به گزارش خبرگزاری برنا از تهران ؛ یازدهمین جلسه پایگاه نقد کتابخانه مرکزی پارک شهر با بررسی کتاب «تشریف» برگزیده دومین دوره جایزه ادبی شهید اندرزگو با حضور علی اصغر عزتی پاک، نویسنده اثر و محمدرضا شرفی، منتقد، با همکاری کتابخانه شهدای نیروی زمینی و با اجرای سمانه رحیمی، دبیر محفل ادبی جوانه های کتابخانه مرکزی پارک شهر در سالن جلسات کتابخانه مرکزی برگزار شد.
رمان «تشریف» باورهای دینی را تقویت می کند
تاکید بر عمق شکل گیری انقلاب اسلامی در رمان «تشریف»
در ابتدای این نشست علی اصغر عزتی پاک، نویسنده کتاب «تشریف» با بیان اینکه تاریخ معاصر ایران پر از وقایع شگفت انگیز است، اظهار داشت: من در این رمان از زاویه ای که کمتر به آن توجه شده به انقلاب نگاه کردم؛ چراکه نمی توانم بپذیرم که خیزش و خروش برای شکل گرفتن انقلاب اسلامی، صرفا ماهیت مادی داشته است؛ لذا با این نگاه شروع به قصه سازی با محوریت شهر همدان سال 1357 کردم و با شخصیت های رمان به مسیری رفتم تا نمایانگر بخشی از اعماق این خیزش انقلاب باشد.
برگزاری نشست های ادبی در کتابخانه ها موجب زنده شدن روح کتابخانه می شود
محمد رضا شرفی، منتقد جلسه نیز ضمن تشکر از اداره کل کتابخانه های استان و کتابخانه پارک شهر برای برگزاری چنین نشست های ادبی، گفت: معتقدم که برگزاری چنین جلساتی موجب زنده شدن کتابخانه ها خواهد شد؛ به ویژه زمانی که نویسنده اثر نیز حضور دارد؛ این فعالیت ها حتما قابل ستایش است.
وی تصریح کرد: آقای عزتی پاک از جمله نویسنده هایی است که به عقیده بسیاری از دوستان، همواره تلاش کرده نویسندگان جوان تر را در عرصه نوشتن یاری کند و بی شک، تلاش ایشان در موسسه شهرستان ادب باعث شد تا بسیاری از قلم های جوان و با استعداد به سمت تولید آثار خوب و موفق تشویق شوند.
شهر همدان در این رمان نشان از مدنیت و رفعت است
این نویسنده و منتقد ادبی با اشاره به رمان تشریف اضافه کرد: ما در این رمان با شهری به نام «همدان» روبه رو هستیم و همدان در این رمان فقط یک شهر نیست بلکه بُعد تمدنی پیدا می کند. شخصیت اصلی رمان به شهر رجعت می کند و در بلندی های این شهر است که شخصیت اصلی ما به معانی بالا تشرف پیدا می کند.
امید بخشی و اندیشه محوری از ویژگی های آثار نویسنده است
وی ادامه داد: «تشریف» رمانی است که در آن شهر به عنوان مکانی مطرح می شود که اشخاص با آن الفت دارند و در جاهایی از رمان، خودِ مکان تبدیل به شخصیت می شود که می تواند داستان را به پیش ببرد.همچنین مقوله هایی همچون «امید بخشی» و «اندیشه محوری» از ویژگی های آثار آقای عزتی پاک است و شهر و مکان هم به این امید کمک می کند. شهر همدان هم در این رمان، نماد ایران معرفی می شود چون شهری زنده و کهن است و این نشان از تیزهوشی نویسنده است.
به گفته این منتقد ادبی در رمان «تشریف» شهر به مثابه پایگاهی برای نشان دادن تمدن است. این تمدن، معرف انسان ایرانی هم خواهد بود و مباحثی مثل تاریخ، دین، نگاه انسان به خویشتن، زمینه هایی از عرفان ایرانی و نگاه انسان ایرانی به دین در این رمان نمایانگر اندیشه نویسنده است.
رمان «تشریف» باورهای دینی را تقویت می کند
رمان «تشریف» به دور از شعار زدگی، باورهای دینی را تقویت می کند
وی با بیان اینکه هویت ایرانی در رمان تشریف به خوبی دیده می شود، افزود: در این رمان بدون اینکه نویسنده شعار بدهد از نمادهایی به اهل بیت(ع) می رسیم و متوجه می شویم که دین می تواند راهکاری برای مدنیت داشته باشد و این باورهای دینی است که موجب رفعت همدان می شود.
نویسنده ریشه در ادبیات کهن دارد
شرفی ادامه داد: رمان «تشریف»، رمان جستجوگر است و شخصیت رمان هدفی را دنبال می کند تا به مقصد دست یابد. از سوی دیگر، شهریار، شخصیت اصلی رمان در انتها به خودشناسی می رسد و جای امن خود را ترک می کند تا به پاسخ های خود دست پیدا کند، به همین دلیل این رمان، رمان بالنده ای است.
مخاطب با مطالعه این رمان، ایمانش راسخ تر و امیدش شعله ور می شود
این نویسنده و منتقد ادبی کشورمان افزود: این رمان به اخلاقیات و وظیفه انسان در برابر زیستن اشاره دارد و اصل انقلاب را در لابه لای داستان به مخاطب نشان می دهد و به دور از شعار به نقش امام خمینی (ره) اشاره می کند. این اثر، رمانی راهگشا است که شیوه تفکر را به مخاطب ارائه می دهد و خواننده با مطالعه آن اعتقاد و ایمانش راسخ تر و امید در دلش روشن تر می شود.
یگانه، مسئول کتابخانه پارک شهر نیز در ادامه ضمن تشکر از نویسنده و منتقد جلسه و با ستایش رمان «تشریف» گفت: مخاطب با خواندن این رمان به این نتیجه می رسد که برای رسیدن به حقیقت باید از زندگی راحت و بی تحرک خود فاصله بگیرد.
وی با بیان اینکه مساله تعلیق در ابتدای این رمان باعث جلب مخاطب برای ادامه داستان می شود، خطاب به نویسنده، اظهار داشت: با توجه به اینکه مخاطبین ما در فضاهای اینستاگرامی و فضاهای مجازی به مطالعه متن های کوتاه عادت کردند، اگر رمان قدری کوتاه تر نوشته می شد برای مخاطب بی حوصله امروزی ما شاید بهتر بود.
انتهای پیام
