ساعات ابتدایی امروز سه‌شنبه ۱۶ دی برای نخستین بار فهرست آثار ثبت‌نام شده در جشنواره سی و نهم فیلم فجر منتشر شد و توجه همگان را به خود معطوف کرد. حضور فیلم‌های تلویزیونی، ویدئویی، فیلم‌هایی که اساسا با آیین‌نامه جشنواره مغایرت داشتند (مانند فیلمی محصول یک دهه پیش) و فیلم‌های بدون پروانه ساخت یک فهرست حیرت‌انگیز را پیش روی اهالی سینما و رسانه قرار داد.
در این فهرست با یک ارزیابی اجمالی رسانه‌ای، می‌توان گفت حدود ۶۰ فیلم سینمایی محصول سال کرونایی وجود دارد که همین تعداد هم جالب توجه است و نشان می‌دهد علی‌رغم پیش‌بینی‌ها، تولید در حدفاصل جشنواره سی و هشتم و جشنواره سی‌ونهم، با وجود فشارهای اجتماعی ناشی از کرونا، روال منطقی خود را داشته است.
از سویی دیگر، تعداد بالای ثبت نام (فارغ از فیلم و فیلمساز) نشان می‌دهد اهالی سینما دوست دارند جشنواره برگزار شود و برای شرکت در مهم‌ترین رویداد سینمایی سال، انگیزه و شوق لازم از سوی صاحبان آثار و اهالی سینما وجود دارد. چند فیلم مهم هم که ثبت‌نام نشده‌اند، یا هنوز در مرحله فیلمبرداری و تکمیل مراحل فنی هستند یا به دلیل منع قانونی و آیین‌نامه‌ای (حضور در جشنواره‌های خارجی) نتوانسته‌اند ثبت‌نام کنند.
اما فراتر از این بحث، انتشار این فهرست بلندبالا که برای نخستین بار در تاریخ جشنواره فیلم فجر رخ داد، همچو مشتی نمونه خروار، ثابت کرد دبیرخانه جشنواره و اعضای هیات انتخاب در ادوار مختلف جشنواره فیلم فجر در این همه سال با چه فضایی روبه‌رو بوده‌اند.
بدیهی است در وهله اول، دبیرخانه جشنواره فیلم فجر با بررسی بخش عمده‌ای از این فیلم‌ها، نمی‌تواند رای به درخواست قانونی صاحبان فیلم‌هایی بدهد که برای اهالی رسانه و سینما هم واضح است که سینمایی نیستند. از سوی دیگر یک هیات داوران می‌ماند و ارزیابی تعداد بیشتری از فیلم‌های ایرانی که بدون گذر از فیلتر هیات انتخاب، باید قضاوت شوند و این هم باز، ارزش وجود هیات انتخاب در ادوار جشنواره را به اثبات می‌رساند.
با این اوصاف، امید می‌رود تغییر ایجاد شده امسال، سبب شود داوری دقیق‌تری روی آثاری که با آیین‌نامه جشنواره سی و نهم تطابق دارند، صورت بگیرد و دست آخر، فیلم‌های نامزد شده، آثار قابل دفاع یک سال سینمایی باشند.
