموتو است.
حکم این است: دکتر کریگ رایت (Craig Wright)تنها نیروی پشت ساتوشی ناکاموتو بود و دیو کلیمان (Dave Kleiman)شریکی نداشته و در دارایی او هیچ اثری از ثروت چند میلیارد دلاری ساتوشی وجود ندارد.
این محاکمه به منظور تعیین سرنوشت ذخیره عظیم بیت کوینی بود که این دانشمند کامپیوتر استرالیایی ادعا می‌کند که کنترل می‌کند./ ایمنا
