حسینعلی ابراهیمی کارنامی روز شنبه در گفتوگو با خبرنگار ایرنا اظهار کرد: حدود سه سال از تصویب راهاندازی ۶ ایستگاه سنجش آلایندهها در مناطق مختلف مازندران میگذرد، اما با وجود پیگیریهای مستمری که در این زمینه توسط اداره کل حفاظت محیط زیست مازندران و رسانههای این استان انجام شد، هنوز اعتباری به این موضوع داده نشد.
وی افزود: در حال حاضر فقط یک ایستگاه آلایندگیسنجی در میدان شهرداری ساری وجود دارد که فقط سنسور دو پارامتر آن فعال است و عملا رصد ذرات را انجام نمیدهد.
این مسئول خاطرنشان کرد: البته خروجی همه کارخانههای دارای آلایندگی در مازندران به سنسورهای سنجش آلودگی مجهز است و دادهها نیز در مرکز مانیتورینگ اداره کل حفاظت محیط زیست مازندران به صورت برخط رصد و پایش میشود ، اما برای این که کیفیت هوای مازندران را در مناطق مختلف و به صورت محیطی رصد کنیم به ایستگاههای آلایندگیسنجی نیاز داریم.
مدیرکل حفاظت محیط زیست مازندران تصریح کرد: با افزایش مصرف سوخت مازوت در واحدهای صنعتی استان طبیعتا احتمال افزایش آلودگی هوا نیز وجود دارد و ذرات کمتر از ۲.۵ میکرون حاصل از سوزاندن این سوخت در هوای استان معلق میماند. این وضعیت اهمیت و ضرورت راهاندازی ایستگاههای سنجش آلودگی هوا را بیشتر میکند.
ابراهیمی کارنامی خاطرنشان کرد: در نواحی و مناطق صنعتی استان مانند آمل که واحدهای صنعتی متعددی دارد به این ایستگاهها نیاز بیشتری داریم. در حال حاضر آمل با توجه به تعداد بالای واحدهای صنعتی اولویت نخست ما برای راهاندازی ایستگاه آلایندگیسنجی است.
وی اظهار کرد: صراحتا اعلام میکنم که اگر هر واحد صنعتی قوانین هوای پاک و مقررات زیستمحیطی را رعایت نکند بدون هیچ اغماضی برخورد قانونی میکنیم. چون ما در قبال سلامت مردم مسئول هستیم. البته گاهی جوسازیها و جریانسازیهایی علیه اقدامات حفاظت محیط زیست صورت میگیرد. اما وظیفه داریم برای سلامت مردم، حفظ تنوع زیستی و مراقبت از زیستبوم و همه زیستمندان قوانین را اجرا کنیم. منشور ۱۵ مادهای مقام معظم رهبری، تأکیدات مستمر رئیسجمهوری محترم و اصل ۵۰ قانون اساسی همگی تأکید دارند که مقررات زیستمحیطی در همه فعالیتها رعایت شود.
نبود دستگاهها یا ایستگاههای سنجش آلودگی هوا در مازندران چالشی است که طی دو سال اخیر نیز در گزارشهای متعددی که ایرنا منتشر کرد مورد توجه قرار گرفته بود. سال ۱۳۹۷ در کارگروه کاهش آلودگی هوای مازندران راهاندازی ۶ ایستگاه سنجش آلودگی هوا در مناطق مختلف مازندران تصویب شده بود، اما این مصوبه به خاطر کمتوجهی در تخصیص اعتبارِ خرید و راهاندازی ایستگاههای مد نظر به فراموشی سپرده شد و هنوز هم خبری از این ایستگاهها نیست تا همچنان خبری از آلودگی هوای مازندران نباشد. در حالی که تصاویر ماهوارهای شدت آلودگی هوا در مازندران را به خوبی نشان میدهند.
چندی پیش رئیس سازمان صمت مازندران از صدور مجوز استفاده از سوخت مازوت در ۱۵ واحد صنعتی بزرگ استان خبر داد و گفته بود که با توجه به کیفیت پایین مازوت تحویل شده به مازندران، علاوه بر اثرگذاری منفی استفاده از این سوخت در راندمان تولید، میزان آلودگی هوای مازندران نیز بیشتر خواهد شد.
افزایش تعداد و تردد خودروها و سوزاندن روزانه چهار تا پنج میلیون لیتر بنزین در استان، افزایش مصرف سوخت خانگی و صنعتی و مهمتر از همه مصرف روزانه پنج تا ۶ میلیون لیتر مازوت در نیروگاه نکا طی ماههای سرد سال، عوامل اصلی آلودگی هوا در مازندران هستند.
بیشتر شدن مصرف مازوت در این استان میتواند پیامدهای خطرناکی داشته باشد؛ چرا که به گفته کارشناسان رطوبت بالای هوای مازندران میزان اثرگذاری آلودگی هوا بر سلامت ساکنان این استان را بیشتر میکند. از طرفی هم این شرایط آب و هوایی سبب میشود که تراکم و ارتفاع آلودگی در مازندران کمتر باشد. به گفته کارشناسان حداکثر ارتفاع پدیده اینورژن یا وارونگی هوا در تهران بین ۲۴۰۰ تا ۲۵۰۰ متر است، در حالی که آلودگی هوا در مازندران نهایتا تا ارتفاع ۸۰۰ متری بالا میرود و این یعنی پایین بودن سقف آلودگی هوا در مازندران.
نخستین بار دهم دی ۱۳۹۶ بود که مدیرکل حفاظت محیط زیست مازندران اعلام کرد بر اساس تصاویر ماهوارهای، هوای شهر ساری به صورت لحظهای به مرز هوای ناسالم رسید. ولی ماجرای آلودگی هوا در مازندران پدیده جدیدی نیست که طی یکی دو سال اخیر شکل گرفته باشد. چندین سال است که این آلودگی گریبان هوای مازندران را گرفته، اما توجهی به آن نمیشود. چرا که هنوز امکان سنجش میزان آلودگی در استان وجود ندارد.