به گزارش ایسنا، هشتمین دوسالانه ملی مجسمه سازی تهران با نمایش ۹۰ اثر از هنرمندان مجسمه ساز از عصر روز یکشنبه ۲۴ آذر ماه در پهنه رودکی و تالار وحدت آغاز به کار کرده و تا تاریخ ۲۱ بهمن ماه جاری ادامه دارد.
در این رویداد هنری آثاری از کوروش گلناری عضو هیات علمی دانشکده هنرهای تجسمی دانشگاه هنر با عنوان "کنیز"به نمایش درآمد.
بیانیه اثر کنیز با سه روایت به قلم کوروش گلناری به شرح زیر منتشر شده است:
آیا پرداختن به "کنیز" پرداختن به زندگی اسطوره‌ای درخلیج پهناور فارس است؟ و یا نمایش شخصیت زنانه برجسته‌ای است؟
"کنیز"، نه اسطوره است و نه سنبل و نماد، بلکه زنی معمولی است. نمونه ای معمول در جزیره‌ای محروم از حداقل‌های زیست انسانی. "کنیز" نماینده واقعیت مردم بسیاری است که با وجود ذخایر فراوان و ارزشمند در زیستگاه‌شان زندگی حقیرانه ای را سپری می‌کنند.
"کنیز"، معصوم و دیگرانی بسیار نمونه مثالی هستند از دخترانی که هنوز چشم باز نکرده به اجبار می‌بایست مسئولیت زندگی مشترک زود هنگام و ناخواسته‌ای را به دوش بکشند بدون هیچ انتخاب و یا شاید فرصتی برای دلبستن به کسی یا چیزی.
هر چه هست "کنیز" درک و تامل رفتار انسانی است که در بومی سنتی، هم عهده‌دار وظایف خانه است و هم مسئول درآمد حداقل روزانه. چه بسیارند زنان بی‌شماری که صید صبحگاه هر روزشان ماهی‌های کوچک مرده‌ای است که در بوی تعفن آن ساعت‌ها سپری می‌کنند، و نیز زیر آفتاب داغ، با پشت و رو کردن و خشک کردن مرده ماهی‌ها کار طاقت فرسایی را به امید کسب لقمه نانی اندک سپری می کنند. وجه دیگر کنیز شخصیتی است متفاوت که خاک رنگین جزیره را بر دیوار و یا صفحاتی می‌نشاند تا مدام تصویر کند هرآنچه هست و برآن ها می‌گذرد. کنیز نقاش واقعیت زندگی دوران جزیره است. سرتاسر دیوارهای خانه نقاشی‌هایی است از حکایت‌های تلخ وشیرین و دور ونزدیک زندگی او.
"کنیز"، کنیز است و رنگ آرامش برای او تعریفی ندارد و امروز از خانه رانده می‌شود و تمام خاطرات سیاه و سفیدش بر تک تک دیوارها پاک و محو می‌شود تا آنجا که رنج سالیان به او نهیب زند که اندک تلاش و تجربه‌ی یک انسان معمولی در یک محیط محروم محو خواهد شد و جایی در صفحه روزگار ندارد.
انتهای پیام
