بایستی ظرفیت تست کرونا در کشورمان را دست کم ۵ برابر کنیم/ برای واکسیناسیون گروه سنی ۵ تا ۱۲ سال چشم انتظار تحقیقات دیگر کشور‌ها هستیم

آمار‌های کرونایی در کشورمان حکایت از اتفاقات مثبتی دارد که می‌تواند دستمایه شادی و غرور باشد، اما نه زمانی که کمی عمیق‌تر به ماجرا نگاه کرده و برخی آمار‌ها مانند تعداد تست‌های روزانه را مرور کنیم!

به گزارش «تابناک»، در شرایطی که شیوع نسخه جهش یافته کرونای اومیکرون بسیاری از کشور‌ها را با مشکلاتی مواجه کرده و تصمیماتی ویژه را در دستور کار برخی کشور‌ها قرار داده، اوضاع در کشورمان به شکل متفاوتی پیش می‌رود تا جایی که آمار‌های کرونایی روند کاهشی نشان می‌دهد، اما برخی نکات مهم، موجبات نگرانی مان را فراهم آورده و آینده‌ای تیره و تار پیش رویمان ترسیم می‌کند.

از جمله نکات نگران کننده، کاهش تعداد تست‌های روزانه کرونا در کشورمان یا همان تست پی سی آر (pcr) است که بعد از مدتها، حالا به زیر ۱۰۰ هزار تست در روز کاهش یافته است، آن هم در شرایطی که می‌دانیم سویه جهش یافته اومیکرون در چندین شهر کشورمان شناسایی شده و سرعت بسیار بالای این سویه در سرایت، نکته‌ای است که غفلت از آن عواقب شومی به دنبال خواهد داشت.

البته کمبود تست در کشورمان ماجرای تازه‌ای نیست و چه بسا اگر قرار به نمره دادن به تلاش‌های صورت گرفته برای مدیریت و مهار کرونا در کشورمان در دوران این بیماری منحوس باشد، پایین‌ترین نمره را این بخش خواهد گرفت که از دو ماه بعد از شناسایی ویروس کرونا در کشور قرار بود از مرز ۱۰۰ هزار تست در روز عبور کند، اما با گذشت قریب به دو سال، هنوز در محدوده‌های کمتر از این عدد سیر می‌کند!

ماجرا زمانی دردناک‌تر می‌شود که بدانیم از میان انبوه وعده‌های داده شده توسط نهادها، ارگان ها، سازمان‌ها و مجموعه‌های مختلف برای تولید انبوه کیت تست کرونا در ماه‌های ابتدایی شیوع بیماری، سهم تست‌های انجام شده در بخش دولتی در حال حاضر به حدود ۲۰ هزار تست روزانه رسیده و باقی تست‌های روزانه، توسط بخش خصوصی و با پرداخت هزینه صورت می‌گیرد. این را عضو کمیته علمی کشوری کرونا می‌گوید که تاکید دارد مهم‌ترین تدبیر برای مقابله با اومیکرون، افزایش سریغ ظرفیت تست در کشور است.

دکتر پیام طبرسی در این باره می‌گوید: در تابستان گذشته هر کسی علایم تنفسی داشت را مبتلا به کرونا در نظر می‌گرفتیم، اما اکنون نمی‌شود چنین کرد چراکه ممکن است فرد آنفولانزا داشته باشد که مقوله متفاوتی است چراکه مثلا دارو‌های کورتونی در برخی مراحل ابتلا به کووید می‌تواند درمان اصلی باشد، اما این دارو‌ها برای فرد مبتلا به آنفلوانزا مناسب نیست و می‌تواند حال بیمار را بدتر کند.

وی با اشاره به این نکته که بار شناسایی بخشی از افراد مبتلا به کووید ۱۹ را هم سی تی اسکن‌ها به دوش می‌کشیدند نه تست، می‌افزاید: با توجه به ویژگی‌های اومیکرون و علایم آن که شبیه سرماخوردگی است، لازم است که تعداد تست روزانه و کیفیتش را بالا ببریم. الان روزانه حدود ۲۰ هزار تست انجام می‌دهیم که باید آن را به روزی ۱۰۰ هزار تست برسانیم، همان گونه که می‌بینیم انگلیس با جمعیت کمتر از ایران، روزی یک میلیون تست انجام می‌دهد.

 

طبرسی در ادامه می‌گوید: تا ظرفیت تست را در کشور بالا ببریم نمی‌توانیم وسعت بیماری را بفهمیم. در چنین شرایطی اینکه بگوییم سی چهل مورد ابتلا به اومیکرون شناسایی شده، قابل اتکا نیست، چون تعداد تست کم است، همان گونه که تعداد نمونه‌هایی که توالی یابی می‌شوند تا نوع ویروس در بیماران شناسایی شود هم کم است. بایستی ظرفیت‌ها از جمله در تست را افزایش دهیم.

