به گزارش ایسنا، نمایشگاه آثار ساناز آبایی با عنوان «من» ۲۶ آذرماه در گالری ژاله افتتاح شد. نخستین چیزی که در این نمایشگاه جلب‌توجه می‌کند تضاد سیاه و سفید و فضای پر کنتراستی است که به وسیله آثار مختلف به وجود آمده است. در ۱۴ تابلوی دایره شکل که سطح آنها با نقوش ناشناخته سیاه و سفید پوشیده شده است، با نگاهی دقیق‌تر می‌توان تکرار کلمه «من» را دید. در چیدمان قوطی‌های فلزی یا حجم سیاه میان گالری نیز چیزی جز من دیده نمی‌شود.
ساناز آبایی درباره شکل‌گیری این مجموعه گفت: «این آثار در مدت دو سال شکل گرفت، اما برگزیدن واژه «من» به سال‌های دورتر برمی‌گردد. در تمام این سال‌هایی که درگیر واژه «من» بودم سؤال‌های متعددی برایم شکل گرفت مانند اینکه من بیشتر دستاورد جستجوی درونی ست یا جستجوی بیرونی؟ شاید چکیده این جریان فکری که در تمام این سال‌ها بر من گذشت نشانگری برای تکرارهای واژه من در کارهایم باشد، یک من از هزاران هزار من.»
آبایی ادامه داد: «هرکدام از ما درگیر من و من‌های متعددی می‌شویم، چه بیرونی و چه درونی. در چیدمان این نمایشگاه سعی کردم مخاطب را به این چالش دعوت کنم. در تابلوها نیز بوم دایره را انتخاب کردم زیرا برای من نمادی از چرخش و غیر ساکن بودن است، مثل خود زندگی.»
نمایشگاه «من» تا ۶ دی ۱۴۰۰ در گالری ژاله به نشانی خیابان سمیه، بعد از خیابان مفتح، بن‌بست پروانه، پلاک ۴ برپاست. علاقه‌مندان می‌توانند هر روز به جز شنبه‌ها از ساعت ۱۳ تا ۲۰ با رعایت پروتکل‌های بهداشتی به گالری ژاله مراجعه کنند.
****
همچنین نمایشگاه انفرادی «زرنگار» با حمایت فرهنگسرای نیاوران، سوم دی ماه در گالری شماره ۱ برپا خواهد شد.
در این نمایشگاه حدود ۶۰ اثر هنری شامل ۱۳ اثر خوشنویسی، به شیوه زرنگار و ۲۰ اثر با نقوش اسلیمی و ختایی و ۲۵ اثر با مرکزیت پارچه های فاخر ایرانی، در معرض دید عموم قرار خواهد گرفت.
محبوب عارفی خالق این آثار درباره این نمایشگاه اظهار کرد: «هر قطعه از پارچه های دستبافت ایران زمین، یک اثر هنری ارزشمند از گذشتگان ماست که باید با نگاه دقیق به هنر انگشتان و سوی چشم پدیدآورندگان آن، دست مریزاد گفت و از زیبایی آن لذت برد.»
این هنرمند اضافه کرد: «زرنگار را ابداع کردم تا هنر محدود به قلم و رنگ و جوهر نباشد. نخ و سوزن ابزار بیان هنری من است و الهامات و احساساتم را با مصالح طبیعی بر بوم سیاه، نقش می‌زنم. با این نگرش، پارچه های قدیمی از صندوقچه های خانوادگی بیرون آمد و از مجموعه داران خریداری شد و در طی ۱۷ سال، با نقوش اسلیمی و ختایی به زرنگاری آراسته شد تا این آثار بازمانده از هنر پشتیبان، همچون نگین انگشتری در مرکز توجه همگان قرار گیرند و بتوان همزمان دو اثر هنری، مربوط به دو دوره زمانی مختلف را که با ظرافت با یکدیگر مرتبط و آمیخته شده اند، مشاهده کرد.»
این نمایشگاه از ۳ تا ۱۰ دی در گالری شماره ۱ فرهنگسرای نیاوران برپاست. علاقمندان می‌توانند جهت بازدید از نمایشگاه در روزهای عادی از ساعت ۱۰ تا ۱۸ و در روزهای تعطیل از ساعت ۱۴ تا ۱۸ به فرهنگسرای نیاوران مراجعه کنند.
****
«همسایه» نیز نام نمایشگاه عکسی است که خانه هنرمندان به تازگی آن را برپا کرده است. این نمایشگاه کاری از هنرمند عکاس علی محرابی، روز جمعه، بیست و ششم آذر ماه، ساعت ۱۶:۰۰ با حضور هنرمندان و مهمانان ویژه در گاری استاد نامی خانه هنرمندان ایران افتتاح شد که می‌توان به حضور هنرمندان و مدیران هنری همچون؛ ابراهیم حقیقی، بهزاد حاتم، انوشیروان ممیز، مجید رجبی‌معمار، محمدجواد حق‌شناس، ابوالفضل رزم آرا، دنیا عبدالهی‌حاج‌محمود و تعدادی از هنرمندان انجمن گرافیک و انجمن عکاسان در روز نخست اشاره کرد.
علی محرابی در متن مانیفست نمایشگاه همسایه اینگونه عنوان می‌کند: «بیشتر جمعیت مهاجر ساکن ایران را افرادی با تابعیت افغانستان و بعضا پاکستان تشکیل می‌دهند. قرن‌ها است ایران پذیرای مهاجران کشورهای هم مرز است، به دلیل همین حسن همجواری نام «همسایه» برای این نمایشگاه برگزیده شد. به عنوان عکاس تلاش کرده‌ام تا شرایط زندگی و روزمرگی آنها را برای مخاطب بازتاب دهم. در کنار کاستی‌ها و ناملایمات، روزنه امیدی دیده می‌شود و امید، آخرین چیزی است که از بین می رود. این کمک می‌کند تا از تاریک‌ترین دوران عبور کنیم. آدم‌ها همیشه در تلاشند تا از وضعیتی سخت به موقعیت بهتر برسند. مخصوصاً برای فرزندانشان و شاید ترک وطن آخرین راه باشد. آنچه در این نمایشگاه به تصویر کشیده شده، سعی بر این داشته تا گوشه‌هایی از زندگی اتباع داخل ایران را به نمایش بگذارد و این تجربه زیست هرچند کوتاه من میان آنهاست.»
نمایشگاه عکس «همسایه» تا روز جمعه هفتم دی‌ماه از ساعت ۱۵:۰۰ تا ۲۰:۰۰ در گالری نامی خانه هنرمندان ایران، میزبان علاقه‌مندان است.
انتهای پیام
