صالح قاسمی در گفت و گو با خبرنگار مهر در خصوص اینکه تا چه اندازه وضعیت اشتغال زنان در بحث فرزندآوری مؤثر است گفت: وقتی ما مهمترین متغیرهایی را که در الگوی فرزندآوری تأثیر میگذارند را لیست میکنیم و زمانی که ریشههای اصلی و نگرش تعریفی جامعه از خانواده مطلوب را بررسی میکنیم متوجه میشویم که در واقع سبک زندگی و الگوی زندگی تأثیر بسیار حائز اهمیتی روی الگوی فرزندآوری دارد.
این پژوهشگر و جمعیت شناس افزود: میان بانوان خانه دار و شاغل تفاوت معناداری از لحاظ فرزندآوری وجود دارد؛ اساساً بانوان شاغل به جهت اشتغال کسانی هستند که قرارداد قانونی و مدت دار با یک کارفرما و تعهد کاری دارند که بنا بر آن باید روزانه ساعاتی را در اختیار کارفرمای خود باشند.
وی عنوان کرد: بر اساس آمار در کل کشور حدود ۹۱ درصد از بانوان ما غیر شاغل و خانه دار و حدود ۹ درصد شاغل هستند، البته در شهرهای بزرگ درصد بانوان شاغل بیش از ۹ درصد است که بعضاً به ۱۳ تا ۱۴ درصد هم میرسد.
قاسمی اظهار کرد: با این توضیح باید بدانیم که خانمهای خانه دار برای تغییر الگوی فرزندآوری بسیار نزدیک تر هستند و سبک زندگی آنها مساعدتر و سازگار تر است از بانوانی است که روزی ۷ تا ۸ ساعت تعهد کاری دارند و با کارهای دیگری که برعهده دارند اشتغال بسیار زیادی برای آنها ایجاد میشود.
وی تصریح کرد: زنان شاغل ما فرزندآوری دشوارتری خواهند داشت؛ بدین ترتیب باید بدانیم که توجه به زنان در امر فرزندآوری بسیار ضروری است و اگر قرار است مشوقها و یا تسهیلاتی در خصوص فرزندآوری اعطا شود بهتر است که برای بانوان خانه دار این کار انجام شود که به هدف نزدیک تر است.
این پژوهشگر و جمعیت شناس بیان کرد: آنچه که در قانون جوانی جمعیت و حمایت از خانواده مد نظر داریم این است که توجه به هر دو قشر بانوان شاغل و خانه دار در نظر گرفته شده است و حتی توجه این قانون به بانوان شاغل بیشتر بوده است که میتوان تصور کرد که این اقدام ناشی از تجربه زیسته افرادی باشد که قانون را تعیین کردند.
قاسمی با اشاره به اینکه در دنیا خانه داری و شأن این کار از جایگاه اجتماعی برخوردار است عنوان کرد: در دنیا خانه داری از جایگاه اجتماعی برخوردار است و چه بسا در بسیاری از کشورها خانه داری به عنوان یک شغل تلقی میشود که در جامعه بسیار مؤثر است و حتی خانه داری واجد گرفتن حقوق و تحت پوشش بیمه است و به یک منزلت اجتماعی برای بانوان تبدیل شده است.
وی خاطرنشان کرد: ما حتماً در کنار قانون گذاری یک جریان سازی رسانهای و فرهنگی دقیق را نیازمندیم تا مادری و مادرانگی را به شأن خود بازگرداند و جایگاه والای مادری را بازتعریف کند و بانوان حس کنند که با مادری واجد تکریم اجتماعی هستند.