به گزارش گروه وبگردی باشگاه خبرنگاران جوان، یکی از ادعا‌هایی که دست‌کم طی نیم‌قرن گذشته از سوی غربی‌ها همواره مطرح می‌شود، دفاع از چیزی است که آن را حقوق بشر می‌نامند.
در این بین، برخی از کشور‌های اروپایی هم هستند که داعیه‌ای سنگین در این زمینه دارند و بلژیک یکی از آن‌هاست. کشوری که ادعا دارد در امر مهاجرپذیری، نگاهی مثبت و در حمایت از مهاجران آفریقایی و آسیایی، دست و رویی گشاده دارد؛ گویی در سابقه و تاریخ این کشور، اصلاً نمی‌توان رد و نشانی از بربریت یافت!
البته بلژیکی‌های اصیل خیلی به روی خودشان هم نمی‌آورند که تا همین ۶۰ سال قبل، در همین پایتخت‌شان، یعنی بروکسل که امروزه مقر ناتو و تعدادی از نهاد‌های اتحادیه اروپا و کمیته‌های بین‌المللی حقوق بشر است، باغ‌وحش انسانی برپا بود! بله! اصلا تعجب نکنید.
بلژیکی‌ها که به مدد کنگره برلین، مستعمره‌ای در قلب قاره سیاه، یعنی منطقه کنگو، دست و پا کرده بودند، در سال ۱۸۹۷، ۲۶۷ سیاه‌پوست کنگویی را به بروکسل منتقل کردند تا مردمان دانش‌دوست این کشور، با بهانه قراردادن برخی دیدگاه‌های ظاهراً علمی مانند اصل انواع داروین، بیایند و از دیدن انسان‌های نژاد پایین‌تر لذت ببرند!
بیشتر بخوانید
این‌گونه بود که محوطه‌هایی با سیم خاردار، در باغ‌وحش بروکسل ایجاد شد و این سیاه‌پوستان بخت‌برگشته به ساکن همیشگی آن تبدیل شدند.
بلژیکی‌ها آن‌قدر وقیح بودند که این بساط ضدانسانی را تا سال ۱۹۵۷ (۱۳۳۶ خورشیدی)، ۱۲ سال بعد از پایان جنگ جهانی دوم و در کوران فعالیت‌های ضدنازی در اروپا و رنگ باختن ظاهری نژادپرستی در قاره سبز، رها نکردند و آن را به مثابه یک تفریح و سرگرمی فرض می‌کردند.
در تصویری که ابتدای متن آورده‌ایم، کودکی آفریقایی را در لباس غربی‌ها می‌بینید که یکی از بازدیدکنندگان، به او غذا می‌دهد! شاید یکی از دلایل اعتراضات گسترده به این روند و برچیده شدن باغ‌وحش‌های انسانی، انتشار همین تصاویر بود.
منبع: روزنامه خراسان
انتهای پیام/
