به گزارش اقتصادآنلاین به نقل از همشهری، کشورها فرصت محدودی برای مهار پیامدهای مخرب تغییرات اقلیمی دارند و زمان علیه آنهاست اما به 5دلیل می‌توان گفت که 2021، سال پیروزی امید بر ناامیدی در موضوع حیاتی حفظ محیط‌زیست است.
بزرگ‌ترین مسئله در سال2020 جهان‌گیری کرونا بود اما امید این است که واکسن کرونا در انتهای سال2021، شرایط را عادی کرده باشد و مردم در سراسر کره زمین، بیشتر درباره محیط‌زیست صحبت کنند. سال جدید میلادی، بازه‌ای حیاتی در مقابله با تغییرات اقلیمی به‌شمار می‌رود و به 5دلیل می‌توان به آن خوش‌بین بود.
سران کشورهای جهان، در پاییز سال2021 قرار است در اجلاس حیاتی محیط‌زیست در گلاسگو دور هم جمع شوند. این اجلاس، دومین جلسه اینچنینی بعد از اجلاس آب‌و‌هوایی پاریس است. اجلاس پاریس از این منظر مهم بود که برای نخستین‌بار تمامی کشورهای دنیا دور هم جمع شدند تا به مسئله محیط‌زیست رسیدگی کنند. اما اهدافی که کشورها تعیین کردند، از اهدافی که کنفرانس در نظر داشت کمتر بود. براساس توافق پاریس، کشورها وعده دادند که هر 5سال یک‌بار دوباره دور هم جمع شوند و تعهدات خود برای کاهش دی‌اکسید کربن را بیشتر کنند. قرار بود این اتفاق سال2020 روی دهد اما کرونا اجلاس را عقب انداخت. حالا کشورها در سال2021 دوباره در گلاسگو جمع می‌شوند و می‌توان امیدوار بود که در این اجلاس، وعده‌ها درباره کاهش تولید دی‌اکسیدکربن بیشتر شود.
همین حالا پیشرفت زیادی در زمینه کاهش تولید دی‌اکسید کربن روی داده است. بهترین خبرهای سال گذشته از جایی رسید که کسی فکرش را نمی‌کرد؛ شی جین‌پینگ، رئیس‌جمهور چین در سخنرانی خود در مجمع عمومی سازمان ملل اعلام کرد که کشورش قصد دارد تا سال2060، انتشار دی‌اکسیدکربن را کاملا به صفر برساند و هدف کربن صفر را محقق کند. اعلام این موضوع، فعالان محیط‌زیست را شوکه کرد. قطع کامل انتشار آلاینده‌های کربنی یکی از آرزوهای فعالان محیط‌زیست بوده و به یک‌باره، بزرگ‌ترین کشور تولیدکننده آلایندگی در جهان، اعلام کرد بدون توجه به تعهد دیگر کشورها، می‌خواهد انتشار گازهای آلاینده‌اش را به صفر برساند. چین مسئول انتشار 28درصد گازهای آلاینده دنیاست. و البته فقط چین نیست که چنین برنامه‌ای دارد. انگلیس هم خود را ملزم کرده که انتشار گازهای آلاینده کربن‌دار را به صفر برساند. از آن زمان، ژاپن و کره‌جنوبی هم چنین تعهدی داده‌اند. سازمان ملل اعلام کرده که 110کشور خود را ملزم کرده‌اند که تا میانه قرن، انتشار این گازها را به صفر برسانند. این کشورها 70درصد اقتصاد دنیا را در اختیار دارند و 65درصد گازهای آلاینده را منتشر می‌کنند. با انتخاب جو بایدن، بزرگ‌ترین اقتصاد دنیا یعنی آمریکا هم در این مسیر قرار خواهد گرفت. جزئیات برنامه‌های آنها، بخش مهمی از دستور کار اجلاس گلاسگو است.
اینکه بسیاری از کشورها می‌خواهند به سمت کربن صفر بروند یک دلیل منطقی دارد؛ روند دائمی کاهش هزینه تولید انرژی‌های تجدیدپذیر، حرکت کشورها به این سمت را کاملا به‌صرفه کرده است. آژانس بین‌المللی انرژی در گزارشی اعلام کرده که بهترین نیروگاه‌های خورشیدی دنیا، ارزان‌ترین انرژی تاریخ بشر را عرضه می‌کنند. انرژی‌های تجدیدپذیر در بسیاری از نقاط دنیا بسیار ارزان‌تر از سوخت‌های فسیلی هستند. اگر کشورهای دنیا تمرکز خود را روی انرژی‌های خورشیدی، بادی و باتری‌ها بگذارند، قیمت‌ها احتمالا بیشتر و بیشتر پایین خواهد آمد. در نهایت قیمت‌ها به‌جایی خواهند رسید که از نظر اقتصادی، به‌صرفه خواهد بود تا جایی که کشورها نیروگاه‌های فعلی که با سوخت‌های فسیلی کار می‌کنند را خراب کرده و نیروگاه‌های جایگزین جدید خواهند ساخت. منطق اقتصادی استفاده از انرژی‌های تجدیدپذیر این است که هرچه تولید بیشتر باشد، قیمت ارزان‌تر خواهد بود.
کرونا علاوه بر آنکه جان حدود 2میلیون نفر را گرفته، بدترین ضربه اقتصادی را به جهان وارد کرده است. کشورها بسته‌های حمایتی بزرگی برای بهبود شرایط اقتصادی درنظر گرفته‌اند. بخشی از این بسته‌ها، سرمایه‌گذاری در انرژی‌های سبز است که اتحادیه اروپا و آمریکا، تمرکز زیادی به آن نشان می‌دهند. آنها امیدوارند کشورهای بیشتری را به این مسیر بکشانند تا قیمت جهانی انرژی‌های تجدیدپذیر کاهش پیدا کند. البته در عین حال، آمریکا و اتحادیه اروپا تهدید کرده‌اند مالیات واردات از کشورهایی که بیش از حد کربن تولید می‌کنند را افزایش خواهند داد.
کاهش قیمت انرژی‌های نو و همینطور فشار افکار عمومی، باعث شده تا کسب‌وکارهای بزرگ هم رویکرد خود را تغییر دهند. بازار هم با این رویکرد جدید همراهی می‌کند. سال2020 شرکت تسلا که خودروهای برقی تولید می‌کند، به باارزش‌ترین شرکت خودروسازی دنیا تبدیل شد. در همین حال، ارزش سهام شرکت نفتی اگزون موبیل آمریکا، که زمانی باارزش‌ترین سهام دنیا را داشت، سقوط کرد. شرکت‌ها، نگرانی‌ها و ملاحظات زیست‌محیطی را در برنامه‌ریزی‌های کلان لحاظ می‌کنند و امید این است که نقش بارزی در کاهش آلاینده‌های کربنی داشته باشند.
