خبرگزاری مهر - گروه ورزش: باوجودیکه انتظار می رفت بعد از گذشت ۴ ماه از حضور حمید سجادی در ساختمان سئول، اوضاع ورزش به ثبات نسبی برسد اما در پیش بودن انتخابات کمیته ملی المپیک، شخصِ وزیر، معاونان و بسیاری از مدیران ورزش را درگیر این انتخابات، حواشی خود ساخته آن و حتی فعالیت های جناحی برای ورود به آن کرده است.
تردید رئیس برای ماندن یا رفتن
شاید بی ربط نباشد اگر مدعی شد که مرکز ایجاد تمام این حواشی وضعیت متزلزل سیدرضا صالحی امیری برای حضور دوباره در انتخابات کمیته ملی المپیک است. او چهار سال پیش به عنوان کارشناس خبره عضو مجمع این کمیته شد و با توجه به اعلام انصراف محمود خسروی وفا از نامزدی ریاست، در انتخاباتی یک طرفه و بی رقیب آنهم بدون رای گیری و تنها با «قیام» اعضای حاضر در مجمع به عنوان رئیس کمیته ملی المپیک انتخاب شد.
طبیعی است که صالحی امیری بعد از چهار سال مدیریت در کمیته ملی المپیک بی میل به حفظ صندلی ریاستش نیست به خصوص که حالا به خطاهای مدیریت ورزشی اش اشراف پیدا کرده و می تواند از تجربه آن برای اقدامات ماندگار بزرگ تری در ورزش بهره ببرد اما او خوب می داند که بقا در کمیته ملی المپیک به راحتی ورود اولین بار به آن نیست به خصوص که صالحی امیری امروز در طیف سیاسی دولت فعلی جایی ندارد و درست همین قرار گرفتن در نقطه مقابل کار را برای او سخت می کند.
با این اوصاف شاید طبیعی باشد که صالحی امیری در محاسباتش برای نامزد شدن دوباره انتخابات با خود به نتیجه قطعی نرسیده باشد درحالیکه پای مدعیان دیگر و ماجراهای آنها به این انتخابات باز شده است و هر روز زوایای جدیدی از آنها عیان می شود.
فرار رو به جلو وزیر ورزش
حمید سجادی یکی از این افراد است؛ فردی که در دقیقه ۹۰ و خلاف برخی از گمانه زنی ها و رایزنی ها وزیر ورزش شد اما با وجود ورزشی بودنش و امیدهایی که این ویژگی منحصر به فردش - نسبت به وزرای ورزش قبل- ایجاد کرد، نتوانست از انتقادات در امان بماند و خیلی زود تیغ انتقادات را نسبت به خود تند و تیز کرد. شاید همین مسئله بحث حضور او در انتخابات کمیته ملی المپیک را بر سر زبان ها انداخته است تا اگر احیانا کار به مجلس و استیضاح رسید، او پایگاه دیگری برای مدیریت ورزشی داشته باشد.
سجادی برای این مهم منع قانونی هم ندارد چرا که طبق اساسنامه کمیته ملی المپیک، وزیر ورزش عضو مجمع این کمیته به حساب می آید و بنابراین می تواند به عنوان نامزد در انتخابات این کمیته هم شرکت داشته باشد.
ورود چهره های سیاسی به انتخابات
در عین حال حضور برخی چهره های غیر ورزشی و دارای سابقه سیاسی در انتخابات کمیته ملی المپیک و کاندیدا شدن برای ریاست هم بخشی از ماجراهای انتخاباتی این کمیته است. البته که موضوع جدید نیست و طرح اولیه آن به دو ماه یا بیشتر از آن باز می گردد، زمانی که حمید سجادی تازه روی صندلی وزارت ورزش نشسته بود و فعالیت خیلی های دیگر و دورخیزی که برای حضور در هیات رئیسه و هیات اجرایی کمیته ملی المپیک داشتند یا آغاز نشده بود یا عیان نشده بود.
به هر حال سال ۹۶ هم صالحی امیری به عنوان یک گزینه سیاسی که تنها پیشینه ورزشی اش چندماه سرپرستی در وزارت ورزش بود، در انتخابات کمیته ملی المپیک شرکت کرد و به عنوان کارشناس خبره مجمع این کمیته برای ریاست آن کاندیدا شد. بنابراین مطرح شدن یک گزینه غیرورزشی دیگر برای مدیریت چهار سال آینده کمیته ملی المپیک مسئله عجیب و غریبی نیست اگرچه طی این مدت این اقدامی برای تحقق آن انجام نشده است.
