مدیرعامل باشگاه سپاهان که باشگاه تحت مدیریتش موفق به دریافت مجوز حرفه ای شده و یکی از نمایندگان فوتبال ایران در لیگ قهرمانان آسیاست معتقد است وزارت ورزش باید تنفس مصنوعی به دو باشگاه پرسپولیس و استقلال را قطع کرده و اجازه بدهد این دو باشگاه روی پای خودشان بیاستند.
به گزارش تابناک ورزشی، بخشی از اظهارات ساکت که تجربه دبیرکلی فدراسیون فوتبال او را مجرب تر از گذشته کرده، البته نادرست نیست. اینکه مشکلات فعلی حاصل فوتبال دولتی است و از نظر AFC هم دو باشگاه پرهوادار فوتبال ایران باید خصوصی شوند و اصطلاحا روی پای خودشان بایستند هرچند در سال های اخیر عملا این دو تیم وابسته به درآمدهای حوزه بازاریابی و اسپانسری خودشان بوده‌اند و عملا هیچ بودجه و اعتبارات دولتی نداشته اند.
سپاهان و فولاد خوزستان دو تیم صنعتی وابسته به کارخانجات دولتی آبروداری کرده و خوشبختانه در این فصل مجوز حضور در لیگ قهرمانان آسیا را دریافت کردند و از نظر ساختاری و سازمانی هم در تکمیل مدارک مورد نظر AFC دچار مشکل نشدند اما چه کسی است که نداند این روال به چه صورت در باشگاههای صنعتی طی می شود و آیا اینگونه باشگاه‌ها واقعا خصوصی هستند؟
حالا که باشگاههای مورد حمایت ابر کارخانه‌های ملی به عنوان باشگاه خصوصی تعریف شده و بودجه خودشان را تحت عنوان قرارداد اسپانسری دریافت می‌کنند، می‌شود پرسید پرسپولیس و استقلال پرطرفدارترین باشگاههای فوتبال ایران با کدام شرکت و کارخانه صنعتی یا دولتی چنین قراردادی دارند؟
اگر حمایت وزارت ورزش از این دو باشگاه که حمایتی بدون بودجه و اعتبارات است را تنفس مصنوعی توصیف کنیم حمایت وزارت صنعت و کارخانه عظیم فولاد مبارکه را باید به چه چیزی تشبیه کرد؟ آیا بزرگترین تشکیلات تولید فولاد کشور، برای شخص خاصی است و از جیب مردم ارتزاق نمی‌کند؟ آیا منابع و معادن ملی تامین کننده مواد اولیه فولاد کشور نیستند؟ شاید عبارت کپسول اکسیژن همیشگی سپاهان در این قیاس تا حدودی منطقی باشد.
سپاهان از جمله باشگاه‌هایی بود که در این فصل تمایلی به استفاده از تبلیغات محیطی در بازی های خانگی خودش هم نداشت، شاید ارقام و اعداد تبلیغات محیطی در قیاس با بودجه و اعتبارات موجود در این باشگاه بسیار ناچیز است و یا این باشگاه از اساس محبوبیتی برای خود قائل نیست که حامیانی برای اجاره تابلوهای دور زمین بازی‌های خانگی این تیم پیدا شوند.
یکی از شاخصه های مهم در روند حرفه‌ای سازی فوتبال در جهان که در اروپا نیز اجرا می شود فیرپلی مالی یا همان تناسب درآمدها و هزینه هاست. حالا می توان از مدیرعامل باتجربه و آگاه باشگاه متمول سپاهان پرسید که فیرپلی مالی در این باشگاه چگونه اتفاق می‌افتد؟ آیا محمدرضا ساکت در راستای شفاف سازی حاضر است رقم دقیق هزینه تیم های خودش تنها در رشته های فوتبال و والیبال را منتشر کند که به ادعای رقبا گران ترین تیم های حاضر در مسابقات فصل جاری هستند؟ در اینصورت درآمدهای باشگاه سپاهان به جز درآمد ناشی از اسپانسرینگ کارخانه سپاهان از کدام بخش دیگر است و آیا تناسب این اعداد و ارقام بین هزینه و درآمدها مصداق فیرپلی مالی به شمار می رود؟
فوتبال غیردولتی زمانی محقق می شود که علاوه بر پرسپولیس و استقلال که عملا به صورت خصوصی مشغول درآمدزایی و تامین هزینه های خودشان هستند ، در کنار نساجی ، هوادار و باشگاههای دیگری که به واقع هیچ اعتبار و بودجه دولتی ندارند، باشگاههای صنعتی هم به واقع از ظرفیت های حقیقی خودشان برای درآمدزایی استفاده کنند. در این شرایط دستاورد باشگاه‌ها که حاصل فعالیت اقتصادی آنهاست را می توان مورد قضاوت قرار داد و مدعی شد که فوتبال ایران با احقاق حق پخش تلویزیونی ، حق محتوای مسابقات در فضای مجازی ، تبلیغات محیطی و سایر شاخصه های مورد نظر واقعا خصوصی شده است.
نویسنده:بهنام شریفی
