حمید فخرانی روز شنبه در گفت و گو با خبرنگار ایرنا اظهار داشت: این تعداد مشاهده به دلیل تلاش شبانه روزی محیط بانان و مسئولان محیط زیست برای فراهم کردن زیستگاه‌های مناسب برای گونه‌های جانوری بوده است.
وی با بیان اینکه مشاهده پلنگ در طبیعت خیلی به ندرت رخ می‌دهد و این جانور مرموز و مخفی کار، اجازه مشاهده شدن را به کمتر کسی می‌دهد خاطرنشان کرد: گزارش های مکرر مردمی و ماموران اجرایی مبنی بر مشاهده حیات وحش و گونه‌های با ارزش و کمیاب، با امنیت در این مناطق و مناسب بودن زیستگاه برای این‌گونه های ارزشمند در ارتباط است.
فخرانی با اشاره به اینکه وجود این گونه ارزشمند در این منطقه نشانگر مناسب بودن زیستگاه برای حیات آن است، اضافه کرد: پیش از این نیز در گشت و پایش های محیط بانان در مناطق تحت مدیریت این شهرستان به دفعات این گونه مشاهده و از آن تصویربرداری شده بود.
پلنگ ایرانی از لحاظ فیزیکی یک از بزرگترین زیرگونه های پلنگ و بومی غرب آسیا است که ارتفاع بدن این گونه بین ۴۵ تا ۷۰ سانتیمتر و دارای جثه ای بزرگ، بدنی عضلانی و قابل انعطاف، سری پهن، دست و پایی کوتاه و پنجه‌هایی قوی است.
سطح بدن پلنگ پوشیده از موهای نرم و کوتاهی به رنگ کرم نخودی است که در قسمت های زیرین بدن کم‌رنگ تر می‌شود.
پلنگ ایرانی در فهرست جانوران در معرض انقراض قرار دارد و از سال ۹۵ برای حفاظت بهتر از این گونه ارزشمند، طرح بیمه پلنگ ایرانی، به منظور جبران خسارات ناشی از حمله پلنگ به اشخاص ثالث و دام، به اجرا درآمده است.
منطقه حفاظت شده گلیل و سرانی با ۱۸ هزار هکتار وسعت در شهرستان شیروان و مرز بین ایران و ترکمنستان قرار دارد که دارای ذخیره گاه غنی و ارزشمند گیاهی و جانوری است.
گلیل و سرانی در ۸۵ کیلومتری شهر شیروان قرار دارد این منطقه با توجه به دارا بودن ویژگی‌های خاص طبیعی از جمله جنگل‌های انبوه درختان ارس و گوناگونی بسیار بالای پوشش گیاهی و نیز زیستگاه خالص ترین «قوچ اوریال»، در ۲۷ تیر ماه سال ۱۳۵۰ منطقه حفاظت شده اعلام شد.
پلنگ ایرانی، زیر پوشش بیمه است و خسارت های این گونه ارزشمند به انسان و دام، توسط بیمه جبران می شود.
