آوازه میگوی پرورشی استان بوشهر از دهه ۷۰ با نخستین مزرعه بخش خصوصی پرورش میگو و تولید ۶۵ تن قدمتی بیش ۲۶ ساله دارد. صنعتی که تا به امروز در ۱۱ سایت بنادر شمال تا جنوب استان فعال است.
ناگفته نماند که مطالعات و فعالیت‌ها برای آغاز به‌کار پرورش میگو از سال ۱۳۶۵ در مرکز تحقیقات شیلات خلیج فارس بوشهر کلید خورده بود اما تا سال ۱۳۷۱ تولید میگو تنها از طریق صید دریایی امکان‌پذیر بود. به مرور با توجه به کاهش منابع آبزی و پیشرفت علم، اقدمات مطالعاتی برای تولید میگوی پرورشی از زمین‌های غیر کشاورزی استان بوشهر در سایت پرورش میگو "رودحله" آغاز شد.
نگاه توسعه‌ای به این صنعت سبب تشکیل زنجیره‌ای از فعالیت‌ها شده است. به‌طوری که امروزه مراکز تکثیر بچه میگو، تولید غذا، صنایع عمل آوری و بسته بندی در استان بوشهر فعال و ۳۴ مرکز فرآوری و عمل‌آوری آبزیان زمینه‌ساز ارزآوری ۱۱۰ میلیون دلاری شده‌اند.
اکنون با گذشت قریب به سه دهه استان بوشهر ۶۰ درصد میگوی پرورشی کشور را تولید می‌کند و البته در طول چند سال اخیر پرورش ماهی نیز در این استان در حال انجام است که به‌عقیده کارشناسان می‌تواند از پرورش میگو هم سودآورتر باشد.
صنعت پردرآمد و ارزآور پرورش میگو که حالا موجب اشتغال ۶ هزار نفر به‌صورت مستقیم و غیر مستقیم برای بوشهر شده، همواره با برای فعالان این حوزه مشکلاتی را هم داشته است از همین رو پژوهشکده میگو کشور در بوشهر فعالیت‌های تحقیقاتی را به‌طور دائم انجام می‌دهد تا بروزترین دستاوردها را در اختیار پرورش‌دهندگان میگو قرار دهد.
دیروز، نخستین جلسه سمپوزیوم بین‌المللی سخت پوستان برگزار شد.
حضور ایران در مجامع بین‌المللی به حد کافی نیست
رئیس پژوهشکده میگوی کشور، ابتدا در این سمپوزیوم بین‌المللی با اشاره به اینکه انتقال دانش و فناوری موجب ارتقای بهره وری می‌شود، گفت: ایران با پتانسیلی که در صنعت میگو دارد، می‌تواند یکی از قوی‌ترین کشورها در این زمینه باشد. این در حالی است که حضور در مجامع بین‌المللی به حد کافی نیست و باید تقویت شود.
دکتر عقیل دشتیان نسب افزود: معرفی صنعت میگوی کشور به دنیا، بررسی چالش‌های موجود و یافتن راه حل‌ها، ایجاد بستر برای ارائه آخرین یافته‌ها و ارتباط بین متخصصان داخلی و خارجی از مهمترین اهداف این سمپوزیوم به شمار می‌روند.
نجات میگوی پرورشی کشور با معرفی گونه "وانامی"
رئیس مؤسسه تحقیقات علوم شیلاتی کشور، در این سمپوزیوم بین‌المللی گفت: تولید میگوی پرورشی در سال ۱۳۷۴ به بعد به دلیل بروز بیماری‌های ویروسی مانند لکه سفید در استان‌های خوزستان، بوشهر و سیستان و بلوچستان، با مشکلات و مسائل بسیاری روبه‌رو شد.
دکتر محمود بهمنی، با اشاره به اینکه محققان این مؤسسه در سال ۱۳۸۴ با انجام مطالعات گسترده و هدفمند به این موضوع ورود کردند، افزود: محققان با معرفی میگوی پاسفید غربی (وانامی) موجب شدند که این صنعت باردیگر رونق گرفته و با ایجاد اشتغال برای ۱۵ هزار نفر و تولید ۵۰ هزار تن میگو از همین گونه، در ارزآوری بیش از ۱۸۵ میلیون دلار در سال ۱۳۹۹ مؤثر باشد.
