محمدرضا محبوب‌فر، کارشناس و پژوهشگر آسیب‌های اجتماعی، در خصوص ریشه‌یابی علاقه گروه سنی نوجوان به دیدن آثار خط قرمز دار و گاهی جنسی گفت: به عقیده بنده از ابتدای پیروزی انقلاب، متاسفانه تفکری جنسیتی از طریق دولت در جامعه ترویج شد یعنی همین تفکر جنسیتی و تفاوت بین زنان و مردان متاسفانه منجر به تفکیک یا آپارتاید جنسیتی در کشور شده است و اکنون که با شما صحبت می‌کنم و چهل و اندی سال از انقلاب می‌گذرد همین نگاه جنسی جامعه ایران را جنسیتی کرده است و به همین خاطر است که علاقه کودکان و نوجوانان به آثار خط قرمزدار و آثار جنسیتی افزایش پیدا کرده و لازم است بگویم که علاوه بر افزایش علاقه کودکان و نوجوانان، درحال حاضر جوانان و میانسالان هم به این راه کشیده شدند. وقتی آمار طلاق را با سال های گذشته مقایسه می‌کنیم (10 سال گذشته)، علت طلاق در کشور خیانت طرفین به یکدیگر است .
این پژوهشگر درباره نقش خانواده در این مسیر گفت: وقتی کودک یا نوجوان به مسائل جنسی گرایش پیدا می کند، مشخص است که خانواده فرزند را رها کرده است و بنیان خانواده فروپاشیده است که چنین پدیده ای رخ داده است. در خانواده هایی که رویکرد و نگرش فرهنگ ایرانی و اسلامی در آن جای دارد و یا خانواده هایی که فضای بازتری دارند و گرفتار خیلی از تعصبات نیستند، پدیده حرص و طمع جنسیتی را کمتر مشاهده می کنیم یعنی از یک طرف خانواده ای که تفکر ایرانی اسلامی دارد و از یک طرف طبق تحقیقات، خانواده هایی که رویکرد و تفکرات بدون محدودیتی برای فرزندان دارند و مسائل تابو نیست مشاهده شده است که فرزندان این دو دست خانواده ها نسبت به خانواده های دیگر سالم تر هستند.
او ادامه داد: به طور مثال خانواده هایی که تعصب بیش از حد به موضوع محدودیت و کنترل فرزندان نشان می دهند، در نهایت امر، عنان کار از دستشان در خواهد رفت و به نقطه ای خواهد رسید که کنترل آن غیرممکن است و این کنترل ها و تعصبات بی جا منجر به این می شود که فرزندان خانواده به مثابه یک فنر از دست خانواده در بروند. من معتقد هستم خانواده هایی با تفکر ایرانی اسلامی زندگی می کنند و خانواده هایی که در تربیت فرزند معتدل هستند در این امر موفق تر خواهند بود و فرزندانشان با عطش رابطه وارد جامعه نمی شوند.
محمدرضا محبوب فر درخصوص نقش رسانه ملی در این مسئله اظهار داشت: آنچه که مشاهده می کنم، در فیلم ها و نمایشنامه ها و برنامه سازی های رسانه ملی بیشتر به این نگاه جنسی دامن می زنند و من زمانی که فیلم های خانوادگی یا اجتماعی را در شبکه های ماهواره ای خارج از کشور مشاهده می کنم، نگاه های جنسیتی در این برنامه ها کمتر از فیلم ها و برنامه های ساخت ایران است، چه در رسانه ملی چه در نمایش خانگی فیلم هایی ساخته می شود که پر از کلیشه های جنسیتی است یا برنامه هایی ساخته می شود که آنقدر افراط کرده اند تا همین مسئله افراد را به کنجکاوی می کشاند.
این کارشناس آسیب های اجتماعی درباره چگونگی هدایت مسیر ذهنی کودک و نوجوان به سمت درست گفت: این مسئله باید با عملکرد دولت و حکومت، رویکردش در جامعه تغییر کند. از نظر من هر چقدر دولت و حکومت بیشتر سخت گیری می کند نتیجه عکس خواهد داشت به‌طور مثال ورود بانوان به ورزشگاه‌ها یا محدویت های اجتماعی برای بانوان در برنامه‌های سرگرم کننده در خیلی از فستیوال‌ها و جشنواره‌ها و... . هر چقدر بیشتر دامن زده شود به این تفکیک جنسیتی و فرق گذاشتن بین حقوق زن و مرد و یا کلیشه‌های جنسیتی، نمی توانیم توقع اصلاح رویکرد خانواده ها و جامعه را داشته باشیم. علاوه بر تغییر نگرش، دولت باید تغییر رفتار داشته باشد و همچنین لازم است آموزش‌ها و توانمندی‌های خانواده‌ها چه والدین چه کودکان و نوجوانان و جوانان افزایش پیدا کند که از طریق برنامه های رسانه ملی و سایر رسانه ها ممکن است.
انتهای پیام//
