به گزارش ایسنا و به نقل از نیواطلس، اما هنوز مشخص نیست که آیا واقعا افرادی که چربی قهوهای دارند سلامتتر هستند یا خیر. یکی از دلایل مشخص نشدن این موضوع آن است که شناسایی چنین افرادی دشوار است زیرا این نوع چربی در اعماق بدن پنهان شده است.
اکنون مقالهای جدید منتشر شده در مجلهی(nature medicine) شواهدی قوی ارائه میدهد. در میان بیش از ۵۲ هزار شرکتکننده، آن دسته که چربی قهوهای قابل تشخیص داشتند کمتر از همسالان خود دچار بیماریهای قلبی و متابولیکی از جمله دیابت نوع ۲ و بیماری سرخرگ کرونری قلب بودند که دلیل اصلی مرگ و میر در ایالات متحده است.
این مطالعه که بزرگترین در نوع خود در بین انسانهاست فواید چربی قهوهای برای سلامتی را که در مطالعات قبلی به آن اشاره شده بود تایید میکند.
پاول کوهن( Paul Cohen) پزشک موسسه آلبرت رزنیک(Albert Resnick) و استادیار و پزشک ارشد معالجه در بیمارستان دانشگاه راکفلر(Rockefeller) میگوید: این مطالعه برای اولین بار ارتباطی میان چربی قهوهای و کاهش ابتلا به بیماریها را نشان میدهد. این یافتهها به ما این اطمینان را میدهد که میتوان این نوع چربی را برای منافع درمانی مورد هدف قرار داد.
منبعی ارزشمند
اگرچه چربی قهوهای دههها مورد مطالعه در نوزادان و حیوانات بوده است اما در سال ۲۰۰۹ دانشمندان متوجه وجود این چربی در بزرگسالان شدند که به طور نمونه در اطراف گردن و شانهها بودند.از آن زمان محققان در تلاشند تا این سلولهای چربی دست نیافتنی که با سوزاندن کالری به گرم شدن بدن در سرما کمک میکنند را مطالعه کنند.
اما مطالعهی گستردهی چربی قهوهای غیرممکن است زیرا این بافت تنها به وسیله اسکن برش نگاری (PET) قابل مشاهده است که نوعی خاص از عکس برداری پزشکی است. توبیاس بچر (Tobias Becher)، اولین نویسنده این تحقیق که پیش از این محقق بالینی در آزمایشگاه کوهن بوده، میگوید: این اسکنها گران هستند و از آن مهمتر استفادهی آنها از اشعه است. ما نمیخواهیم افراد سالم زیادی را تحت تاثیر اشعه قرار دهیم.
بچر که یک دانشمند فیزیک است راه حل دیگری پیشنهاد داده است. درست روبهروی آزمایشگاه او هزاران نفر سالانه به مرکز سرطان Memorial Sloan Kettering مراجعه میکنند تا اسکن PET را برای ارزیابی سرطان انجام دهند.
بچر میدانست که وقتی رادیولوژیستها چربی قهوهای را در این اسکنها تشخیص میدهند، معمولاً آن را یادداشت میکنند تا مطمئن شوند با تومور اشتباه گرفته نشود.
بچر میگوید: ما فهمیدیم که این اطلاعات میتواند منبعی ارزشمند برای شروع کار و بررسی چربی قهوه ای در مقیاس بزرگ جمعیتی باشد.
چربی محافظتی
محققان با همکاری هیکو شوودر(Heiko Schoder) و آندریاس ویبر(Andreas Wibmer) در مرکز سرطان Memorial Sloan Kettering ۱۳۰۰۰۰ اسکن PET را که مربوط به بیش از ۵۲ هزار بیمار بود مورد بررسی قرار دادند و وجود چربی قهوهای را در حدود ۱۰ درصد افراد یافتند.
کوهن خاطرنشان میکند که این رقم احتمالاً کمتر از میزان اصلی است زیرا به این بیماران گفته شده است از قرار گرفتن در معرض سرما، انجام ورزش و مصرف کافئین که تصور میشود باعث افزایش فعالیت چربی قهوهای شود خودداری کنند.
چندین بیماری مزمن و معمول در افرادی که چربی قهوهای قابل تشخیص داشتند کمتر مشاهده شد. برای مثال ۴.۶ درصد این افراد مبتلا به دیابت نوع ۲ بودند در حالی که این رقم در افرادی که چربی قهوهای قابل مشاهده نداشتند ۹.۵ درصد بود. همچنین ۱۸.۹ درصد افراد دارای چربی قهوهای کلسترول بالا داشتند این عدد در دسته مقابل ۲۲.۲ درصد بود.
علاوه بر این، این مطالعات سه بیماری دیگر را که در تحقیقات قبلی بیان نشده بودند نشان داد. افراد دارای چربی قهوهای احتمال ابتلای کمتری به فشار خون، نارسایی احتقانی قلب و بیماری عروق کرونری قلب دارند.
یافتهی شگفتانگیز دیگر آن بود که چربی قهوهای مضرات چاقی را خنثی میکند. به طور کلی افراد چاق بیشتر در معرض ابتلا به بیماریهای قلبی و متابولکی هستند اما محققان دریافتند که آن دسته از افراد چاق که چربی قهوهای دارند همانند افراد غیرچاق در معرض خطر ابتلا به این نوع بیماریها هستند.
کوهن میگوید: به نظر میرسد این افراد در برابر مضرات چربی سفید محافظت میشوند.
چیزی بیشتر از یک نیروگاه سوزاننده انرژی
مکانیسمهایی که چربی قهوهای به وسیلهی آنها به سلامتی افراد کمک میکنند هنوز مشخص نیست، اما برخی سرنخها وجود دارد. به عنوان مثال، سلولهای چربی قهوهای برای سوزاندن کالری، گلوکز مصرف میکنند و این احتمال وجود دارد که این عملکرد باعث کاهش سطح گلوکز خون میشود که عاملی برای افزایش خطر ابتلا به دیابت است.
نقش چربی قهوهای در سایر موارد مانند فشار خون بالا، که کاملاً به سیستم هورمونی مرتبط است، مرموزتر است.
کوهن میگوید: ما این احتمال را بررسی میکنیم که بافت چربی قهوهای عملکردی فراتر از مصرف گلوکز و سوزاندن کالری داشته باشد و شاید در واقع در سیگنالدهی هورمونی به اندامهای دیگر نیز شرکت داشته باشد.
این تیم تحقیقاتی قصد دارد تا بیولوژی چربی قهوهای را بیشتر مورد مطالعه قرار دهد و همچنین انواع ژنتیک را بررسی کند تا علت وجود چربی قهوهای بیشتر در برخی افراد و نبود آن در گروه دیگر را بیابد. اینها اولین گام در جهت توسعهی روشهای دارویی برای تحریک فعالیت چربی قهوهای و درمان چاقی و بیماریهای مرتبط با آن هستند.
کوهن می گوید: سوالی که همه میپرسند این است که من چه کاری میتوانم انجام دهم تا چربی قهوهای بیشتری داشته باشم؟ ما هنوز پاسخ خوبی برای این سوال نداریم اما این موضوع تحقیقات بسیار جالبی برای دانشمندان در سالهای آینده است.
انتهای پیام