یکی از نفراتی که از او برای حضور در انتخابات کمیته ملی المپیک یاد می شود، مهرداد بذرپاش است که برای ورود به انتخابات کمیته ملی المپیک باید عضو مجمع این کمیته شود یعنی مسیری که چهار سال پیش صالحی امیری طی کرد. اینکه هنوز حرکتی در این زمینه انجام نشده یا اصلا صحبتی در رابطه با آن مطرح نشده جنبه های نمایشی بودن حضور بذرپاش در انتخابات را هم به اندازه حقیقی بودن آن محتمل می کند.
دندان تیز خودی ها برای انتخابات
در این میان نباید از چالش های داخلی کمیته ملی المپیک در روزهای اخیر و ردپایی که از افراد درگیر با آنها به جا مانده، چشم پوشی کرد. در این زمینه پرداختن به حواشی مربوط به کمیسیون ورزشکاران، تهدیدها، قهرها و کناره گیری ها و تیکه و متلکی که اعضای این کمیسیون درنشست شان، حواله یکدیگر کردند و .... تکرار مکررات است اما باید یادآور شد که اگر یک سر این دعواها ادعا و مطالبه گری بود، سر دیگر رنگ و بوی کاملا انتخاباتی داشت.
هنوز سر و صدای کمیسیون ورزشکاران و جنگ و جدل میان اعضای آن فروکش نکرده که برخی اعضای هیات اجرایی هم برای سهم خواهی خود از انتخابات قیام کردند که تا دیر نشده از حداقل فرصت های مهیا برای عضویت دوباره در مجمع و کاندیدا شدن به این واسطه استفاده کنند. کیهانی، عبدی افتخاری، دادگر، شایسته و رحیمی نفراتی هستند که با شرایط فعلی شانسی برای بقا در هیات اجرایی ندارند و با برگزاری انتخابات کمیته ملی المپیک باید از ترکیب فعلی آن خارج شوند. به همین دلیل این افراد از حالا مدعی کارشناس خبره شدند تا از این طریق راهی به مجمع و انتخاباتش برای خود بازکنند.
کمیته ملی المپیک؛ پاشنه آشیل ورزش
به گزارش خبرنگار مهر، کمیته ملی المپیک که در سال های گذشته نقش محوری در حل و فصل خیلی از مشکلات داخلی و بین المللی ورزش داشت این روزها خود پاشنه آشیل ورزش شده و خیلی از آمد و رفت ها، دعواها، مطالبه گری ها و بی حرمتی ها و حتی افشاگری ها به خاطر این کمیته، انتخاباتش و تصدی یکی از ۱۲ صندلی آن - با احتساب عضویت نماینده کمیسیون ورزشکاران- است.
حتی اگر استعفای مهدی علی نژاد از معاونت توسعه ورزش قهرمانی و حرفه ای وزارت ورزش پشت پرده انتخاباتی نداشته باشد می توان مدعی شد که محور تصمیم گیری اخیر مدیران ورزش انتخابات کمیته ملی المپیک بوده و است و همین مسئله حال نزار این روزهای ورزش و آشفتگی عمومی را موجب شده است.
همه اینها در حالی است که تا چند روز پیش زمان برگزاری انتخابات کمیته ملی المپیک مشخص نشده بود اما حالا که با درخواست ۱۰ فدراسیون (فدراسیون های انتخابات شان در پیش است) برای تعویق انتخابات موافقت شده و ۱۷ اسفندماه برای برگزاری آن تعیین شده است، قطعا داد و ستدهای انتخاباتی در بدنه ورزش رنگ و لعاب واضح تر و چه بسا تند و تیزتری به خود می گیرد وفعالیت ها برای ماهیگیری از آب گل آلود ورزش شدت بیشتری پیدا می کند به خصوص با نزدیک تر شدن به زمان ثبت نام کاندیداها و پیش از آن نهایی کردن ترکیب اعضای مجمع.
پس عجیب نخواهد بود اگر در روزها و هفته های آینده آشفتگی و از هم پاشیدگی ورزش و ورزشی ها محسوس تر از این روزها شود.
