به گزارش ایرنا، میخائیل اولیانوف روز دوشنبه در صفحه توئیتری خود در پاسخ به توییت مایک پمپئو وزیر خارجه آمریکا که گفته بود واشنگتن باید در مورد روسیه همانند چین رفتار کند یعنی به آن بی اعتماد باشد و اقداماتش را راستی آزمایی کند، نوشت: انتخاب این دو اصل برای پیروی از سوی آمریکا به عنوان اولویت های اصلی حاکی از بسیاری چیزهاست.
وی افزود: اقدامات این کشور (آمریکا) برای حفظ دائمی تنش ها در سطح جهانی هدف گیری شده است و این در حالی است که جهان به دستور کار مثبت نیاز دارد.
اولیانوف امروز در یک توئیت دیگری به اظهارات پمپئو که گفته بود دولت ترامپ سخت ترین برخورد را با روسیه داشته است، پاسخ داد.
وی در پاسخ به پمپئو که گفته بود برخورد سخت دولت ترامپ در مورد روسیه را به عنوان یک دستاورد تحسین می کند، نوشت: معیارهای مختلفی برای ارزیابی موفقیت سیاست خارجی وجود دارد.
وی افزود: بعید بنظر می رسد که برخورد سخت جزو این معیارها باشد. گاهی اوقات این نشانه عدم کارایی است.
مقامهای آمریکا بارها روسیه را به حملات و دشمنی علیه واشنگتن متهم کرده اند.
آخرین مورد از این دست اتهامات در ماه دسامبر سال گذشته رخ داد و وزیر خارجه ایالات متحده روسیه را مسئول حملات سایبری گسترده اخیر به سامانه‌های کامپیوتری دولت آمریکا دانست و گفت: کاملا واضح است که روس‌ها در این فعالیت‌ها دست داشتند.
روابط روسیه و آمریکا تیره است و آمریکا دست کم هر ماه یک بسته تحریم های اقتصادی و مالی در مورد شهروندان روس یا شرکت های این کشور وضع می کند.
تاکنون آمریکا بیش از ۹۰ بسته تحریم در مورد روسیه وضع کرده است که بخش عمده ان در دوره دولت ترامپ وضع شده است.
پس از جنگ جهانی دوم (۱۹۳۹ تا ۱۹۴۵) که به کشته شدن بیش از ۵۰ میلیون نفر انجامید، دوره‌ای آغاز شد که از آن تحت عنوان «جنگ سرد» نام می‌برند؛ دوره‌ای که تا فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی سوسیالیستی (۱۹۹۱) به طول انجامید اما با صلح و آرامش همراه نبود.
در آن دوره که بیش از چهار دهه به طول انجامید، رقابتی پرهزینه بین آمریکا، متحدانش و ناتو موسوم به «بلوک غرب» از یک سو و شوروی و اعضای پیمان «ورشو» با نام «بلوک شرق» از سوی دیگر شکل گرفت.
در آن چهل سال، رقابت میان دو ابرقدرت در عرصه‌های گوناگون مانند اتحاد نظامی، ایدئولوژی، روانشناسی، جاسوسی، ورزش، تجهیزات نظامی، صنعت و توسعه فناوری ادامه داشت. این رقابت‌ها پیامدهایی مانند مسابقات فضایی، پرداخت هزینه‌های گزاف دفاعی، مسابقات جنگ‌افزار هسته‌ای و تعدادی جنگ‌های غیرمستقیم به دنبال داشت.
گرچه در طول جنگ سرد هرگز درگیری نظامی مستقیمی میان نیروهای آمریکا و شوروی به وجود نیامد اما گسترش قدرت نظامی، کشمکش‌های سیاسی منجر به جنگ‌های نیابتی و درگیری‌های مهم بین کشورهای پیرو و هم‌پیمانان این ابرقدرت‌ها شد. همان طور که اشاره شد در نهایت جنگ سرد با سقوط کمونیسم و فروپاشی و تجزیه اتحاد جماهیر شوروی در سال ۱۹۹۱ به پایان رسید.
از زمان ورود «دونالد ترامپ» رییس‌جمهوری آمریکا به کاخ سفید و خروج مکرر او از سازمان‌ها و پیمان‌های مهم دوجانبه با روسیه و معاهدات بازدارنده بین‌المللی، خطر تکرار جنگ سرد بیش از پیش احساس می‌شود. یکی از مهمترین و اثرگذارترین پیمان‌هایی که ترامپ یک و نیم سال پیش به آن پشت کرد و خارج شد، پیمان منع تولید موشک‌های هسته‌ای میان‌برد (آی‌ان‌اف) بود.
بر اساس آن پیمان که در سال ۱۹۸۸ به امضای «رونالد ریگان» رئیس‌جمهوری آمریکا و «میخائیل گورباچف» رهبر اتحاد جماهیر شوروی رسید، دو طرف متعهد شده بودند از توسعه، تولید و استقرار موشک‌های کروز یا بالستیک زمینی با برد بین ۵۰۰ تا ۵۵۰۰ کیلومتر خودداری کنند.
آمریکا در پاییز گذشته نیز از پیمان آسمان های باز خارج شد و در مورد تمدید پیمان کاهش تسلیحات تهاجمی راهبردی موسوم به استارت-۲ هم که اعتبار آن در ماه فوریه آینده به پایان می رسد پاسخی نداده است.
