به گزارش وب گردی خبرگزاری صداوسیما؛ در این مطلب وب گردی قصد داریم، خطبه شماره ۲۳۶ از کتاب ارزشمند نهج البلاغه با ترجمه محمد دشتی را مرور نماییم، ضمنا صوت خوانش خطبه و ترجمه آن ضمیمه شده است:
در اين خطبه حضرت علي عليه السلام از هجرت و پیوستن به پیامبر (صلّى اللّه علیه و آله و سلّم) سخن مى گویند:
خود را در راهى قرار دادم که پیامبر (صلّى اللّه علیه و آله و سلّم) رفته بود، و همه جا از او پرسیدم تا به سرزمین «عرج» رسیدم.
ترجمه استاد فيض الاسلام : از سخنان آن حضرت عليه السَّلام است كه در آن چگونگى حال خود را بعد از هجرت پيغمبر صلّى اللَّه عليه و آله (از مكّه به مدينه) و ملحق شدن خويش را به آن حضرت بيان مى فرمايد: پس (از آنكه پيغمبر اكرم صلي الله عليه و آله و سلم از مكّه به مدينه هجرت نمود و مرا امر فرمود كه شب حركت در بستر او خوابيدم و بامداد آن مشركين دانستند كه پيغمبر تشريف برده و كسيكه در بستر خوابيده من بودم، سه روز بعد از هجرت آن حضرت پياده در پى او روانه شدم، و) راهى كه رسول خدا صلّى اللَّه عليه و آله رفت پيروى مى نمودم، پس هر گام بر ياد او مى نهادم (و در هر منزلى از او سراغ مى گرفتم) تا به عرج (موضعى بين مكّه و مدينه) رسيدم (هر جا كه از آن بزرگوار نشان مى گرفتم همان جا قدم نهاده در دنبال حضرتش مى آمدم تا در قباء «نام موضعى نزديك مدينه از طرف جنوب» حضورش را درك نموده باتّفاق به مدينه بابى ايّوب خالد ابن يزيد انصارىّ وارد شديم. سيّد رضىّ مى فرمايد:( اين جمله در سخن درازى است ) كه از آن حضرت روايت شده، بعد از آن مى فرمايد: فرمايش آن حضرت عليه السَّلام: فأطأ ذكره يعنى گام بر ياد او مى نهادم، از سخنى است كه آن بمنتهى درجه اختصار و فصاحت رسيده، و (از اين سخن) اراده فرموده كه من از ابتداى بيرون شدنم (از مكّه) تا به عرج رسيدم از آن حضرت صلّى اللَّه عليه و آله خبر مى گرفتم، پس اين كلام را براى چنين كنايه شگفتى آورده (و معنى كنايه آنست كه شخص منظورى را به لفظى بيان كند كه آن لفظ صريحا دلالت بر آن نداشته باشد، چنانكه امام عليه السَّلام در اينجا مى فرمايد: گام بر ياد او مى نهادم كنايه از اينكه در همه جا از آن بزرگوار سراغ مى گرفتم و در پى حضرتش آمده يك قدم بيراهه نمى رفتم).
۲۳۶- و من کلام له (علیه السلام) اقتص فیه ذکر ما کان منه بعد هجرة النبی (صلى الله علیه وآله) ثم لحاقه به:
فَجَعَلْتُ أَتْبَعُ مَأْخَذَ رَسُولِ اللَّهِ (صلى الله علیه وآله) فَأَطَأُ ذِکْرَهُ حَتَّى انْتَهَیْتُ إِلَى الْعَرَجِ.
قال السید الشریف رضی الله عنه: فی کلام طویل، قوله (علیه السلام) فأطأ ذکره من الکلام الذی رمى به إلى غایتی الإیجاز و الفصاحة أراد أنی کنت أعطى خبره (صلى الله علیه وآله) من بدء خروجی إلى أن انتهیت إلى هذا الموضع فکنى عن ذلک بهذه الکنایة العجیبة.
