در مراسمی که در اوایل سپتامبر هر سال برگزار می شود، چند هیئت رسمی و حزبی و شخصیت مهم حضور می یابند. هر سال چند هفته قبل از آغاز مراسم، معمر قذافی با مدیر مراسم و مسئول روابط با احزاب و سازمان های بین المللی، جلساتی را ترتیب می داد و اسامی شخصیت هایی را که خود مایل به ملاقات با آنها بود، به وی می داد. در مراسمی که در اوایل سپتامبر 1978 برگزار شد، امام موسی صدر از جمله شخصیت هایی بود که قذافی مایل به ملاقات با آنها بود. در واقع من نمی دانستم که قذافی صدر را به لیبی دعوت کرده است تا اینکه خبرگزاری ها خبر ناپدید شدن او را افشا کردند.
من همین که خبر را شنیدم با احمد رمضان مدیر دفتر قذافی تماس گرفتم و از او خواستم مرا به برادر معمر وصل کند تا با او صحبت کنم. من آن روز به شدت عصبانی بودم. خطاب به (قذافی) گفتم: "این چه جنایت وحشتناکی بود که شما مرتکب شدید؟ آیا درست است که شخصی را به عنوان مهمان به خانه ات ببری و این جنایت هولناک را مرتکب شوی؟ این از مردانگی و مروت دور است. یک کار پست و غیر اخلاقی است". و او هم با خشم جواب داد: "تو مرا به قتل امام موسی صدر متهم می کنی؟ خودت برو دنبالش بگرد. من هیچ چیزی در این مورد نمی دانم". بعد تلفن را قطع کرد. این ماجرا را احمد رمضان پس از سقوط قذافی در جلسه بازجویی افشا کرد.
سپس با محمد الغزالی، مدیر امنیت داخلی سرهنگ تماس گرفتم. او گفت: "من هیچ اطلاعی ازاین ماجرا ندارم من هم از خبرگزاری ها این خبر را شنیدم".
سپس با احمد خطاب، مسئول امنیت مهمانان عالی رتبه در فرودگاه تماس گرفتم و با عصبانیت به او گفتم: "از زیر زمین هم که شده امام موسی صدر را پیدا کنید وگرنه همه تان را اعدام می کنم". اندکی بعد مطلع شدم که قذافی از سازمان اطلاعات خود خواسته است مردی را با هیکل و جثه شبیه امام موسی صدر پیدا کنند و لباس او را به وی بپوشانند به رم بفرستند. دست آخر هم یک نفر از افسران سازمان اطلاعات با درجه سرهنگ به نام امحمد علی المبروک الرحیبی را با همین مشخصات به وی معرفی کردند. در همین مورد برادر معمر (قذافی) بارها به من گفته بود که اصلا نمی خواهد یک شخصیت شیعی ایرانی رهبری شیعیان عرب در لبنان و عراق را به دست بگیرد. او می گفت: "امام موسی صدر یک ایرانی و نفوذی در میان شیعیان است و رهبری شیعیان جهان عرب باید حتما در دست عرب ها باشد".
