به نقل از ساینس آلرت، مقصر اصلی قند ترهالوز است که در غذاهایی مانند میان وعدههای غذایی و آدامس یافت میشود. اگر این یافتهها تایید شود، هشداری جدی است که حتی افزودنیهای به ظاهر بیضرر نیز میتواند هنگام افزودن به مواد غذایی باعث ایجاد مشکلات سلامتی شود.
در این مورد ترهالوز با ظهور ۲ سویه از باکتری کلستریدیوم سخت مرتبط است و میتواند باعث اسهال، کولیت(التهاب مخاط روده)، نارسایی اندامها و حتی مرگ شود.
افزایش سریع اشکال مقاوم به آنتیبیوتیک در سالهای اخیر به یک مشکل بزرگ برای بیمارستانها تبدیل شده و زمان آن با ظهور ترهالوز مطابقت دارد.
یکی از محققان به نام رابرت بریتون از کالج پزشکی بیلور در تگزاس آمریکا گفت: در سال ۲۰۰۰ ترهالوز به عنوان یک افزودنی غذایی در ایالات متحده برای تعدادی از غذاها از سوشی و سبزیجات گرفته تا بستنی تایید شد. حدود سه سال بعد گزارشهای شیوع بیماری با این نوع افزایش یافت. عوامل دیگری نیز ممکن است در این ماجرا نقش داشته باشد اما به نظر ما ترهالوز یک محرک کلیدی است.
انواع باکتری کلستریدیوم سخت که بریتون به آن اشاره میکند، RT۰۲۷ و RT۰۷۸ است. هنگامی که محققان ژنوم این ۲ سویه را تجزیه و تحلیل کردند، توالیهای DNA را یافتند که آن را قادر میسازد دوزهای پایین قند ترهالوز را به طور موثری افزایش دهد. در واقع این باکتریهای خاص به دلیل ساختار ژنتیکی خود به ۱۰۰۰ برابر کمتر ترهالوز برای زنده ماندن نسبت به سایر گونههای کلستریدیوم سخت نیاز دارد.
دانشمندان برای ارزیابی یافتههای خود روی موشهای دارای سویه RT۰۲۷ آزمایش کردند. آنان دریافتند در گروهی که دوزهای پایین ترهالوز دریافت کردهاند، میزان مرگ و میر بسیار بالاتر بود و این موضوع نه به دلیل باکتریهای بیشتر بلکه به این دلیل است که قند این باکتریها را قادر میسازد تا ترکیبات سمی بیشتری تولید کنند.
آزمایشهای بیشتر روی مایعات از سه روده انسانی نشان داد که RT۰۲۷ میتواند از مقادیر کمی ترهالوز رشد کند؛ در حالی که سایر سویههای باکتری اینگونه نبود.
هنوز مطمئن نیستیم که ترهالوز به افزایش کلستریدیوم سخت کمک کرده اما نتایج تحقیق و زمان تایید این قند به عنوان یک افزودنی بسیار قانعکننده و برای تایید این ارتباط تحقیقات بیشتری لازم است.
بر اساس ارقام مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری در ایالات متحده که در سال ۲۰۱۱ ثبت شده است، کلستریدیوم سخت مسئول نیم میلیون عفونت در طول سال و ۲۹ هزار مرگ در ۳۰ روز اول تشخیص بوده است. امیدواریم این تحقیق جدید بتواند به ما در یافتن راههایی برای مقابله با آن کمک کند.
یکی از محققان بهنام جیمز کالینز از کالج پزشکی بیلور میگوید: این نوع باکتری سالها بدون ایجاد شیوع عمده در افراد وجود داشته است. باکتری مزبور در دهه ۱۹۸۰ همهگیر یا بسیار کشنده نبود اما پس از سال ۲۰۰۰ غالب و باعث شیوع گسترده شد.
یافته مهم این تحقیق درک این نکته است که قندی که زمانی برای مصرف انسان فوقالعاده ایمن در نظر میشد، میتواند عواقب غیرمنتظرهای داشته باشد.
این یافتهها در مجله Nature منتشر شده است.
انتهای پیام