به گزارش خبرنگار فرهنگی ایرنا، پریسا شادقزوینی دبیر بخش مقالات چهاردهمین جشنواره هنرهای تجسمی فجر گفت: دوست داشتم بخش مقالات جشنواره رقابتی باشد، اما آنچه در شورای سیاستگذاری جشنواره تصویب شد، مبتنی بر ارائه مقالات پژوهشی در موضوعات مشخص است. در این دوره از جشنواره می‌خواهیم بر روی موضوع اصلی «سیر تحولات جریان‌ساز هنر تجسمی در ۴ دهه اخیر» کار کنیم که زیر شاخه‌های فراوانی دارد.
وی گفت: امسال قرار بر این شده است تا مباحثی چون؛ محیط زیست و هنر، مالکیت معنوی و فکری اثر هنری، جایگاه زنان در هنر، نقد و آسیب‌شناسی هنرهای جدید و اقتصاد و مدیریت هنر بیشتر مورد توجه قرار گیرد و از صاحبان قلم، اندیشه و هنر مقالاتی به جشنواره ارائه شود که بتواند تا حدی سیر جریان‌سازی هنر بعد از انقلاب را بیان کند و در کتاب مقالات جشنواره منتشر شود.
این مدرس دانشگاه افزود: با توجه به تجربیاتی که طی سال‌ها پژوهش و تدریس آکادمیک در موضوعات هنر در دانشگاه و عرصه‌های عملی داشته‌ام به این باور رسیده‌ام که باید نظریه‌های موجود در شاخه‌های هنری را همسو با کارهای عملی به پیش بریم. نظریه‌ها و پژوهش‌های هنری را باید کاربردی کنیم و از سوی دیگر بتوانیم کارهای عملی را مورد تحلیل و نقد و بررسی علمی قرار دهیم و جریان‌های هنری ایجاد کنیم و به شکل نظری سامان‌دهی کنیم.
شادقزوینی افزود: هنوز در هماهنگی میان مباحث نظری و عملی کاستی داریم و باید کارهای زیادی در این حوزه انجام گیرد. چرا که در دنیای هنر معاصر جهان هماهنگی و همراهی میان نظریه و عمل وجود دارد و بسیاری از ایسم‌ها و جنبش‌ها و حرکت‌های هنری به‌واسطه همین هماهنگی به ما شناسانده شده است. بی‌تردید موفقیت هنرمند زمانی بیشتر تضمین می‌شود که در فرایند کار هنری بتواند با اشراف به مباحث نظری با ضمیر ناخودآگاه خود به خلق اثر بپردازد.
وی در ادامه گفت: در جامعه هنری امروز ما، فاصله نقد و نظریات پژوهشی هنر و کار عملی زیاد است. به همین علت در این دوره از جشنواره برای تهیه مقالات به کسانی سفارش داده می‌شود که بدون تعارف حرف بزنند و نقد کنند و به قول معروف سره را از ناسره بازشناسایی کنند. یکی از نکاتی که شاید کمتر به آن توجه شده آن است که عده‌ای فکر می‌کنند که مباحث نظری هنر، صرفاً باید ژورنالیستی بیان شود درحالیکه اگر سویه علمی و آکادمیک پیدا کند و طی هم‌اندیشی‌ها تبدیل به نظریه‌های علمی متقن و قابل استدلال شوند در جهان حرفی نو برای گفتن خواهیم داشت.
دبیر بخش مقالات جشنواره هنرهای تجسمی فجر گفت: در حال حاضر ارتباط بین مراکز دانشگاهی با فضاهای هنری، ارتباط چندان پویایی نیست. وظیفه خود می‌دانم که این فضا را تا حد توان بشکنم و با آشتی دادن این دو مرکز، فضای مناسبی برای کارهای ماندگار فراهم آورم. خوشبختانه امروزه عده زیادی از هنرمندان به‌ضرورت این امر واقف هستند ولی شاید موقعیت مناسب برای بروز توانمندی‌های خود در هر دو حوزه را نیافته باشند.
امید است کم‌کم جریانی ایجاد شود که این حرکت‌ها در هم ادغام شودو هماهنگ‌تر پیش رود. نه موازی و دور از هم. من به‌عنوان یک استاد دانشگاه این نقد را به دانشگاه‌های خودمان دارم که پایان‌نامه‌ها و مقالات نشریات علمی‌پژوهشی در کتابخانه‌های دانشگاهی می‌مانند و معمولاً هنرمندان اصلاً حوصله نمی‌کنند سراغ این مکتوبات بروند. هم به‌واسطه نظریه‌پرداز بودن مباحث و هم به‌واسطه تکراری بودن و غیرکاربردی بودن آنها. تا زمانی که نقد و پژوهش به یک جریان مستمر بدل نشود کاربردی نخواهد شد.
وی افزود: این جشنواره فرصت مغتنمی خواهد بود تا آشتی میان این دو حوزه را رقم زند. البته بی شک برای دست‌یابی به این مهم زحمات بسیاری را می‌بایستی متقبل شد و شاید در طی یک جشنواره به‌صورت کامل عملیاتی نشود ولی می‌توان پایه‌های این حرکت را ریخت تا شاید آیندگان آن را مستحکم و غنی‌تر کنند. در حال حاضر که دانشگاه کار خود را می‌کند، هنرمند و نهادهای دولتی و برنامه‌ریز هم کار خود را می کنند.
شادقزوینی در پایان گفت: من بر این باورم که یکی از راه‌های حل مشکل، نقد و آسیب‌شناسی مستمر آثار نمایش‌داده‌شده در جشنواره‌هایی مانند هنرهای تجسمی فجر و دوسالانه‌ها است. جلسات و نشست‌های نقد و پژوهش در کنار مکتوبات می‌تواند نقش مؤثری در پویایی و کارآمدی این مباحث داشته باشد.
چهاردهمین جشنواره هنرهای تجسمی فجر از پانزدهم بهمن‌ماه ۱۴۰۰ با دبیری سیدعباس میرهاشمی آغاز به کار می‌کند.
