رضا اسماعیلی روز سه‌شنبه در گفت و گو با ایرنا افزود: چالش مدیریت آب از حدود ۲ دهه پیش در اصفهان با اتخاذ تصمیم‌های نادرست و با حذف مدیریت آب به صورت منطقه‌ای و تبدیل آن به استانی شروع و تشدید شده و اختلاف‌ها و مسائلی که از گذشته بین استان‌های همجوار بوده باعث شده است تا مساله آب و خشکسالی به جدی‌ترین چالش زیست‌محیطی در استان تبدیل شود.
این استاد دانشگاه افزود: مساله افزایش جمعیت شهری استان و اینکه هزینه‌های جمعیتی نیازمند سرمایه‌گذاری برای امکانات زیربنایی از جمله آب است موجب شده است که موضوع آب حالت تشدید فزاینده پیدا کند و به عنوان چالشی‌ترین مساله زمان حاضر مطرح باشد.
وی تصریح کرد: در گذشته توسعه و پیشرفت استان با محوریت آب مورد توجه نبود و بیشتر آب بعنوان یک مساله از پیش قبول شده مورد پذیرش قرار می گرفت.
این پژوهشگر اجتماعی با تاکید بر اینکه مشکلات زیست محیطی از چالش‌هایی است که با توجه به نرخ رشد شهرنشینی و توسعه صنعتی بر شدت و پیچیدگی آن در کلانشهرها افزوده می‌شود، گفت: یکی از راهکارها در این راستا ارتقای ساز و کار مدیریتی از حالت فعلی به سطحی بالاتر است.
وی اظهار داشت: راهکار دوم گذر از رویکرد مدیریت دولتی به رویکرد حکمرانی توسعه پایدار است و در این راستا برای موفقیت در بخش کاهش مشکلات زیستی محیطی سهم و نقش مشارکت مردم و سازمان‌هایی که فعالیت‌های مختلف اقتصادی، صنعتی و کشاورزی انجام می‌دهند باید ارتقا یابد.
عضو هیات علمی دانشگاه آزاد اسلامی اصفهان افزود: با توجه به اینکه مساله زیستی محیطی بسیار مهم و برنامه ششم توسعه در حال اجراست باید عنوان سازمان حفاظت محیط زیست با یک ماموریت دیگر به سازمان حفاظت محیط زیست و توسعه پایدار تغییر یابد.
به گفته وی بر این اساس لازم است تا در اساسنامه، ماموریت‌ها و برنامه‌های راهبردی سازمان حفاظت محیط زیست بازنگری صورت گیرد زیرا ارتقای آن به سازمان حفاظت محیط زیست و توسعه پایدار گامی موثر در بهبود وضعیت زیست‌محیطی کشور و استان است.
اسماعیلی تصریح کرد: بر این اساس برای حل مشکلات زیست محیطی و توجه به توسعه پایدار به عنوان یکی از ویژگی‌های مطلوب توسعه، لازم است توجه کافی به آن در زمان کنونی صورت گیرد.
عضو هیات علمی دانشگاه آزاد اسلامی اصفهان، تهدیدهای فرونشست و نابودی باغ ها در غرب و شمال غرب اصفهان را از دیگر تبعات مساله آب برشمرد و گفت: هویت زیست بوم فرهنگی، اجتماعی، تمدنی و تاریخی اصفهان نیز بدلیل مشکلات رودخانه زاینده‌رود و خارج شدن آن از حالت جریان دائمی آب در کنار اقلیم گرم و خشک این منطقه در معرض خطر جدی قرار گرفته است.
به گزارش ایرنا، زاینده‌رود به طول افزون بر۴۰۰ کیلومتر بزرگ‌ترین رودخانه منطقه مرکزی ایران است که از کوه‌های زاگرس مرکزی به‌ویژه زرد کوه سرچشمه می‌گیرد و در کویر مرکزی ایران به سمت شرق پیش می‌رود و درنهایت به تالاب گاوخونی در شرق اصفهان می‌ریزد.
این رودخانه که نقشی اصلی و مؤثر در پایداری محیط‌زیست، تأمین آب آشامیدنی، رونق کشاورزی و اقتصاد منطقه مرکزی و هستی تالاب گاوخونی داشته، در دهه‌های اخیر به دلیل برداشت‌های غیرقانونی در بالادست، انتقال آب به حوضه دیگر، تراکم جمعیت و تا حدودی کاهش نسبی بارندگی‌ها، به یک رودخانه با جریان دوره‌ای، تبدیل و در پایین‌دست در فصول گرم به‌ویژه تابستان با خشکی مواجه شده است.
