به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم، مریم شریف‌نسب درباره چرایی اضافه شدن بخش جستارنویسی به بیستوسومین جشنواره بین‌المللی قصهگویی گفت: در اولین کمیته علمی که شرکت کردیم بحث جستار نبود و بنا بود مانند سال‌های گذشته بخش مقالات علمی را داشته باشیم. باتوجه به اینکه در کمیته علمی آن بزرگوارانی که حضور داشتند همه از دانشگاه بودند، صحبتی که در همان جلسات اول داشتیم این بود که مقالات علمی که درحال حاضر تعداد زیادی از آن در دانشگاه‌ها تولید می‌شود، باید در شرایط خاصی نوشته شود اما آن شرایط خاص وجود ندارد.
وی افزود: مقاله علمی باید حاصل یک پژوهش علمی باشد و پژوهش علمی نیاز به یک تیم علمی دارد. در واقع نیاز به پشتیبانی پژوهش میدانی، آزمایشگاهی و کارگاهی داریم تا یک مقاله علمی تولید شود. بنابراین باتوجه به اینکه این مطالب واقعاً مقاله علمی نیست، تصمیم گرفتیم تا کانون را مانند دانشگاه به این معضل دچار نکنیم و اسم این مطالب را مقاله علمی نگذاریم.
داور بخش جستارنویسی جشنواره قصهگویی کانون ادامه داد: در نتیجه قرار شد از حاصل تجربه زیست مربیان کانونی که اتفاقاً بسیار ارزشمند است اما هیچ کجا امکان ارائه و بروز ندارند استفاده کنیم. قالبی که می‌توانست این تجربه‌ها را منعکس کند قالب جستار بود. ممکن بود دوستان کانونی کمتر با جستار آشنا باشند و ندانند جستار چه ویژگی‌هایی دارد اما با برگزاری کارگاه این مشکل را حل کردیم و توضیح دادیم که دقیقاً جستار چیست.
شریف‌نسب تصریح کرد: جستار، گرفتاری‌های مقاله علمی را ندارد و مقید به چهارچوب نظری و پشتوانه تئوریک نیست، یعنی نویسنده جستار مجبور نیست بگوید با این رویکرد مقاله می‌نویسم بلکه می‌تواند بگوید این تجربه شخصی من است؛ مثلاً من 20 سال در کانون در این بخش با بچه‌ها کار کرده‌ام و تجربه به من می‌گوید که اگر فلان کار را انجام دهیم نتیجه‌اش این می‌شود. درواقع این تجربه حاصل مهارتی است که در طول زمان کسب شده و ارزشمند است.
شریف‌نسب درباره ارتباط میان جستارنویسی و جشنواره قصهگویی اظهار کرد: به لحاظ محتوا جستار هر محتوایی را می‌تواند داشته باشد؛ سیاسی، اجتماعی، فرهنگی، تربیتی و یا حتی عاطفی. همچنین جستار در هر حوزه‌ای می‌تواند باشد از جمله در حوزه قصهگویی به مثابه یک مهارت.
وی ادامه داد: بنابراین تمام مربیان سطح کشور می‌توانند تجربیات خود را درخصوص قصه، قصهگویی، شرایط قصه‌گو، ویژگی‌های محیطی قصهگویی و هر چیز دیگری در حوزه قصه در قالب جستار روی کاغذ بیاورند. این تجربه می‌تواند یک محتوای مفید باشد و من بر مفید بودن آن تأکید دارم.
داور بخش علمی جشنواره قصهگویی با بیان اینکه جشنواره بیست‌وسوم اولین فرصتی بود که دوستان کانونی جستار می‌نوشتند گفت: در این جشنواره خیلی از افراد برای اولین بار جستارنویسی را تجربه می‌کردند. به نظر من تجربه خوبی بود و می‌توانم بگویم جستارها کیفیت قابل قبولی داشت؛ اگر در سال‌های آینده تجربه بیشتری کسب کنند کیفیت آن بهتر هم خواهد شد.
وی افزود: بعضی‌ها دقیقاً طبق همان چیزی که در کارگاه‌ها گفته بودیم ویژگی‌های جستار را رعایت کرده بودند اما هنوز کاملاً مسلط نبودند. هدف از اضافه شدن بخش جستار به جشنواره قصهگویی این بود که دوستان دستشان باز باشد و گرفتاری‌های مقاله‌نویسی را نداشته باشند اما عده‌ای هنوز با نوشتن جستار راحت نبودند که به مرور این اتفاق خواهد افتاد.
این استاد دانشگاه تصریح کرد: یکسری مهارت‌ها وجود دارد که دوستان ما در کانون به آن نیاز دارند و وقتی آن مهارت‌ها را کسب کنند راحت‌تر می‌توانند تجربیات خود را روی کاغذ بیاورند. ما فکر می‌کنیم نوشتن و نگارش چون زبان مادری‌مان است پس می‌توانیم همانطور که حرف می‌زنیم بنویسیم و از طرفی چون جستار سخت‌گیری‌های مقاله را ندارد پس نوشتن آن راحت است. درحالیکه واقعاً اینطور نیست و یکسری مهارت‌های نوشتن و نگارش وجود دارد که نیاز به آموزش دارد.
مریم شریف‌نسب در پایان گفت: برای بهتر نوشتن جستار لازم است تفاوت میان قالب‌های مختلف مانند گزارش، مقاله و جستار را بدانیم. به نظرمن برگزاری کارگاه‌ها در این زمینه تا حد زیادی می‌تواند به دوستان ما در کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان برای نوشتن تجربیات و ایده‌هایشان کمک کند.
بیستوسومین جشنواره بین‌المللی قصهگویی کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان به دبیری محمد گودرزی‌دهریزی از 25 تا 30 آذر 1400 در مرکز آفرینش‌های فرهنگی‌هنری کانون برگزار می‌شود.
انتهای پیام/
