فرارو: شیخ دیاباته یکی از بهترین مهاجمان خارجی است که به ایران آمده است؛ او با حضورش در باشگاه استقلال خیلی زود کلاس متفاوتش در خط حمله را به رخ کشید و موفق شد عنوان آقای گلی لیگ برتر ایران را به دست بیاورد. هرچند که او هرگز جایزه عنوان آقای گلی اش را از ایرانی‌ها دریافت نکرد.
به گزارش فرارو، گلزنی‌های دیاباته، اما در سال دوم حضورش در استقلال به شدت کم شد و حتی در مقطعی روی نیمکت هم نشست تا اینکه بالاخره در فهرست خروج فرهاد مجیدی قرار گرفت. مهاجمی که با آندره آ استراماچونی به ایران آمد در تیم محمود فکری و فرهاد مجیدی خاموش شد و نهایتا هم راهی فوتبال قطر شد. حضور دیاباته در قطر، اما به یکباره باعث شکوفایی این مهاجم بلندقامت شد و او حالا تبدیل به همان شیخی شده که هواداران فوتبال در فصل اول حضورش در استقلال دیده بود.
با این وجود، شیخ دیاباته حالا بعد از جدایی از فوتبال ایران پرده از اتفاقات زشتی برداشته که مسئولان استقلال داشته اند. او شب گذشته در گفتگو با شب‌های فوتبالی روایتی زننده را تعریف کرد که نشان می‌دهد چرا در دومین فصل حضورش در استقلال چندان موفق نبوده است. شیخ که دلش نمی‌خواست درباره این موضوع صحبت کند، حرف هایش را اینطور شروع کرد. «وقتی فصل تمام شد من به فرانسه رفتم. قبل از اینکه به ایران برگردم... (در این لحظه دیاباته حرف هایش را قطع و خنده تلخی کرد که نشان می‌داد دوست ندارد چیز‌هایی که می‌خواهد را به زبان بیاورد! بعد از چند ثانیه مکث او این گونه ادامه داد) یک کم ناراحت کننده است، ولی می‌گویم...
مدیران استقلال به آپارتمان من رفتند و در آن را شکستند. لباس هایمان، کفش هایمان و چمدان هایم را برداشته و همه را بیرون انداختند! به خودم گفتم که من همه کاری برای استقلال کردم. در زمین جنگیدم و بهترین گلزن شدم. برای چه این کار را با من می‌کنند و واقعا غمگین شدم. این برای من بی احترامی محسوب می‌شد. آن‌ها نشان دادند که احترامی برای من قائل نیستند و همین انگیزه مرا پایین آورد. حالا خودتان را جای من بگذارید. چگونه می‌توانید همه توان خودتان را در زمین بگذارید؟ این شدنی نیست...
البته من همه اتفاقات بدی که افتاد را نمی‌گویم. این‌ها تازه چیز‌های کوچکی بود که باعث پایین آمدن انگیزه من شد. همه موارد را نمی‌گویم، چون نمی‌خواهم هواداران استقلال از آن چه که مدیران با من کردند ناراحت شوند. از همه هواداران استقلال و همه مردمی که با من مهربانی کردند تشکر می‌کنم.»
