ساعت‌های اپی ژنتیک، که سن بیولوژیکی یک موجود زنده را بر اساس متیلاسیون DNA آن مشخص می‌کنند، در دهه گذشته ساخته شده اند.
مطالعات متعدد نشان می‌دهند که استرس پیری بیولوژیکی را تسریع می‌کند و می‌تواند بر متابولیسم تأثیر بگذارد.
اکنون، محققان نشان می‌دهند، در حالی که استرس پیری بیولوژیکی را تسریع می‌کند، می‌توان آن را با تنظیم هیجانی و خودکنترلی تعدیل کرد.
جامعه پزشکی پی برده است که DNA هسته‌ای با هر تقسیم سلولی و نشانگرهای ژنتیکی مختلف می‌تواند برای تعیین سن یک موجود زنده استفاده شود. این‌ها شامل طول تلومرها و میزان متیلاسیون DNA در نقاط خاص است.
متیلاسیون زمانی اتفاق می‌افتد که یک گروه متیل، غالباً در طول ترمیم DNA، به DNA اضافه می‌شوند. در طی چند سال گذشته، دانشمندان مدل‌هایی به نام ساعت‌های اپی ژنتیک توسعه داده‌اند تا ببینند آیا می‌توانند پیری بیولوژیکی را با بررسی میزان متیلاسیون در مکان‌های خاصی روی DNA اندازه‌گیری کنند یا خیر.
GrimAge یکی از موفق‌ترین ساعت‌های اپی ژنتیکی است که برای اولین بار در سال ۲۰۱۹ ایجاد شد و می‌تواند به طور دقیق افت بیولوژیکی را پیش‌بینی کند.
در حالی که برخی از مطالعات نشان می‌دهند که مدل GrimAge می‌تواند تأثیر استرس را در افراد مبتلا به بیماری‌های روانی پیش‌بینی کند، هیچ‌یک به این موضوع توجه نکرده‌اند که آیا می‌تواند تأثیر استرس را بر جمعیت عمومی پیش‌بینی کند یا خیر.
اکنون گروهی از محققان در دانشکده پزشکی ییل آمریکا جزئیات یک کارآزمایی را منتشر کرده است که نشان می‌دهد GrimAge می‌تواند برای اندازه گیری تأثیر استرس بر پیری بیولوژیکی تسریع شده در افراد سالم ۱۸ تا ۵۰ ساله استفاده شود.
دکتر «زاخاری هاروانک»، سرپرست تیم تحقیق، در این باره می‌گوید: «پیری اپی ژنتیکی یکی از بهترین نشانگرهایی است که ما برای پیری در افراد نسبتاً جوان و نسبتاً سالم داریم.»
محققان دریافتند؛ تنظیم هیجانی اثر استرس را بر روند پیری تسریع می‌کند و همچنین مشخص شد که خودکنترلی رابطه بین استرس و مقاومت به انسولین را تعدیل می‌کند.
4747
