به گزارش خبرگزاری صدا و سیما به نقل از روابط عمومی دانشگاه صنعتی امیرکبیر، دکتر خلیل‌الرحمن خلیلی پور رودی، دانش آموخته دانشگاه صنعتی امیرکبیر و مجری طرح «اصلاح منسوج سلولزی با استفاده از کراتین بازیافتی الیاف پروتئینی جهت تهیه زخم‌پوش‌های زیست فعال» گفت: هم اکنون بیمارانی که دچار سوختگی هستند، به علت گرانی زخم پوش‌های وارداتی، هنوز در بیمارستان‌ها از گاز وازلینه برای پانسمان زخم‌های این بیماران استفاده می‌شود.
وی با اشاره به معضلات گاز وازلینه گفت: استفاده از گاز وازلینه، به عنوان یک پوشش تنها به کنترل از دست رفتن آب بدن بیمار و جلوگیری از هجوم باکتری‌ها کمک می‌کند و تأثیر مهمی در تسریع ترمیم زخم ندارد و حتی به دلیل وجود وازلین محدودیت در اکسیژن رسانی به زخم نیز ایجاد می‌شود.
دکتر خلیلی پور رودی ادامه داد: گاز استریل بدون وازلین هم هنگام تعویض پانسمان موجب ایجاد زخم ثانویه می‌شود که مناسب نیست، به همین دلیل نیاز به یک زخم‌پوش مقرون به صرفه که با فناوری در دسترس و مواد اولیه ارزان و در مقیاس زیاد قابل تهیه باشد، به شدت احساس می‌شود.
این محقق خاطر نشان کرد: با توجه به نتایج به دست آمده، در اکثر شاخص‌های مورد بررسی زخم پوش سلولزی اصلاح شده از نمونه تجاری نتیجه بهتر یا دست کم مساوی با آن را داشته است، به علاوه بازیافت کراتین از الیاف پروتئینی پر مرغ برای تهیه یک ماده ارزشمند به نام زخم‌پوش زیست فعال، ارزش افزوده فراوانی در حد کیمیاگری ایجاد می‌کند.
استفاده از فناوری شناخته شده pad-dry-cure (پد کردن - خشک کردن و تثبیت حرارتی) در این پژوهش کار تجاری سازی و کاربردی کردن این دانش فنی را تا حد زیادی تسهیل کرده است. به طور کلی اصلاح سطح سلولز و همین طور تولید بیومتریال پایه کراتینی با توجه به ابعاد ناشناخته‌ای که هنوز وجود دارد، می‌تواند مرز‌های دانش در رشته الیاف را ارتقا دهد.
وی ادامه داد: این طرح نه تنها در مرز‌های دانش بوده است، بلکه به طور کامل کاربردی است و محصول تولید شده از مواد اولیه در دسترس و ارزان داخل کشور تهیه شده است.
دکتر خلیلی پور رودی گفت: این طرح به سرپرستی خانم دکتر فاطمه داداشیان از دانشکده نساجی و خانم دکتر عاطفه سلوک از دانشکده مهندسی پزشکی در مدت سه سال، انجام گرفته است.
