پس از تصرف طالبان بر افغانستان ، بسیاری از شهروندان این کشور نمی دانند که این امر چگونه بر زندگی آنها تأثیر خواهد گذاشت. آنها از آینده خود مطمئن نیستند ، ترسیده و گیج هستند. به طور کلی برای خارجی ها دشوار است که بفهمند واقعاً در آنجا چه می گذرد.
یک زن وجود دارد که می تواند کمک کند. شمسیه حسنی ، نخستین هنرمند نقاش خیابانی افغان ، در مورد موضوع روز ، اثری فوق العاده زیبا صحبت می کند. نقاشی های او نه تنها نقش زنان را در یک جامعه تحت سلطه مردان به تصویر می کشد ، بلکه به وضوح نبرد بین نور و تاریکی را نشان می دهد که مکانی را که شمسیا او را خانه خود می نامد ، به بردگی گرفته است.
شمسیه حسنی (نام واقعی - امل بنان حسنی) در سال ۱۹۸۸ در خانواده ای از مهاجران افغانستانی در ایران متولد شد. از بدو تولد ، زندگی او آسان نبوده است. واقعیت این است که هنرمند آینده دارای تابعیت افغان بود. زندگی خانوادگی بسیار سخت بود. دخترک آن زمان ، البته ، همه اینها را نمی فهمید.
بالاخره خانواده شمسیه حسنی به وطن خود بازگشتند. شمسیا در آنجا بزرگ شد و آموخت. در آن زمان هنوز هیچ ممنوعیتی برای تحصیل زنان وجود نداشت. شمسیه پس از فارغ التحصیلی حتی در دانشگاه کابل تدریس می کرد.
در سال ۲۰۱۰ ، این هنرمند به اندازه کافی خوش شانس بود که در یک کارگاه نقاشی دیواری شرکت کرد. این برنامه در کابل توسط Combat Communications سازماندهی شد. مجموعه ای از کلاسهای کارشناسی ارشد توسط هنرمند بریتانیایی CHU ، استاد واقعی نقاشی های دیواری ، برگزار شد. این سخنرانی های او بود که به شمسیا کمک کرد مسیر زندگی امروز خود را پیدا کند. این هنرمند بر خلاف سبک دیگران ، منحصر به فرد خود را توسعه داده است. او شخصیت برجسته خود را اختراع کرد ، که در تمام نقاشی هایش وجود دارد - زنی بدون دهان با چشمان بسته.
