خوردن ۱۰ گل در ۱۴ بازی آمار خوبی برای مدافع عنوان قهرمانی نیست. شاید این موضوع بیشتر انتقادات را متوجه حامد لک و مدافعان پرسپولیس کند اما بی تعارف نمی توان از نقش بی بدیل احمد نوراللهی درفصل گذشته در فاز دفاعی گذشت.
پرسپولیس در دیدار مقابل پدیده مشهد هم دروازه اش باز شد که در ۱۳ بازی قبلی فقط ۳ گل به حریفان زده بود. بررسی آمار دریافت ۱۰ گل در ۱۴ بازی به راحتی نشان می دهد خط دفاعی این تیم که مهم ترین عامل قهرمانی های متوالی این تیم در فصول گذشته بود، در این فصل از استحکام کافی برخوردار نیست .
هافبک های دفاعی پرسپولیس نیز هنوز نتوانسته اند هماهنگی لازم برای تخریب بازیسازی حریفان و جلوگیری از حملات تیم های مقابل داشته باشند.
این تیم روی ضربات ایستگاهی گل های ساده ای می خورد که اعصاب یحیی گل محمدی را به هم ریخته است.
درهمین راستا شنیدیم مربیان پرسپولیس پس از پایان بازی با پدیده مشهد در جمع خصوصی خود گفته اند: اگر احمد نوراللهی را داشتیم الان با اختلاف امتیاز صدرنشین بودیم!
حرفی که پربیراه هم نیست. پرسپولیس هنوز جای خالی احمد نوراللهی را پر نکرده و غیبت او در ترکیب پرسپولیس به شدت احساس می شود. در فصول اخیر و به خصوص فصل قبل، مهم ترین عامل ایجاد تنوع تاکتیکی در پرسپولیس احمد نوراللهی بود.
در غیاب احمد نوراللهی پرسپولیس چاره ای جز متمایل شدن به کناره ها و تکرار تاکتیک ارسال از جناحین ندارد.
در واقع علیرغم انتقادات از گل محمدی در پافشاری روی سیستم دو مهاجم، این سرمربی در حال حاضر از ابزار کافی برای استفاده از عمق برخوردار نیست و غیبت احمد نوراللهی و عدم جذب جانشین برای او، تنوع تاکتیکی برای پرسپولیس را به حداقل رسانده است.
احمد نوراللهی با شوت های سرکش خود گره بازی ها را باز کرده و گل های حساسی برای پرسپولیس به ثمر می رساند. شاید سیامک نعمتی تا حدودی توانسته باشد این خاصیت را نشان دهد اما خیلی ها معتقدند مهدی ترابی نیز با آن مهدی ترابی فصل گذشته فاصله گرفته است. ستاره ای که تله پاتی خوبی با احمد نوراللهی داشت و بسیاری از امتیازات فصل گذشته پرسپولیس روی همکاری این دو بدست آمد.
حالا باید به یحیی گل محمدی حق داد که به دنبال خرید یک هافبک دفاعی بازیساز، گلزن و تأثیرگذار در حد و اندازه های احمد نوراللهی باشد. البته بعید است در نیم فصل و نقل و انتقالات زمستانی چنین فوتبالیستی پیدا شود.
