به گفته پلیس قرار است بزودی دوربین‌هایی در جاهایی که حجم ترافیک در آنها بالاست، نصب شوند تا مانع از اقدام برخی از رانندگان در جناغی بزرگراه‌ها شوند. این رانندگان در اقدامی که برای همه ما آشناست برای خروج از بزرگراه یا دوربرگردان بدون آنکه در لاین مربوطه تردد کنند، در نزدیکی خروجی به‌اصطلاح راه را می‌بُرند و از لاین سوم و چهارم وارد خروجی می‌شوند. پلیس می گوید این اقدام هم خلاف قانون و هم بسیار خطرناک است و به راه بندان و ترافیک می افزاید. جانشین رییس پلیس راهنمایی و رانندگی تهران بزرگ این حرکت را زرنگ بازی خوانده است. اما نکته ای که با شنیدن این تصمیم درست پلیس به ذهن همه ما می آید این است که چرا پلیس تاکنون در برخورد با این خلاف آشکار سهل گیری پیشه کرده و برخی دیگر از این قبیل اقدامات خلاف قانون بعضا حتی بدون هیچ واکنشی از سوی پلیس راهنمایی در پیش چشم آنان هم رخ می دهد؟!
مثال بارز چنین سهل گیری هایی نوع مواجهه پلیس با موتور سواران است. همه ما می دانیم که با توجه به حجم تردد با موتور در سطح شهر و عادتهای بسیار غلط راکبان موتور سوار کار پلیس در برخورد و اعمال قانون با آن بسیار دشوار و پیچیده است. اما این انتظار از پلیس وجود دارد که در مورد برخی تخلفات آشکار و بسیار خطر ساز موتورسواران صرفا نظاره گر نباشد و شدیدا اعمال قانون کند. نمونه این تخلفات آشکار، عبور موتور سواران از روی خط عابر پیاده و طی کردن عرض خیابان با موتور یا راندن موتورسواران در پیاده روها حتی پیاده روهای شلوغ است. عبور از چراغ قرمز هم از دیگر موارد تخلف آشکار از سوی موتورسواران است که متاسفانه پلیس در قبال آن تقریبا هیچ واکنشی از خود نشان نمی دهد. به طور کلی گویا موتور سیکلت از جانب پلیس ما به عنوان یک وسیله نقلیه تابع قوانین راهنمایی و رانندگی شناخته نمی شود.
با این حال قصد ما اشاره به تخلفات آشکار موتورسواران نیست بلکه می خواهیم بگوییم پلیس حتی در مورد برخی رفتار های رانندگان خودروها نیز سخت گیری نمی کند. از نمونه های آشکار این قبیل تخلفات، توقف رانندگان اعم از تاکسی یا سایر رانندگان شخصی در محل بسیار نامناسب است. بسیار دیده ایم که راننده تاکسی یا راننده مسافرکش یا حتی سایر رانندگان برای سوار کردن یا پیاده کردن سرنشین خود بدون اینکه در منتهی الیه سمت راست خیابان توقف کند در همان وسط خیابان اقدام به توقف می کند! بسیار هم دیده شده این توقف به صورت اوریب و با زاویه، سطح زیادی از عرض خیابان را اشغال کرده است ! قدمت این رفتار عجیب ما در رانندگی چندان زیاد نیست و نگارنده خود به یاد دارد که در سالهای کودکی و نوجوانی اش رانندگان برای توقف، کاملا به کنار خیابان می‌آمدند و گاه حتی به دلیل انتخاب جای امن تر چندین متر جلوتر از شخص مسافر می ایستادند و این مسافر بود که خود را به خودرو می رساند؛ درست بر خلاف این سالها که خودرو دقیقا و باید مقابل مسافر یا شخص سرنشین بایستد !
مورد دیگر پارک در تقاطع هاست که مانع از گردش کامل رانندگانی است که در این تقاطع قصد پیچیدن و تغییر مسیر را دارند. گاه دیده شده که حتی در این مکان ها رانندگان دوبله پارک کرده اند و پلیس نیز به راحتی از این تخلف آشکار که به سرعت ترافیک ایجاد می کند عبور می کند.
سبقت از راست و پر کردن فاصله با خودرو جلویی نیز از مواردی است که به نظر نمی رسد چندان مورد توجه پلیس قرار بگیرد یا تردد از خطوط اضطراری و امدادی.
مطمئنا این فهرست طولانی تر از مواردی است که به عنوان مثال به آنها اشاره شد و غرض از یادآوری آنها صرفا توصیه به افزودن موارد جریمه نیست بلکه در گام اول توجه دادن به پلیس و سپس فرهنگ سازی برای رانندگان است ، چیز یکه پلیس در مورد رعایت بستن کمربند ایمن به خوبی از عهده آن برآمد و می بایست به عنوان الگویی در مورد سایر تخلفات نیز تکرار شود.