وی در ادامه می‌گوید: البته تعداد تست در کشورمان تغییر زیادی نکرده و تنها از روزی حدود سی هزار به بیست هزار رسیده که اصلا خوب نیست چراکه مثلا نمی‌شود به هرکسی که علایم سرماخوردگی دارد و ممکن است مبتلا به اومیکرون باشد بگوییم که دو هفته در خانه خودش را قرنطینه کند، بلکه باید تست انجام دهیم تا کرونایی‌ها را از سرماخوردگی‌ها افتراق دهیم.

البته کمبود تست تنها یکی از مشکلاتی است که موجب کم رنگ شدن شادی مان از کاهش آمار‌های کرونایی می‌شود و از دیگر نگرانی هایمان، شمار افراد واکسینه نشده است که شامل چند دسته هستند؛ گروه‌هایی که برای دریافت واکسن مراجعه نکرده اند و ظاهرا تدبیری برای الزام ایشان به واکسیناسیون در دستور کار نیست و همچنین گروه سنی زیر ۱۲ سال که شروع واکسیناسیون شان به انجام تحقیقات بیشتر موکول شده است.

اما آیا همان گونه که رئیس جمهور در ستاد ملی مقابله با کرونا دستور داد، تحقیقاتی در خصوص واکسیناسیون این گروه در کشورمان در حال انجام است یا خیر؟ طبرسی در پاسخ به این سوال به «تابناک» می‌گوید: الان همه واکسن‌های داخلی از جمله برکت، اسپایکوژن و... در حال انجام تحقیقات روی گروه سنی ۱۲ تا ۱۸ سال هستند و پروپوزال تحقیاتی شان در خصوص این گروه سنی است و برای گروه‌های سنی پایین‌تر نیازمند بررسی اپیدمیولوژی در این گروه‌های سنی هستیم.

وی می‌افزاید: در خصوص گروه سنی ۵ تا ۱۲ سال باید نکاتی مهم را مدنظر قرار دهیم از جمله اینکه می‌دانیم این بچه‌ها اگر خودشان کرونا بگیرند، تقریبا اتفاقی برایشان نمی‌افتد، تا جایی که مثلا می‌شود گفت برای ۹۹.۹۹ درصد ایشان اتفاق خاصی نمی‌افتد و تنها ممکن است در بچه‌هایی که خدای ناکرده بیماری زمینه‌ای دارند عوارض شدیدی به دنبال داشته باشد؛ بنابراین اگر قرار است برای این بچه‌ها واکسنی تجویز شود، بایستی ۹۹.۹۹ درصد امن (safe) باشد.

عضو کمیته علمی کشوری کرونا می‌افزاید: این وضعیت برای بزرگسالان فرق می‌کند؛ در بزرگسالان ما درصدی از خطر را قبول می‌کنیم، چون می‌گوییم اگر این افراد مبتلا شوند، واکسیناسیون می‌تواند از بروز عوارض شدید در آن‌ها جلوگیری به عمل آورد و مصونشان کند و لذا قابل قبول است، اما برای گروه سنی کودکان ۵ تا ۱۲ سال این درصد‌های خطر قابل قبول نیست. بر این اساس است که می‌گوییم برای این گروه بایستی مطالعات بیشتری انجام شود.

وی در ادامه با تاکید بر مهم بودن شرایط برای تصمیم گیری در خصوص واکسیناسیون این گروه می‌گوید: این موضوع تابع شرایط هم هست. به عنوان مثال می‌بینیم وقتی کشور‌هایی مانند آمریکا با شیوع سویه‌های جدید احساس خطر می‌کنند، واکسیناسیون این گروه سنی را هم در دستور کار قرار دادند چراکه دریافتند یکی از عوامل شیوع همین گروه سنی هستند. یعنی بسته به شرایط، ممکن است استراتژی‌ها در کشور‌های مختلف از جمله کشورمان فرق کند. یعنی فعلا که شرایط در کشورمان کاهشی است، دست نگه داشته ایم و منتظر نتایج مطالعات بیشتر مانده ایم.

اما کدام مطالعات؟ طبرسی در پاسخ به این سوال می‌گوید: تا جایی که اطلاع دارم، مطالعات در دیگر کشور‌ها در گروه سنی زیر ۱۲ سال هنوز به نتیجه نرسیده است و ما هم منتظر به نتیجه رسیدن این مطالعات هستیم تا آن‌ها را ملاک قرار دهیم. فعلا که واکسیناسیون این گروه در دستور کار کشورمان نیست مگر آنکه در هفته‌های آتی در اپیدمیولوژی بیماری در کشورمان تغییری رخ دهد که در آن صورت ممکن است تغییری در تصمیمات اتخاذ شده و اجرایی شود.