به گزارش ایرنا، طرح پیاده راه میدان امام حسین (ع) تا میدان شهدا حدود ۱۰ سال پیش در حالی آغاز شد که حفظ هویت بافت تاریخی تهران و همچنین میدان امام حسین (ع) از اهداف آن بود.
اما این طرح چند سالی است که خاک می خورد و به یکی از طرح های ناموفق شهر تهران تبدیل شده و همچون غصه ای بر دل شهر قصه شده است. با حواشی های ناصوابی که در حوزه اجرایی طرح ایجاد شده دل و جرات فراوان می خواهد تا سراغ آن برویم و ساز ناکوک را دوباره کوک کنیم. وقتی با استقبال منطقه ۱۳ از طرح بازسازی و ساماندهی احیای بازار شهرستانی که در همان سال ها تهیه شد، مواجه شدیم امید برای پرداختن و اجرایی کردن طرح‌های نیمه تمام میدان امام حسین (ع) دو چندان شد.
معاون فنی و طراحی شهری سازمان زیباسازی شهرداری تهران در این باره به خبرنگار ایرنا گفت: این طرح می توانست یکی از طرح های ایده آل شهری باشد اما امتداد عجولانه این طرح از میدان امام حسین (ع) تا میدان شهدا و افزایش طول پیاده راه در فضایی بسیار نا آماده برای اجرایی شدن، آن را با مشکلات زیادی مواجه کرد.
شاپور دیو سالار افزود: دو قصه این طرح شهری از دو موضع متفاوت یعنی طراحی و اجرا قابل نقد و ارزیابی است، به عبارت دیگر، آنچه از منظر طراحی رخ داده قابل دفاع بوده ولی از منظر اجرا خیر چراکه غیر از کف سازی و برخی اقدامات اولیه که بخش ضعیف تر طرح است، بیش از ۴۰۰ اقدام پیشنهادی دیگر که قرار بود در پروسه های زمانی کوتاه، میان و بلند مدت اتفاق بیافتد به دست فراموشی سپرده شده از این رو هدف اصلی طرح که ساماندهی بخشی از بافت تاریخی تهران با الگوی انسان محور بود محقق نشده است، لازم است اشاره کنم برخورد پروژه محوری، همسان سایر اقدامات فنی وعمرانی در شهر یکی از دغدغه های این اقدام بوده حال آنکه این طرح ها پروسه محور بوده و با حوصله و صرف زمان بیشتر و با جلب مشارکت همه ذی‌نفعان و ذی‌نفوذان شهری امکان تحقق خواهند یافت.
وی با اشاره به پوسته فولادی میدان امام حسین (ع) نیز گفت: این اِلِمان های فولادی نقش تدارک یک پوسته موقت برای میدان امام حسین (ع) را بازی کرده و قصد از اجرای آنها ماندگاری دائم نبود تا در کوتاه و بلند مدت پوسته اصلی میدان که انحصار کالبدی و محصوریت فضایی میدان را که یکی از ویژگی های اصلی میادین است، فراهم کنند. پوسته واقعی میدان منحصرا در جبهه شرقی و جنوب غربی و همچنین شمال هم به لحاظ بلندی و ارتفاع، خط آسمان و ترکیب بندی نما و جداره دچار اشکالات فراوان بودند که در طرح های میان و بلندمدت‌تر قابل احصا تشخیص داده شدند، از این رو به منظور تامین فضایی نسبتا محصور از بین طرح های صلب تر از جنس بتن و سازه های سنگین، این طرح انتخاب شد که هر زمان اراده بر برچیدن آن باشد امکان آن وجود دارد و اتفاقا به لحاظ مالی هم خسارتی به شهر وارد نشده چراکه قیمت فولاد افزایش زیادی داشته است.
دیوسالار تاکید کرد: همچنین پرداختن به ارتقای کیفیت جداره ها و فضاهای پیرامونی میدان از جمله سینمای قدیمی و همچنین پاساژهای اطراف به جز مسجد امام حسین (ع) که نماد مذهبی منطقه و از آثار ارزشمند استاد لرزاده است، مورد غفلت جدی قرار گرفت.
