به گزارش ایسنا، هیپوکسی یا به عبارتی کمبود اکسیژن رسانی، عامل ایجاد بسیاری از تغییرات زیان آور ساختاری و عملکردی در بدن است. در شرایط نامساعد کمبود اکسیژن در سطح سلولی، ترکیبات آنتی هیپوکسی می توانند مقاومت بدن در برابر این شرایط را افزایش دهند. در مطالعات اخیر ارتباط کاهش میزان اشباع اکسیژن شریانی با افزایش مرگ و میر بیماران کرونایی گزارش شده است. همچنین برخی مطالعات بالینی اثرات مثبت داروی ضد التهاب دگزامتازون در بهبود قابل توجه بیماران کرونایی را نشان داده اند و میزان بهبودی در بیماران ونتیله شده (زیر دستگاه کمک تنفسی) بیشتر بوده است.
این فرضیه مطرح می شود که این اثرات به دلیل بهبود وضعیت هیپوکسی در بیماران ونتیله شده است.
برای آزمودن این فرضیه، محققان دانشگاه علوم پزشکی مازندران، مطالعه‌ای آزمایشگاهی بر روی موش‌های سوری انجام دادند. یافته‌ها نشان دادند که دگزامتازون توانست در بهبود شرایط هیپوکسی در دو تست کمبود اکسیژن به شکل خفگی و کمبود اکسیژن القایی سلولی از طریق جریان خون موثر باشد. این اثر هم در دوزهای مورد استفاده انسانی و هم در دوز معادل شده حیوانی مشاهده شد. به نظر می‌رسد تاثیر درمانی دگزامتازون در مرحله شدید بیماری کرونا علاوه بر بهبود التهابات ریوی، به دلیل افزایش مقاومت بدنی در برابر کمبود اکسیژن نیز باشد.
بنا بر آن چه در پایگاه نتایج پژوهش‌های سلامت کشور منتشر شده است، محققان پیشنهاد کردند پژوهش‌های بیشتری در زمینه ترکیبات آنتی هیپوکسی موثر برای درمان کرونا انجام شود.
این مطالعه توسط محمدحسین حسین‌زاده، امیر شمشیریان و محمدعلی ابراهیم‌زاده انجام شده و در International journal of clinical practice به چاپ رسیده است.
انتهای پیام
