گرچه ناخن فرورفته معمولا فقط یک عارضه آزارنده است، اما می‌تواند در افرادی که مبتلا به دیابت یا مشکلات گردش خون هستند، به یک مشکل وخیم بدل شود.
ناخن فرورفته هنگامی رخ می‌دهد که کناره ناخن به درون پوست فرو می‌رود. این عارضه به درد، تحریک، تورم و قرمزی می‌انجامد. انگشت شست پا بیش از سایر انگشتان ممکن است دچار این عارضه شود، اما سایر انگشتان پا هم از آن در امان نیستند.
این مشکل معمولا به این علت رخ می‌دهد که ناخن‌ها به درستی کوتاه و گرفته نشده‌اند. کفش‌های بسیار تنگ هم ممکن است در ایجاد این عارضه نقش داشته باشند. برخی از افراد هم گرایشی وراثتی به دچار شدن به این مشکل دارند.
آسانترین راه برای جلوگیری از ناخن فرورفته این است که ناخن پایتان را در خط مستقیم کوتاه کنید و گوشه‌های آن را گرد نکنید (یعنی کاری که با ناخن‌های انگشتان دست انجام می‌دهید در ناخن انگشتان پا انجام ندهید). از ناخن‌گیر مخصوص ناخن‌های پا استفاده کنید (که بزرگتر و پهن‌تر از ناخن‌گیر ناخن‌های دست است) یا اگر از قیچی برای گرفتن ناخن‌های پا استفاده می‌کنید، این کار را با چند حرکت کوتاه انجام دهید.
کفش‌هایی را بپوشید که فضای کافی برای انگشتان پا در محل پنجه کفش داشته باشند و جوراب‌های بپوشید که اجازه حرکت آزادانه انگشتان پا را بدهند.
همچنین به طور مرتب زیر ناخن‌های پا را تمیز کنید.
در همین زمینه:
