به گزارش خبرگزاری برنا از قزوین؛ پرستاری از جمله مشاغلی است که در ذات و وجود آن، عشق و مهر و محبت نهفته است و بی‌گمان، انتخاب زاد روز بزرگ بانوی اسلام، حضرت زینب کبری (ع) به‌نام این «روز پرستار» گویای اهمیت ویژه این شغل شریف و ارزشمند است. آنان‌که به این حرفه مقدس روی می‌آورند و به‌مراقبت از بیماران پرداخته و از آلام آنان می‌کاهند، دارای دلی آکنده از مهروزی، انگیزه و قدرت تحمل و بردباری بالا و نیز دلسوزی بسیار هستند و در ضمیر پاک نیک‌فطرتان جامعه دارای جایگاه خاصی بوده و از محبوبیت اجتماعی بالایی برخوردارند.
همه‌گیری ویروس کرونا، بیش از هر مساله‌ای نقش مدافعان حوزه سلامت به‌ویژه پرستاران را در مقابله با این بیماری مهلک نمایاند؛ نقشی بی‌بدیل که پیش از این کمتر دیده شده بود و اهمیت آن نه‌فقط برای مردم که برای مسئولان نیز آنگونه که باید، شناخته نشده بود.
پرستاران، فرشتگان نجات و خدمتگزاران بی‌ادعایی هستند که با فداکاری و صبر، با تمام وجود از بیماران مراقبت کرده و امید را در دل آنها زنده نگه می‌دارند. گرچه پاداش مادی نمی‌تواند جبران کار طاقت‌فرسای پرستاران باشد و آنان هم صرفا به‌خاطر امور مادی به این شغل شریف رو نیاورده‌اند، اما این مساله نباید سبب نادیده گرفته شدن تلاش‌های ایثارگرانه و جانانه جامعه پرستاری به‌ویژه در دوران سخت همه‌گیری بیماری کرونا شده و با پرداخت نشدن حق و حقوق آنان، آنگونه که شایسته پرستاران است، سبب ایجاد نارضایتی در میان فعالان این جامعه گردد.
تاکید مقام معظم رهبری در اینکه، «مسئولان باید در برنامه‌ریزی‌های خود، نگاه ویژه‌ای به شغل پرستاری داشته باشند و برای حل مشکلات آنان، از جمله مسائل معیشتی، استخدامی، آموزش حین‌خدمت و دوران استراحت پرستاران، در چارچوب مقدورات و امکانات دولت، بیش از پیش تلاش نمایند»، نشانگر ضرورت رسیدگی عاجل به مشکلات پیش‌روی جامعه پرستاری است، اما متاسفانه به‌رغم تاکیدهای موکّد ایشان، نه‌تنها به پرستاران توجه بایسته نشده، بلکه به‌گفته رییس هیات‌مدیره نظام پرستاری قزوین، سالانه ۲۰۰تا ۳۰۰ پرستار به‌دلیل فراهم نبودن شرایط کاری و پرداخت ۱۲برابری حقوق و مزایای به‌آنان در کشورهای دیگر، گواهی مهاجرت می‌گیرند.
این مساله، تنها یک روی سکه مشکلات فراوانی است که امروز پرستاران با آن روبرو هستند؛ و روی دیگر آن را باید در تفاوت تبعیض‌آمیز حقوق پرستاران استخدامی و شرکتی و همچنین حقوق ناکافی آنان مشاهده کرد؛ به‌گونه‌ای که به‌گفته این مسئول، نیمی از مردان دانش‌آموخته کارشناسی پرستاری، به‌دلیل حقوق ناکافی به‌شغل دیگری روی می‌آوردند و نیمی دیگر نیز در حوزه تجهیزات پزشکی و آمبولانس‌های خصوصی فعالیت می‌کنند!
اگر به‌بهبود ساختار شبکه بهداشت و درمان کشور می‌اندیشیم و به ضرورت تقویت زیرساخت‌های آن توجه داریم، بیش و پیش از آن، باید به کادر نظام درمان و سلامت توجه کافی داشته باشیم. نمی‌توان از نقش و جایگاه والای پرستاران به‌عنوان یکی از شاخص‌ترین عناصر تشکیل دهنده کادر درمان و سلامت کشور سخن گفت، اما اقدامی اساسی و مبنایی برای رفع مشکلات آنان و تطبیق حقوق پرستاران با سختی‌هایی بسیاری که با آن روبرو هستند، انجام نداد. باور کنید این حداقل کاری است که باید به مناسبت روز پرستار برای فعالان شریف این جامعه انجام داد.
انتهای پیام