وی، عنوان کرد: در استمرار انتقال دستاوردها و فناوری‌های مرتبط، مصادیقی مانند تولید انبوه بیش از ۳۰ هزار جفت میگوی مولد عاری از بیماری از سال ۱۳۹۵ تاکنون، تولید بیش از ۲۱ هزار تن پروبیوتیک بومی باکتریایی برای افزایش بهره وری در مراکز تکثیر و مزارع پرورش میگو و تولید کیت تشخیص بیماری لکه سفید در اختیار بخش خصوصی و بهره برداران قرار گرفته است.
پشتیبانی و حمایت از توسعه پایدار صنعت میگوی پرورشی کشور از طریق یافته‌های علمی و انتقال فناوری‌های نوین، افزایش راندمان و کاهش هزینه‌های تولید، حفظ و احیای ذخایر ژنتیکی میگوهای بومی خلیج فارس و دریای عمان، انتقال و بومی‌سازی جدیدترین فناوری‌ها، اصلاح نژاد و تولید لاین‌های سریع الرشد و مقاوم به بیماری و ترویج یافته‌ها و ارتقای سطح دانش بهره برداران از مهمترین سیاست‌ها و برنامه‌های مؤسسه تحقیقات علوم شیلاتی کشور است که رئیس مؤسسه تحقیقات علوم شیلاتی کشور به آن‌ها اشاره کرد.
بومی‌سازی دانش و فناوری پرورش میگو در کشور
سپس دکتر خدایی، دبیر اتحادیه تولید و تجارت آبزیان، به نمایندگی نیز از بخش خصوصی، در مورد مقوله حکمرانی و نقش دولت در توسعه صنعت آبزیان، به ۴ مؤلفه منابع و محدودیت‌های آن، شیوه‌های مشارکت شهروندان در تصمیم‌سازی و اجرای آن، پاسخگویی دولت به شهروندان و تشکل‌ها به اعضا و رعایت قوانین و ضوابط از طرف جامعه بهره بردار، اشاره کرد و هماهنگی و رعایت اصول این موارد را از الزامات پیشرفت صنعت میگو دانست.
در ادامه، معاون وزیر و رئیس سازمان شیلات ایران، هم با قدردانی از تلاش محققان در بومی‌سازی دانش و فناوری پرورش میگو در کشور، این دانش را قابل تعمیم به دیگر زیربخش‌های شیلات معرفی کرد و گفت: همکاران تحقیقاتی با انتقال دانش فنی، به یاری بخش اجرا برای رسیدن به سیاست‌های کلان تعیین شده، شتافتند.
دکتر خون میرزایی افزود: اگرچه محدودیت‌های منابع آب شیرین در کشور نگران‌کننده است، اما با توجه به فناوری استفاده از آب‌های شور و لب شور، موجب شد که این نگرانی در صنعت پرورش میگو وجود نداشته باشد. زیرا یافته‌های تحقیقاتی در این خصوص مکفی و قابل ترویج است.
تولید میگوی پرورشی کشور به ۱۰۰ هزار تن می‌رسد
وی با تأکید بر اینکه رشد و توسعه باید با توجه به ضوابط و رعایت اصول زیست محیطی صورت گرفته و توسعه‌ای پایدار باشد، عنوان کرد: طبق پیش‌بینی‌ها باید تا سال ۱۴۰۴ میگوی کشور به تولید ۱۰۰ هزار تن برسد. در عین حال تکلیف برای سال ۱۴۰۰ در این زمینه ۶۰ هزار تن بود که آمارها تولید ۵۷ هزار و ۵۰۰ تن را نمایش می‌دهند. بنابراین در سال جاری، بیش از ۹۵ درصد هدف تعیین شده محقق شد.
در ادامه، دکتر ماکنعلی، رئیس سازمان دامپزشکی کشور، مسئولیت سازمان متبوع را به اختصار تشریح کرد و از تولیدکنندگان خواست تا به هیچ وجه از سموم غیرمجاز استفاده نکرده و در این موارد حد استانداردها را رعایت کنند. زیرا در این صورت می‌توان تولیداتی مطابق با استانداردهای بین‌المللی داشت و از این طریق، ارزآوری را ارتقا داد.
انتهای پیام
