در خصوص استیناف شرکت ورزشی فرهنگی پرسپولیس به طرفیت باشگاه فرهنگی ورزشی پدیده نسبت به رای شماره ۱۸۹۰ مورخ ۱۳۹۹/۱۰/۲۴ کمیته تعیین وضعیت بازیکنان فدراسیون فوتبال که به موجب آن محکومیت باشگاه فرهنگی ورزشی تجدید نظر خواه به پرداخت مبلغ ۴۵/۰۰۰/۰۰۰/۰۰۰ ریال وجه مطالبات قرارداد مورخ ۱۳۹۸/۱۰/۲۳ و مبلغ ۳۳/۷۰۰/۰۰۰/۰۰۰ ریال وجه التزام قراردادی منجر به انتقال سر مربی وقت تیم تجدیدنظر خواه به باشگاه تجدیدنظر خوانده با توجه به صراحت مندرجات قرارداد و حاکمیت اصل آزادی اراده و اصل لزوم توافقات خصوصی و اصل استصحاب ( ابقای ماکان ) و غیر موجه بودن استدلال نمایندگان تجدید نظر خواه در توصیف شرط وجه التزام قراردادی به ربا و معاملات فاسد به ویژه بر اساس ماده ۲۳۰ قانون مدنی و رای وحدت رویه ی شماره ۸۰۵ مورخ ۱۳۹۹/۱۰/۱۶ هیت عمومی دیوان عالی کشور و با عنایت به مجموع محتویات پرونده و استدلالات مندرج در رای صادره ، ایراد و اعتراض موثری که خدشه . دادنامه معترض عنه وارد نماید بعمل نیامده ، مستنداً به ماده ۱۷ آیین دادرسی کمیته وضعیت بازیکنان فدراسیون ضمن رد اعتراض دادنامه صادره ، : عیناً تائید می گردد.
لازم به ذکر است پیش از این، این رای در تاریخ 23 آذر ماه سال 1400 به طرفین ابلاغ شده است.
