علی اصغر آخوندی، دبیر اتاق تعاون استان کرمان در یاداشتی آورده است، بیماری خودایمنی به دسته‌ای از بیماری‌ها گفته می‌شود که دستگاه ایمنی بدن به اشتباه حمله به خود بدن را آغاز و اندام‌ها و بافت‌هایی از جمله گلبول‌های سرخ خون، عروق خونی، غده تیروئید، لوزالمعده، عضلات، مفاصل و پوست را درگیر می‌کند، در این بیماری تشخیص اشتباه سبب می شود تا سیستم ایمنی اندام های بدن را که در واقع حیات آن را تامین می کنند به عنوان بیگانه تلقی نماید و به آنها حمله کند لذا اتفاقاتی همچون بیماری خود ایمنی را اکنون در تشکل های اجتماعی و اقتصادی نیز شاهد هستیم.
مسئولان (اعضای هیات مدیره) تشکل ها که در اصطلاح مغز متفکر و به نوعی رهبری یک تشکل را برعهده دارند، به یک یا چند تن از اعضا خود به عوامل مختلف از قبیل عدم تبعیت، موازی کاری و غیره ظنین شده و به هر طریق ممکن سعی در نابودی و بی اهمیت کردن آن عضو می کنند.
جدای از اینکه این درگیری با عضو چه چالش هایی از قبیل افزایش تنش های بین اعضا و بی اعتمادی به هیات مدیره را برای آینده تشکل ایجاد می کند، صرف هزینه زمانی نیز برای تشکل در بر دارد، به گونه ای که تشکل را از ادامه مسیر رسیدن به اهداف منحرف و یا سرعت رسیدن را کاهش می دهد. اما این تازه آغاز ماجراست، پس از کش و قوس های فراوان اگر این وقایع منجر به لغو عضویت عضو و به نوعی قطع عضو که یکی از اندام های تشکل است شود، اکنون محل قطع عضو خود محل تورم و التهاب و زایش دردها و عوارضی را به همراه خواهد داشت که این درد ها و التهاب ها را می توان به از بین رفتن شرایط آرامش حاکم بر آن تشکل تشبیه کرد.
اغلب اختلافات در تشکل ها ناشی از ضعف فرهنگی اعضا، سوتفاهم ها و یا عدم تقسیم عادلانه حقوق مادی و معنوی افراد است، گاها گرفتن حق اظهار نظر از اعضا خود آغاز اختلافات است، بعضاً فعالیت های غیرمتعارف عضو هر چند که مفید و اثرگذار باشند از سوی مدیریت تشکل تهدید به حساب می آید. حال اینکه از دیدگاه کارشناسانه اگر اختلافات در بدو کار با گفت و گو و تبادل نظر حل شود، شاید به مسائل حاد تری تبدیل نشوند و از این طریق از چالش های آینده برای تشکل جلوگیری شود.
اداره تشکل اقتصادی یا اجتماعی عضو محور با اداره شرکت یا موسسه تجاری خصوصی متفاوت است. تشکل اقتصادی عضو محور شرکت مادر یا شرکت سهامی نیست که در آن اکثریت سهامداران درباره فعالیت ها، سرمایه گذاری، هزینه ها و غیره تصمیم گیری کنند.
همچنین تشکل اقتصادی عضو محور با حزب سیاسی که در آن نیز اکثریت در برابر اقلیت تصمیم گیری می کنند، تفاوت دارد.
هدف تشکل اقتصادی عضو محور پیشبرد منافع مشترک اعضا در برابر دولت، اتحادیه ها یا تعاونی ها و دیگر گروه های ذینفع است.
تشکل اقتصادی عضو محور سازمانی است که متعلق به اعضای آن است؛ اعضا قلب و قوت سازمان هستند. این اعضا هستند که درباره فعالیت ها، مقام و توسعه سازمانی تصمیم گیری می کنند، نه دبیران کل یا رئیس به تنهایی، حتی وقتی که رئیس از جانب اعضا اختیار تام دارد باید مرتب فعالیت های سازمان به اعضا اطلاع داده شود و آنها در فعالیت های سازمان طرف مشورت قرار گیرند و در جریان فعالیت ها باشند.
مسلما اداره یک تشکل اقتصادی، با اداره یک شرکت متفاوت است، رهبران سازمان برای انجام این کار نیازمند دارا بودن مهارت های خاصی هستند، آنان باید همیشه از نیازهای خاص و منافع اعضا آگاه باشند و بطور فعالانه ای به طرفداری از منافع، ترجیحات، نظرات و خواسته های انان تفکر و اقدام نمایند.
موارد زیاد دیگری نیز از ویژگی های یک تشکل خوب وجود دارد که در این نوشتار نمی گنجد، اما نکته واضح این است اگر تشکل ها در عمل ضعیف جلوه کرده اند و نتوانسته اند رضایت اعضا و از سوی دیگر دولت را در راستای واگذاری ها به بخش خصوصی جلب کنند، مصداق بارز ضرب المثل از ماست که بر ماست را نمایان نموده اند، حال آنکه با اندکی افزایش روحیه جمع گرایی و تقویت مهارت های لازم جهت اداره یک تشکل می توان از زوال و انحطاط تشکل ها جلوگیری و آنها را به سمت پیشبرد اهداف هدایت کرد، زیرا همه معتقدیم یکی از مهم‌ترین شروط تحقق توسعه پایدار، بهره‌مندی از ظرفیتهای تشکل‌های اقتصادی است.
در پایان باید گفت همانطور که بیماری های خود ایمنی بسته به نوع و میزان گسترش آنها در بدن، قابل پیشگیری، تشخیص و در برخی موارد خود کنترل شونده هستند، از شیوع خود ایمنی تشکلی نیز می توان با اقدامات به موقع پیشگیری نمود.
