خانه موسیقی در راستای انتشار مطلبی که جمعه، ۲۴ دی‌ماه با عنوان «خانه موسیقی منتقدانش را جدی بگیرد و پاسخ دهد»، در ایسنا منتشر شد، توضیحاتی را از سمت روابط عمومی این نهاد جهت انتشار در ایسنا ارسال کرد.
در این مطلب آمده است:
«۱- یکی از مصاحبه شوندگان در این مطلب ادعا کرده مسئولان خانه موسیقی از سال ۱۳۸۵ تا کنون در هیچ نشستی برای پاسخگویی حاضر نشدند. این درحالی است که خانه موسیقی همواره پاسخگوی منتقدان و مراجعه کنندگانش بوده و هیچ ارباب رجوعی نبوده که نتواند با مسئولان در هردوره ای جهت دریافت پاسخ با مشکل مواجه شود و اساسا با تصویب هیئت مدیره وقت، به منظور ارتباط نزدیک، مستمر و صمیمانه مسئولان خانه با اعضا و کلیه اهالی موسیقی نشست های ماهانه همراه با تریبون آزاد طراحی و از نزدیک به ده سال پیش برگزار شده است.
این نشست‌های ماهیانه خانه موسیقی که در محل‌هایی مانند خانه موسیقی ایران، فرهنگسرای ارسباران و خانه هنرمندان ایران برگزار می‌شد محلی برای تبادل آرا و نظرات از سوی بسیاری از هنرمندان بود که برای مثال در بین آنها افرادی همچون کامبیز روشن روان، شهرام صارمی (فرد مدعی نبود نشست جهت پاسخگویی خانه در همین مطلب خبرگزاری ایسنا)، فاضل جمشیدی به عنوان منتقدان عملکرد خانه موسیقی از تریبون رسمی خانه استفاده کرده و نظرات و انتقادات خود را بیان کردند.
این نشست‌های منظم ماهانه تا زمان شیوع ویروس کرونا ادامه داشت و علاوه بر آن در زمان های مختلف بنا بر اقتضای شرایط نشست‌های متعددی با منتقدان و دلسوزان این عرصه برگزار شده است.
به عنوان مثال نشست ۲۶ فروردین سال ۱۳۹۷ به دعوت استاد فرهاد فخرالدینی ریاست شورای عالی خانه موسیقی و نشست ۲۴ دی‌ماه ۱۳۹۴ که اختصاصا با حضور جمعی از منتقدان، مسئولان خانه موسیقی و حقوقدانان برگزار شد.
۲-آقای شهرام صارمی در تاریخ ۲۹ شهریور ۱۳۹۴ در نشست خانه موسیقی حاضر شد و پیرامون نشست‌های موسوم به «ضرب اصول» نکاتی مطرح کرد. عجیب است ایشان که در همان زمان انتقادات خانه را به این نشست ها پذیرفته بود پس از قریب به شش سال دوباره مسائلی را مطرح می‌کند که دور از انصاف و خلاف واقع است.
۳- در مورد انتخابات خانه موسیقی و دلایل تعویق‌های پی در پی آن (به دلیل شیوع کرونا) و همچنین دلیل برگزار نشدن آنلاین انتخابات توضیحات مفصلی پیش از این داده شده که نه تنها در سایت خانه موسیقی بلکه در بسیاری از خبرگزاری‌های معتبر نیز منتشر شده است که در این مجال از تکرار مکررات پرهیز می‌کنیم.
۴- در مورد ضرر و زیان آموزشگاه‌ها ناشی از تعطیلی کرونایی؛ خانه موسیقی با آنکه متولی صدور مجوز آموزشگاه‌ها نبوده و هیچ نقشی در ایجاد کسب و کارهای شخصی اعم از تاسیس آموزشگاه ها، برگزاری کنسرت، تولید آلبوم و مواردی از این دست ندارد، بنابر وظایف صنفی خود از همان ابتدای شیوع کرونا با جدیت مسائل و مشکلات اهالی موسیقی را از طرق مختلف به مسئولان ذیربط دولتی منعکس کرده و خوشبختانه نتایجی هر چند کوچک نظیر هنرکارت، تقبل بخشی از حق بیمه هنرمندان، بیمه تکمیلی و اخیرا نیز ارائه تسهیلات از طریق صندوق اعتباری هنر حاصل شده است.
البته ناگفته پیداست مطالبات به حق جامعه موسیقی ایران با توجه به تورم افسارگسیخته و وضعیت اقتصادی نابسامان کشور بسیار بیشتر از آن است که در چند سطر بتوان بدان اشاره کرد و خانه موسیقی به نمایندگی از جامعه معزز موسیقی کشور بدون وقفه در پی حل بخشی از این مشکلات است.
۵- در مورد فعالیت کانون سازندگان ساز نیز همانطور که بارها گفته شده این کانون به هیچ وجه منحل و یا به تعبیر برخی منتقدان «کنسل» نشده و انتخابات کانون در دو دوره گذشته در سال های ۱۳۹۵ و ۱۴۰۰ با حضور پرشمار سازندگان ساز برگزار شد. در دوره پیشین این کانون یکی از فعال ترین کانون های خانه موسیقی بود که برگزاری دو دوره نمایشگاه ساز از جمله این فعالیت‌های پر ثمر بود.
۶-در بخش دیگری از مطلب خبرگزاری ایسنا یکی از مصاحبه شوندگان به مطالبات بانوان فعال در حوزه موسیقی اشاراتی به درستی کردند که سخن از زبان ما گفتند. محدودیت های نامنصفانه و غیر عقلانی ایجاد شده در سال های اخیر برای بانوان نوازنده در برخی از شهرها، ممنوعیت صدای بانوان، عدم آینده شغلی برای هنرمندان موسیقی، اجاره بالای سالن های کنسرت و مطالبی از این دست همواره در صدر مطالبات خانه موسیقی بوده و به طور متناوب این خواسته ها پیگیری و بعضا با بیان شدید الحن سخنگوی خانه موسیقی نیز به مسئولان حکومتی منعکس گردیده و تبعاتی نیز در پی داشته است و خوشبختانه همچنان این مطالبات به حق در دستور کار این نهاد صنفی قرار دارد.»