معاون فنی و طراحی شهری سازمان زیباسازی شهرداری تهران ادامه داد: به نظر می رسد اکنون فرصتی فراهم شده تا با بازنگری در طرح و انجام اقدامات برزمین مانده نقش این میدان را در شان و تراز نام امام حسین (ع) و متناسب با فضای تاریخی، فرهنگی ومذهبی ارتقا دهیم.
به گفته وی، وسعت عملکردی این طرح باید در همان مقیاس پیشنهادی طرح های فرادست که تا محدوده چهار راه صفا تعیین شده تعریف شود و بطور جدی نسبت به عملیاتی شدن اقدامات اجرایی، کالبدی و بویژه فرهنگی اجتماعی که قوام بخش و تلطیفکننده روح حاکم بر فضاست، همت گمارد.
دیوسالار خاطرنشان کرد: یکی از مشکلات اساسی در این موضع از شهر چندگانه بودن مدیریت شهری در انجام اقدامات است بطوریکه این طرح در محدوده شهرداری های سه منطقه تهران قرار دارد، حوزه شمال آن به منطقه هفت، غرب به منطقه ۱۲ و شرق آن به منطقه ۱۳ مربوط است که هماهنگی ها را کمی دچار چالش می کند و همچنین مدیریت نگهداشت و بهره برداری از فضا را در آینده. با این وجود اخیرا طرح احیای بازار شهرستانی از سوی شهرداری منطقه ۱۳ در حال اجرا است که نوید بخش زنده شدن این طرح بزرگ شهری است.
وی تاکید کرد: باید همین حدود ۴۰۰ اقدام در فواصل کوتاه، میان و بلند مدت از سوی شهرداران این سه منطقه و سایر نهادهای مرتبط پیگیری و اجرایی شود تا در یک دوره بلند مدت تر شاهد زنده شدن میدان تاریخی امام حسین (ع) تهران باشیم. همچنین این فضا می تواند در اِشِل (مقیاس) یک فرهنگسرای روباز و کاملا فعال در مناسبت های ملی و مذهبی عمل نماید چنانکه عملکرد میدان در ایام محرم و اربعین حسینی مصداق بارز این ادعا است. این فرهنگسرا می تواند در گستره وسیع تری از رویدادهای هنری، اجتماعی و فرهنگی عمل نموده و موجب تقویت کارکردی فضا شود.
معاون فنی و طراحی شهری سازمان زیباسازی شهرداری تهران یادآور شد: برای اجرای دقیق این طرح نیاز است کاربری های زائد در اطراف میدان امام حسین (ع) حذف شود تا فضای نامرتب و زائد شهری از این منطقه پس از گذشت ۱۰ سال رخت ببندد.
وی اظهار داشت: از سوی دیگر می‌توانیم با اجرای پروژه ها و طرح هایی که در نقش محرک توسعه عمل می کنند و امکان ظهور و بروزشان در اطراف میدان وجود دارد باعث رونق اقتصادی و عملکردی آن شویم.
دیوسالار افزود: ضروری است فضاهای فرهنگی پیرامون میدان همچون سینمای قدیمی که از سوی شهرداری تملک شده و همچنان در میدان رهاشده، احیا شده و کارکردهای چندجانبه هنری و فرهنگی پیدا کنند. همچنین وجود بازار شهرستانی و پاساژهای فروش لباس که در اطراف میدان است، می توانست موجب رونق پیاده راه شود و در آخر نیز میدان به یک پلازای شهری تبدیل میشد که این اقدامات پیش بینی شده در این طرح بود که هیچ گاه محقق نشد.
به گزارش ایرنا، شهروندان تهرانی پس از گذشت ۱۰ سال هنوز چشم انتظار اقدامات شهرداری در خصوص ایجاد پیاده راه میدان امام حسین (ع) هستند و به نظر می رسد این موضوع در دست بررسی اعضای شورای شهر و مدیران شهری قرار بگیرد.
میدان آیینی امام حسین (ع) در جنوب شرق تهران هم اکنون در وضعیت مناسبی نیست و ساماندهی این میدان تاریخی نیازمند اقدام جدی و فوری مدیران شهری است چرا که طرح و برنامه های احیای این طرح پیش بینی شده اما هنوز نتوانسته این برنامه ها شکل اجرایی به خود بگیرد.
