به گزارش اقتصاد آنلاین به نقل از فارس، تیم والیبال فولاد سیرجان که به عنوان قهرمان ایران و آسیا در رقابت‌های جام باشگاه‌های جهان حضور پیدا کرده بود با قبول دو شکست 3 بر صفر مقابل حریفان به کار خود در این دوره از رقابت‌ها خاتمه داد تا شاهد ثبت یکی از ضعیف‌ترین نتایج تاریخ والیبال ایران در این پیکارها باشیم.
این تیم در شرایطی راهی جام باشگاه‌های جهان شد که پیش از اعزام این تیم سرمربی سیرجانیها در مصاحبه‌ای مدعی شد که تمایلی به اعزام ندارد و تنها به دلیل اجبار فدراسیون راهی این مسابقات خواهد شد. او چند بار در مصاحبه خود به این موضوع تاکید کرد. ضمن اینکه بحث‌های زیادی درمورد استفاده از بازیکنان کمکی هم مطرح شد که با تمام این تفاسیر فولاد سیرجان با هدایت مربی تازه‌کارش خیلی زود مجبور به ترک برزیل، محل برگزاری رقابت‌های جام باشگاه‌های جهان شد، چراکه فولادی‌ها ابتدا با نتیجه 3 بر صفر مقابل تیم ساداکروزیرو برزیل مغلوب شدند و در دومین بازی خود هم با همین نتیجه از تیم ترنتینو ایتالیا شکست خوردند.
سرمربی سیرجانیها ادعا کرده بود که اگر فدراسیون اصرار نمی‌کرد قید حضور در این مسابقات را می‌زد، اما حال سوال اینجاست که چرا فدراسیون اصرار کرده تا این تیم به رقابت‌های جهانی اعزام شود؟ موضوع دیگری که مطرح می‌شود این است که آیا فدراسیون می‌تواند به تیمی که نمی‌خواهد در یک تورنمنت حضور پیدا کند و حاضر است تمام جریمه‌های تصمیمش را هم بپردازد، اجبار کند تا نظرش را تغییر دهد؟ مگر عدم نتیجه‌گیری نماینده ایران و آسیا موجب لطمه زدن به اعتبار و آبروی والیبال کشورمان نخواهد شد، پس دلیل اصرار فدراسیون چه بوده است؟
طبق اسنادی که اخیراً منتشر شده است باشگاه فولاد سیرجان مدتی قبل از آغاز رقابت‌های جام باشگاه های جهان تایید کرده بود که قصد حضور در این مسابقات را دارد. فدراسیون والیبال هم بعد از آن اقدامات لازم را انجام داد و این تیم را به عنوان نماینده ایران و آسیا معرفی کرد، اما چند روز بعد سیرجانیها یادشان آمد که شرایط خوبی برای حضور در این پیکارها ندارند و انصراف خود را اعلام کردند. انصراف سیرجانیها مورد تایید فدراسیون جهانی قرار نگرفت، چراکه مسئولان اعلام کردند برنامه‌ریزی مسابقات را با حضور سیرجان انجام داده‌اند و آنها حق انصراف از رقابت‌ها را ندارند. فدراسیون والیبال هم به همین دلیل به سیرجانیها اجازه کناره‌گیری نداد و شرایط را برای حضور آنها با جذب چند بازیکن کمکی از سایر تیم‌ها فراهم کرد.
در این بین برخی ها مدعی شدند که چطور تیم زاکسا توانست به راحتی از حضور در این مسابقات انصراف دهد، اما سیرجان نتوانست؟ پاسخ به این سوال کاملاً واضح است؛ چراکه مسئولان تیم لهستانی از ابتدا فرم حضور در این مسابقات را امضا و تایید نکردند و از همان ابتدا حرف‌شان این بود که نمی‌توانند در این رقابت‌ها حضور پیدا کنند، اما سیرجانیها شرایط متفاوتی داشتند و رقابت‌های جام باشگاه‌های جهان را با لیگ زیر گروه اشتباه گرفته بودند!
نکته حائز اهمیت در این بین صحبت‌های غیر واقعی سرمربی تیم والیبال سیرجان است که مدعی بود فدراسیون آنها را به زور راهی مسابقات کرده است. آقای سرمربی! شما مدت زیادی نیست که کار خود را به عنوان سرمربی در یک تیم لیگ برتری آغاز کرده‌اید و پیش از این نقش مترجمی را در تیم‌ها ایفا می‌کردید، پس باید بدانید که ماه پشت ابر نمی‌ماند و در عصر ارتباطات و وجود رسانه‌های متعدد حقایق خیلی زود و راحت روشن خواهد شد. در این داستان پرابهام سرانجام دم خروس بیرون زد تا برای همگان مشخص شود در ماجرای اعزام تیم سیرجان به جام باشگاه‌های جهان چه کسانی گاف دادند تا آقایان خیلی راحت سایرین را مقصر بلایی که سر والیبال ایران آوردند، نکنند.
به هر حال والیبال ایران این مرحله را هم سپری کرد و آسیب‌های این ندانم‌کاری هم دیر یا زود نمایان خواهد شد، اما نکته حائز اهمیت این است که همه مقصران از این اتفاق درس بگیرند. آقایان باید بدانند که در حطیه اختیارات خود صحبت کرده و نظر دهند وگرنه سابقه نشان داده عمر زیادی در این چرخه نخواهند داشت. اهالی والیبال امیدوارند که مربیان تازه‌کار چارچوب‌ها را شناخته و از آن خارج نشوند. اگر قرار بر اظهارنظر درمورد یک موضوع غیرتخصصی هم باشد باید با احترام بیان شود، وگرنه فرق ادبیات یک مربی در یک رشته دانشگاهی با ادبیات چاله میدانی چه خواهد بود؟
