در دوره ناصرالدینشاه تعدادی از روشنفکران ایرانی که از اوضاع داخل و خارج ایران اطلاع داشتند در قالب روزنامه، وسایل و کتب به نقد از وضعیت موجود میپرداختند و گاه به شکل توصیههای خردمندانه به شاه، اقدام میکردند. از جمع آثاری که به نظر میآید از مهمترین و پرمحتواترین رسائل آن دوران باشد، رساله «منهاجالعلی» اثر ابوطالب بهبهانی است که نویسنده آن را در سال 1392ه.ق / 1254 ه.ش در مصر نوشته است. بهبهانی سالهای طولانی را به سیر و سیاحت در هند، روسیه، مصر، استانبول و حجاز و عراق گذراند و هدف خود را از این سفر، کسب اطلاع از بلاد و دیدن میزان ترقی و افول تمدنهای دیگر ذکر کرد. همچنین 12سال در مصر که به نظرش منبع علوم و قوانین و رسوم است، اقامت کرده است و در آنجا با تواریخ و صنایع قدیم و جدید آشنا شده و بهخاطر آشناییاش با زبانهای ترکی استانبولی و عربی، به آثار غربی که در این زمان ترجمه شده دسترسی داشته است.
منبع خبر "
دنیای اقتصاد" است و موتور جستجوگر خبر تیترآنلاین در قبال محتوای آن هیچ مسئولیتی ندارد.
(ادامه)
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت تیترآنلاین مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویری است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هرگونه محتوای خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.